چرا پستچی شیرازی تیتر اول جهان شد؟
گاهی یک لبخند ساده، کلامی مودبانه یا نگاهی سرشار از احترام، می‌تواند روایتی جاودانه در ذهن‌ها بیافریند؛ مهربانی، این موهبت الهی که گاه در هیاهوی زندگی گم می‌شود، در وجود مردی از دیار سعدی و حافظ زنده شده است؛ مردی که ۱۶ سال است نه تنها نامه‌ها، که پیام آور مهربانی و ادب است.
جامعه‌ای که مهر می‌ورزد، آینده را می‌سازد
جامعه‌شناسان بر این باورند که جلوه‌های مهرورزی و نرم‌خویی، سنگ بنای توسعه پایدار است. در سرزمینی که شیرازی‌هایش قرن‌ها به خوش زبانی و گشاده دستی شهره بوده‌اند، امروز، اما گویی بخشی از این میراث گرانقدر به فراموشی سپرده شده است.
با این حال، محمد نعیم نعیمی و همکارانش همچون نگهبانان بی‌ادعای اخلاق، هر روز بار دیگر ثابت می‌کنند که هنوز می‌توان در هیاهوی شهر، صدای پای مهربانی را شنید.
از محبت، خار‌ها گل می‌شود
همانطور که شهروندی در فضای مجازی نوشت: «نام این پستچی محترم را به خاطر ادب و احترام بی‌نظیرش، "پستچی خوبو" گذاشته‌ام!». این جمله ساده، پر از محبت بود که نه تنها در شبکه‌های اجتماعی هزاران قلب را نواخت، که توجه مدیرکل پست استان فارس را نیز جلب کرد.
روایتی که یادآور حدیث نبوی است: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ»؛ همانا من برای تکمیل مکارم اخلاقی مبعوث شده‌ام.
نامه‌رسانی که پیک امید است
نعیمی راز محبوبیتش را اینگونه فاش می‌کند: مردم را همچون خانواده خود میبینم. وقتی نامه‌ای به دستشان می‌رسانم، گویی برای عزیزترین افراد زندگیم پیغام آورده‌ام.
او با چهره‌ای که از خستگی ۱۶ سال رکاب زدن در کوچه‌های شیراز خبر می‌دهد، اما چشمانش برق امید دارد، بیان می‌کند: گرما و سرمای طاقت سوز، ترافیک و کمبود نیرو، گاهی ما را خسته می‌کند، اما لبخند مردم، همه سختی‌ها را از یاد می‌برد.
تقدیر از یک فرهنگساز بی‌ادعا
پیام قدردانی آن شهروند، موجی از تحسین برانگیخت تا جایی که روح‌الله عباسی، مدیرکل پست فارس، شخصا از نعیمی تقدیر کرد.
عباسی در این مراسم تاکید کرد: رفتار حرفه‌ای و اخلاقمداری، سرمایه اجتماعی ماست. ما با بهینه‌سازی مسیر‌ها و کاهش فشار کاری، می‌کوشیم بستر چنین خدمت‌رسانی‌هایی را فراهم کنیم.
آرزوی نامه‌رسان مهربان شیراز
نعیمی که خود الگویی زنده از اخلاق حرفه‌ای است، خطاب به مسئولان بیان می‌کند: با بهبود معیشت و تجهیز همکارانم به موتور و لباس مناسب، می‌توانیم نقشی پررنگ‌تر در ایجاد ارتباطی گرم با مردم داشته باشیم.
او که سختی‌های شغلش را با صبوری مثال‌زدنی تحمل می‌کند، معتقد است: مهربانی، هزینه‌ای ندارد، اما سودی هزارچندان دارد.
در دنیایی که سرعت، جایگزین عمق شده است، داستان «پستچی خوبو» یادآور این حکمت کهن است که مردم را به مهر می‌توان فتح کرد، نه به زخم زبان. شاید امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم تا الگوهایی، چون نعیمی را نه تنها تقدیر کنیم، که چراغ راهی برای ساختن جامعه‌ای سرشار از مهر و وفا بسازیم.
