علی اکبر نادری در خصوص مضرات مصرف بیش از اندازه ویتامینها، اظهار کرد: مصرف خودسرانه ویتامینها ممکن است نتیجهای مثبتی در بدن نداشته باشد و عوارضی را برای افراد ایجاد کند.
وی افزود: برخی افراد داروی خاصی مصرف میکنند و استفاده برخی از ویتامینها هم زمان با داروها میتواند عوارضی را برای فرد به همراه داشته باشد.
این دکترای حرفهای پزشکی گفت: بسیاری از افراد انواع ویتامین B را به اندازه کافی از طریق رژیم غذایی خود دریافت میکنند، اما برخی افراد در معرض خطر کمبودهای خاص هستند که باید از مکملهای نوروبیون مثل آمپول نوروبیون یا قرص آن استفاده کنند که ضرورت دارد این کار با توصیه پزشک انجام شود.
وی در ادامه افزود: آمپول نروبیون برای افرادی توصیه میشود که بدن آنها واقعاً به این گروه ویتامین نیاز داشته باشد و تهیه خودسرانه این آمپول از داروخانهها و تزریق آن میتواند عوارض مرگباری را برای فرد به همراه داشته باشد.
این پزشک تصریح کرد: ویتامین نوروبیون حاوی ویتامینهای گروه ب۱۲، ب۶ و ب۱ است که افرادی که دچار کم خونی خاص و یا آنمی هستند بر اساس تجویز پزشک میتوانند این آمپول را تزریق کنند.
نادری با اشاره به اینکه متاسفانه مصرف خودسرانه نوروبیون در کشور بسیار شایع شده است، ادامه داد: مصرف خودسرانه ویتامینها ممکن است نتیجه مثبتی در بدن نداشته باشد و زیادهروی آن در بدن عوارضی را برای فرد ایجاد کند.
دکترای حرفهای پزشکی با بیان اینکه افرادی که ویتامین دی پایینی دارند، دوز مصرفی بر اساس نیاز آنها تجویز میشود، عنوان کرد: خوردن ویتامین دی در ماه یک عدد با دوز ۵۰ هزار هیچ منعی ندارد.
نادری با اشاره به اینکه ویتامینها به دو دسته محلول در آب و محلول در چربی تقسیم میشوند تصریح کرد: ویتامینهای محلول در آب مانند ویتامین c که این ویتامین بیشتر برای پیشگیری از سرماخوردگی استفاده میشود و ویتامینهای محلول در چربی مانند ویتامین E،D و B هستند که هر کدام از ویتامینها در بدن زیاد شود باعث اوردوز شده و عوارضی در پی دارد که نمیتوان گفت خیلی خطرناک هستند اما ممکن است در بدن اختلالاتی را به وجود بیاورند و یا حتی در عملکرد بهتر بدن تاثیری نداشته باشد.
نادری با بیان اینکه کمبود همه ویتامینها را نمیتوان از روی ظاهر افراد تشخیص داد، تصریح کرد: به عنوان مثال ریش ریش شدن کنار ناخن و تغییراتی در ناخن ایجاد میشود با نگاه ظاهری میتوان متوجه شد که فرد دچار کمبود روی شده است اما باید توسط پزشک تشخیص داده شده و درمان صورت گیرد.
دکترای حرفهای پزشکی خاطرنشان کرد: در صورتی که فردی احساس کند که بیمار است اول باید به پزشک مراجعه کند و پزشک با انجام آزمایشهای مورد نیاز کمبود ویتامین فرد را تشخیص دهد و متناسب با آنها دارو تجویز کند.