مرتضی روحانی اظهار کرد: مجموع عوامل محیطی مثل الگوهای تربیتی، استرسها و فشارهای روحی و روانی و الگوهای یادگیری و همچنین تا حدودی زمینه وراثت باعث به وجود آمدن اختلال وسواس در افراد میشود.
وی ادامه داد: به صورت کلی در زمان قدیم وسواس را به دو دسته فکری و عملی تقسیمبندی کرده بودند، ولی امروزه وسواس به صورت کلی تحت عنوان اختلال وسواسی اجباری طبقهبندی میشود. این طبقه بندی در ۵ دسته اختلالات، نمایان است. اختلالات بدریختانگاری بدن، اختلال احتکار، اختلال پوستکنی، اختلال ocd (اختلال وسواس فکری عملی) واختلالات موکنی در طبقه اختلالات وسواس قرار میگیرند.
این روانشناس تصریح کرد: وسواس در افرادی که والدین یا اطرافیان آنها دچار نوعی از اختلال وسواس هستند بیشتر رواج دارد. علاوه بر زمینه وراثت، در افرادی که در مقابل اضطراب و استرس حساسیت زیادی دارند، احتمال بروز وسواس بیشتر است.
روحانی تصریح کرد: وسواس جزء اختلالات درمانپذیر است. اما اگر فردی بعد از معالجه کامل، مجموعهای از مراعاتهای وسواسی را انجام ندهد، ممکن است مجدد به اختلال وسواس مبتلا شود.
وی گفت: به صورت کلی راههای درمان اختلال وسواس، دو دسته هستند. دسته اول درمانهای دارویی و دسته دوم درمانهای رواندرمانگرانه است. در دسته اول درمان، دارو باعث مهار کردن بعضی از دستورات مغز میشود و در بعضی از موارد با دستهای از جریانهای الکتریکی بسیار ضعیف، تحریک مغز صورت میگیرد. همچنین در روش رواندرمانگرانه، با روش درمانهای هیجانمدار، رفتاری و... میتوانند در روند درمان، به شدت تاثیرگذار باشند.
این روانشناس اظهار کرد: بیماری وسواس واگیر روانی ندارد ولی به صورت غیرعمد موجب اذیت و آزار اطرافیان فرد میشود. در بیماری وسواس مجموعهای از آزمونها وجود دارد که باعث تشخیص شدت اختلال وسواس میشود. اگر فردی که درگیر این اختلال شده قادر به انجام کارهای روزمره خود نباشد و خود را در مکانی محصور کرده باشد، به حدی از بیماری وسواس رسیده است که بسیار خطرناک است و امکان دستور بستری موقت هم وجود دارد.