آفتابنیوز : آفتاب- سرویس بینالملل: نمیتوانم تصور کنم غزه بدون دریا چهطور میتوانست تحملپذیر باشد. بامدادان این بخش کوچک از دریای مدیترانه آرامشی خاصی دارد و نسیمی سبک به سوی ساحل میوزد. اگر شما اهل غزه باشید و روحی آزرده دارید و اگر خواستار گوشهای ساکت برای تمدد اعصاب هستید ساحل تنها جایی است که میتوانید برای لحظهای آرامش داشته باشید.
سحرگاهان، مردم غزه روی ماسههای ساحلی قدم میزنند و شبانگاه روی صندلیهای پلاستیکی مینشینند و یا از روی صخرههای ساحلی به امواج دریا و غروب خورشید مینگرند.
در حال حاضر 1.5 میلیون نفر از جمعیت غزه در فقر به سر میبرند و به دنبال فشارها و محدودیتهای اعمال شده از سوی اسرائیل و مصر اجازه خروج و یا ترک این منطقه را ندارند و در غزه محبوس شدهاند.
نمیتوان تصور کرد جایی ستم دیدهتر از این مکان وجود داشته باشد. در عین حال تجربه جنگ و خونریزی در غزه از روح مقاوم مردم خبر میدهد.
پیش از آغاز حملات خونبار رژیم صهیونیستی به نوار غزه در ماه ژانویه، محاصره و تحریم اعمال شده رژیم صهیونیستی و متحدانش زندگی مردم را مشکل ساخته بود. محاصره اقتصادی غزه سبب شده که در حال حاضر 80 درصد از جمعیت غزه در فقر و با درآمد روزانهای کمتر از دو دلار زندگی را بگذرانند.
سازمان ملل اعلام کرد که پس از جنگ غزه 35 هزار نفر از نبود آب آشامیدنی رنج میبرند و بیش از 20 هزار خانه تخریب شده است. این آمار همچنین میگوید که 324 کارخانه و 800 شرکت تجاری خصوصی از بین رفته است.
در اوایل ماه مارس در شهر تفریحی شرمالشیخ در مصر اجلاس بینالمللی کمک رسانی به غزه برگزار شد که مبلغی بیش از 4 میلیارد دلار به بازسازی مناطق صدمه دیده غزه اختصاص یافت. این مبلغ از طریق جنبش فتح و دور از دسترس حماس به غزه ارسال خواهد شد و بخشی از این پول برای رفع نیازمندیهای ضروری مردم سرمایهگذاری شده است.
در عین حال تاکنون این اقدام تاثیری بر زندگی مردم عادی نداشته است و رژیم صهیونیستی هنوز اجازه ورود مسالح ساختمانی از جمله تیر آهن، سیمان و لوله را برای بازسازی خانهها نداده و مدعی است حماس از این مواد به نفع مقاصد نظامی خود استفاده میکند!
زندگی در چادر به دلیل تاخیر در ارسال مصالح ساختمانی، مردم غزه در چادر و یا بقایای تخریب شده منازل خود زندگی میکنند. ردیف چادرهای ارتشی با رنگهای خاکی در روستای مرزی «ازبت عابد رابو» (Izbet Abed Rabbo)، به چشم میخورد.
زندگی در غزه میتواند پر تنش باشد. درد و رنج، عمق زیادی دارد و لحظهای شادی به سختی در آغوش کشیده میشود. در گوشهای از چادرها کودکان در حال بازی هستند. در جشنی کوچک که برای از بین بردن ناراحتی کودکان ترتیب داده شده، مردی با لباس دلقکها کودکان را سرگرم میکند.
جنگ غزه بر روحیه کودکان تاثیر به سزایی داشته است. یک راننده تاکسی با اشاره به خانه تخریب شدهاش در بمباران غزه میگوید که دختر بزرگش جایی برای درس خواندن ندارد و زمانی که به آینده میاندیشد تنها گریه میکند. «از دست دادن امید» در این بخش از خاورمیانه نتیجه مهم خونریزیهای اخیر است که به وضوح قابل مشاهده است.