اگر قند و فشار خونتان کنترل نمی‌شود شاید این ماده معدنی را کم دارید
یک مقاله در ژورنال علمی Heliyon که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد، می‌گوید محتوای میزیم میوه‌ها و سبزی‌ها در ۵۰ سال گذشته افت کرده است و حدود ۸۰ درصد منیزیم در روند فرآوری مواد غذایی از دست می‌رود.
از طرف دیگر بیماری‌هایی مانند بیماری سلیاک، نشانگان روده تحریک‌پذیر و بیماری روده التهابی جذب منیزیم را مختل می‌کند. دارو‌هایی مانند مهارکننده‌های پمپ پروتون (مانند امپرازول) که برای درمان ریفلاکس (بازگشت محتویات اسیدی معده به مری) به کار می‌روند، دارو‌های مدر یا ادرارآور که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند، دارو‌های استاتینی کاهنده چربی خون و، انسولین و دارو‌های کورتونی یا استروئیدی هم می‌توانند جذب منیزیم را مختل کنند. بالاخره اینکه اگر تحت استرس باشید، فعال شدن دستگاه عصبی سمپاتیک در بدن باعث تخلیه منیزیم می‌شود.
علائم افت میزان منیزیوم شامل گرفتگی و سفتی عضلانی، لرزش، یبوست، مشکلات خواب، مقاومت به اثر انسولین، میزان پایین ویتامین D، سردرد و خستگی هستند. اگر به طور درازمدت دچار هر یک از این علائم هستید به پزشکتان مراجعه کنید.
مشکل است که میزان منیزیوم بدن را به طور دقیق اندازه گرفت چرا که نیمی از آن در استخوان‌ها ذخیره می‌شود. ممکن است فردی علائم کمبود منیزیوم را نشان دهد و نتیجه آزمایش خونش طبیعی داشته باشد.
شکلی منیزیومی که به عنوان مکمل مصرف می‌کنید، بسیار مهم است. اگر نوع نادرستی از مکمل را مصرف کنید، نه تنها مشکلتان حل نمی‌شود، بلکه دچار عوارض هم می‌شوید: به یاد «شیر منیزی» (منیزیوم هیدروکسید) بیفتید که به عنوان ملین برای درمان یبوست استفاده می‌شود. منیزیم گلیسینات و منیزیوم مالات اشکالی از منیزیوم هستند که به خوبی جذب می‌شود و حداقل عوارض گوارشی را دارند.
برای برخی از افراد مکیدن «نمک‌های اپسوم» آرامش‌بخش است، شاید به این علت که نمک اپسوم در واقع سولفات منیزیوم است و به تسکین درد عضلات و مفاصل کمک می‌کند.
یک بررسی در سال ۲۰۱۸ در ژورنال Nutrient نشان داد که مکمل‌های منیزیوم در بیماران دیابت نوع ۲ مقاومت به انسولین را کاهش و کنترل قند خون را بهبود می‌بخشند.
بهترین منبع غذایی برای منیزیوم دانه‌هایی مانند «چیا» و تخم کدو، حبوباتی مانند سویا، غلات کامل مانند برنج قهوه‌ای، ماهی‌های چرب، سبزی‌ها با برگ‌های تیره و شکلات تلخ (دست کم ۷۰ درصد کاکائو) هستند.
