سمیه متقی طی مقالهای در مجله تجارت فردا به نقد اظهارات اخیر احمد علمالهدا، امام جمعه مشهد، پرداخته است.
چکیده این مقاله به شرح زیر است:
احمد علمالهدی که در سه سال گذشته در برابر مسائل کشور رویکرد سکوت در پیش گرفته، اخیراً در خطبههای نماز جمعه مشهد گفته: «بر ما تکلیف است که هرگز با غرب و آمریکا کنار نیاییم، سازش نکنیم و تصور تفاهم هم نداشته باشیم.»
اظهارات احمد علمالهدی درباره اینکه قطع رابطه با غرب یک تکلیف است، از دو جهت با نقد تحلیلگران مواجه شده؛ اول اینکه او در سه سال گذشته که دامادش قدرت را در دست داشت و در موقعیت مشابه سکوت کرده بود، و دیگر اینکه؛ سخن تازه او بسیار عجیبوغریب و دور از منطق است.
سیاستمداران در چند دهه گذشته، ایدههای زیانبار زیادی مطرح کردهاند. ایدههایی که حتی مطرحکردنشان هم زیانبار بوده است.
بسیاری از این ایدهها اگرچه به سیاستگذاری راه نیافته، با این حال انتظارات جامعه را دستکاری کرده. بعضی ایدهها نیز اجرایی شده و نتایج زیانباری به دنبال داشته است.
به طور مثال، پافشاری بر راهبرد خودکفایی در تولید گندم، باعث برداشت بیرویه آبهای زیرزمینی و فرونشست کشور شده است یا ایده مبارزه با امپریالیسم باعث انزوای ایران شده و عملاً وابستگی به شرق را به دنبال داشته است.
دولت سیزدهم در نهایت به این نتیجه رسید که باید راهبرد «نفی غرب» را کنار بگذارد و تعادل را به دیپلماسی بازگرداند که این رویکرد مخالف راهبردی است که احمد علمالهدی اخیراً مطرح کرده است.
قاعدتاً افراد آزادند نظرات خود را مطرح کنند و هیچکس حق ندارد کسی را به خاطر نظراتش محدود کند، اما سیاستگذاری و تصمیمگیری درباره زندگی و کسبوکار مردم، جای ایدههای مخرب نیست و نباید عرصهای برای آزمون و خطا باشد.
آرمانگرایی، شعارزدگی و بیتوجهی به واقعیت چه در جامعه و چه در میان سیاستمداران ما موجب آسیبهای پیدرپی به اقتصاد و سیاست کشور شده است و عملاً این تصور را ایجاد کرده است که ایران به آزمایشگاه نظرات تخیلی و مخرب با تکرار بسیار بدل شده است.
آنچه در انتخابات اخیر با آن مواجه شدیم نشان از یک گام بلند به سمت واقعگرایی و تحقق جامعه توسعهیافته سیاسی است.
مردم با وجود آنکه شعارهای ایدهآلیستی و وعدههای رنگارنگ و اغواگرایانه از دادن گوشت و طلا تا جت اسکی و… به میان آمد در نهایت به کاندیدایی که نه وعدههای دهانپرکن داد و نه از آرمانگرایی گفت، رای دادند.
امید میرود که این بار دولت با نگاه کارشناسانه و با تکیه بر تجارب جهانی و به دور از تحمیل شعارهای پوپولیستی و آرمانگرایانه در مسیر اصلاح رویکردها و قرار گرفتن قطار کشور بر ریل درست گام بردارد.