آفتاب‌‌نیوز : سعید جلیلی و مسعود پزشکیان دو شخصیت برجسته در عرصه سیاسی ایران هستند که به رغم برخی شباهت‌ها، دیدگاه‌ها و مواضع متفاوتی در مسائل مختلف دارند. این دو شخصیت از جناح‌های مختلف سیاسی ایران برآمده‌اند و دیدگاه‌های متفاوتی نسبت به مسائل داخلی و خارجی دارند
از میان این دو نفر حالا به صورت قطعی یک نفر نهمین رئیس جمهور ایران خواهد بود. بر اساس جدول انتشار یافته، روز دوشنبه ۱۱ تیر ماه ساعت ۲۱:۳۰ مناظره اول و روز سه‌شنبه ۱۲ تیر ماه ساعت ۲۱:۳۰ دوئل حساس بین دو نامزد راه یافته به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برگزار خواهد شد.
چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری روز جمعه هشتم تیر ۱۴۰۳ با حضور چهار نامزد برگزار شد و هیچ یک از نامزد‌ها در مرحله اول موفق به کسب اکثریت مطلق آرا نشدند.
از میان نامزد‌ها مسعود پزشکیان و سعید جلیلی موفق به کسب بیشترین آرا شدند و به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری راه یافتند. مرحله دوم انتخابات روز جمعه ۱۵ تیر ۱۴۰۳ برگزار می‌شود.
سعید جلیلی متولد ۱۳۴۴ در مشهد، سیاستمدار و دیپلمات اصول‌گرای ایرانی است که در چندین دولت به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی و مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای ایران فعالیت کرده است. جلیلی تحصیلات خود را در رشته علوم سیاسی در دانشگاه امام صادق تکمیل کرده و از نزدیکان به جناح اصول‌گرایان به ویژه جبهه پایداری به شمار می‌آید. وی به خاطر مواضع سرسختانه و مقاومت‌جویانه‌اش در مذاکرات هسته‌ای شهرت دارد.
مسعود پزشکیان، زاده ۱۳۳۳ در تبریز، پزشک و سیاستمدار اصلاح‌طلب ایرانی است که به عنوان وزیر بهداشت در دولت خاتمی و نماینده مجلس شورای اسلامی فعالیت کرده است. پزشکیان که تخصص جراحی قلب دارد، دیدگاه‌های اصلاح‌طلبانه و معتدلی را نمایندگی می‌کند و همواره از حقوق شهروندی، عدالت اجتماعی و اصلاحات ساختاری در نظام سیاسی و اقتصادی کشور دفاع کرده است.
رقابت در عرصه سیاست داخلی
تقابل میان سعید جلیلی و مسعود پزشکیان در عرصه سیاست داخلی بیشتر در موضوعات مربوط به آزادی‌های مدنی، عدالت اجتماعی و نحوه برخورد با مخالفان سیاسی قابل مشاهده است. جلیلی به عنوان یک اصول‌گرا، اغلب دیدگاه‌های محافظه‌کارانه‌تری نسبت به مسائل فرهنگی و اجتماعی دارد و بر حفظ ارزش‌های انقلاب اسلامی و اصول جمهوری اسلامی تأکید می‌کند. در مقابل، پزشکیان با دیدگاه‌های اصلاح‌طلبانه‌اش، خواستار افزایش آزادی‌های مدنی، مشارکت بیشتر مردم در تصمیم‌گیری‌ها و اصلاحات در سیستم قضایی و اداری است.
تقابل در سیاست خارجی
در سیاست خارجی، تفاوت‌های این دو چهره برجسته‌تر می‌شود. سعید جلیلی به عنوان مذاکره‌کننده ارشد هسته‌ای، همواره بر حفظ استقلال و مقاومت در برابر فشار‌های بین‌المللی تأکید کرده و مذاکره با قدرت‌های جهانی را با رویکردی محتاطانه و مقاومتی پیگیری کرده است. او معتقد است که ایران باید در برابر زیاده‌خواهی‌های غرب ایستادگی کند و از مواضع خود کوتاه نیاید. در مقابل، مسعود پزشکیان به رویکرد دیپلماتیک‌تر و تعامل‌گرایانه‌تری باور دارد. او معتقد است که ایران باید از طریق دیپلماسی فعال و همکاری با جامعه بین‌المللی، به دنبال حل مشکلات و کاهش تنش‌ها باشد.
تقابل سعید جلیلی و مسعود پزشکیان نمادی از اختلاف نظر‌های عمیق درون نظام سیاسی ایران است. این اختلافات نه تنها در سطح ایده‌ها و رویکردها، بلکه در نحوه اجرای سیاست‌ها و مدیریت کشور نیز نمایان است. هر کدام از این دو شخصیت، نماینده بخشی از جامعه ایران هستند که دیدگاه‌های مختلفی نسبت به آینده کشور دارند. سعید جلیلی به عنوان یک اصول‌گرای سرسخت و مقاوم در برابر فشار‌های بین‌المللی، نگاه منفی و انتقادی به FATF (گروه ویژه اقدام مالی) دارد. جلیلی معتقد است که پیوستن به FATF می‌تواند باعث محدودیت‌های اقتصادی و مالی بیشتری برای ایران شود و این سازمان را به عنوان ابزاری برای اعمال فشار‌های سیاسی و اقتصادی از سوی کشور‌های غربی، به ویژه ایالات متحده، می‌بیند. او بر این باور است که پذیرش توصیه‌های FATF ممکن است به خودتحریمی و افشای اطلاعات مالی حساس کشور منجر شود که این موضوع می‌تواند استقلال اقتصادی و سیاسی ایران را به خطر بیندازد.
جلیلی همچنین استدلال می‌کند که قوانین و مقررات FATF، ایران را ملزم به شفافیت مالی و همکاری با نهاد‌های بین‌المللی می‌کند، اما در عمل، کشور‌های غربی و به خصوص آمریکا، از این مکانیزم‌ها برای تحت فشار قرار دادن ایران استفاده می‌کنند. او تأکید دارد که ایران باید به جای پیروی از توصیه‌های FATF، به دنبال تقویت نظام مالی داخلی و افزایش همکاری‌های اقتصادی با کشور‌های دوست و همسایه باشد.
مسعود پزشکیان، به عنوان یک اصلاح‌طلب و معتقد به دیپلماسی و تعامل با جامعه بین‌المللی، نگاه متفاوتی به FATF دارد. پزشکیان بر این باور است که پیوستن به FATF و پذیرش توصیه‌های آن، می‌تواند به شفافیت مالی و اقتصادی کشور کمک کند و زمینه‌ساز جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تسهیل تجارت بین‌المللی باشد. او معتقد است که ایران نباید خود را از جامعه بین‌المللی منزوی کند و برای بهبود وضعیت اقتصادی و کاهش فشار‌های خارجی، نیازمند تعامل سازنده و همکاری با نهاد‌های بین‌المللی مانند FATF است.
پزشکیان همچنین بر این نکته تأکید دارد که عدم پذیرش توصیه‌های FATF می‌تواند به افزایش فشار‌ها و تحریم‌های بین‌المللی منجر شود و بانک‌ها و نهاد‌های مالی بین‌المللی را از همکاری با ایران منصرف کند. او معتقد است که با پیوستن به FATF، ایران می‌تواند نشان دهد که در مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم جدی است و این اقدام می‌تواند بهبود روابط اقتصادی و مالی کشور را در پی داشته باشد.
