آیت‌الله موسوی تبریزی: اشخاص را به صرف انتقاد و یا اظهار نظر نمی‌توان محاکمه کرد

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: آیت‌الله سید حسین موسوی تبریزی دبیر مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم در واکنش به سخنان اخیری که در بعضی محافل در رابطه با جرم سیاسی مطرح شده و تعریف آن را مشکل می‌دانند، اظهار داشت: در همه جای دنیا جرم سیاسی وجود دارد و از آن مفاهیمی است که در عرف‌های سیاسی و سیاست‌مداران بسیار روشن و واضح است.

وی با بیان این که دولت باید تعریفی برگرفته از عرف سیاسی و حقوقی برای جرم سیاسی ارائه و آن را به صورت قانون درآورد، گفت: متأسفانه یکی از کارهایی که در کشور ما از اول پیروزی انقلاب اسلامی تا به حال معطل مانده است، همین مسئله تعریف جرم سیاسی است، در حالی که انجام این امر بسیار آسان است.

دبیر مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، در تعریف جرم سیاسی گفت: جرم سیاسی آن است که شخص یا حزبی برای تغییر حاکمیت، به اعمالی مانند ترور و بمب‌گذاری روی آورد و بنابراین نمی‌توان افراد را صرفا به دلیل انتقاد و اظهار نظر در روزنامه‌ها و دیگر رسانهها مجرم سیاسی دانست و اصلا نباید چنین شخصی دستگیر شود، کما این که در قانون اساسی ما هم آزاد است.

وی خاطرنشان کرد: البته اگر سخن گفتن کسی با تخریب همراه باشد، این جرم سیاسی است و باید محاکمه شود.

موسوی تبریزی با تأکید مجدد بر این که اشخاص را به صرف انتقاد و یا اظهار نظر نمی‌توان مجرم سیاسی تلقی و محاکمه کرد، گفت: در زمان حکومت امام علی(ع)، و تا زمانی که خوارج دست به اسلحه نبرده بودند و تنها اظهار نظر می‌کردند، امام علی(ع) به عنوان حاکم جامعه اسلامی هم به آن‌ها اجازه حضور در مسجد و اظهار نظر می‌داد و همین‌طور سهمی از بیت‌المال برای آن‌ها قائل بود.

وی خاطرنشان کرد: حتی اگر کسی جرمی سیاسی انجام دهد، جلسه محاکمه او باید با حضور هیئت منصفه همراه باشد، چرا که در این جا از طرفی مدعی دولت است و از آن طرف هم متهم مدعی است که من به خاطر مردم و دفاع از مردم این کار را انجام داده‌ام.

این استاد حوزه علمیه، افزود: حضور هیأت منصفه‌ای که متشکل از نمایندگان مردم‌اند، در دادگاه‌هایی که عنوان سیاسی بر خود دارد، به دلیل این است، تا دولت که قدرت حاکمیت در دست اوست، نتواند خلاف عدالت رفتار کند.

وی یادآور شد: قبلا هم پیشنهاداتی برای گنجاندن تعریفی از جرم سیاسی در قانون اساسی کشور، در مجلس ششم مطرح شد، که متأسفانه نگذاشتند تصویب شود؛ چیزی در این مورد تا کنون تصویب نشده و این را می‌توان یکی از نقص‌های بزرگ در میان قوانین فعلی خواند.

موسوی تبریزی گفت: حرف‌هایی که اخیرا آقای الهام، بیان کرده است، معلوم است که نه رهبری به آن حرف‌ها راضی است و نه بزرگان جامعه، نه مفید است و نه می‌تواند حتی مفید برای بقای گروه قدرت‌طلب باشد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود در مورد پیشنهاد علی مطهری مبنی بر شکل‌گیری جریان سوم در جامعه، گفت: آقای مطهری بر اساس حسن نیت و دغدغه‌ای که برای حفظ نظام دارد این پیشنهاد را داده است، اما من معتقدم که نه چنین جریان و حزبی شکل می‌گیرد و نه اصلا لزومی دارد که شکل گیرد.

دبیر مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، افزود: این معنایش این است که ما تک حزبی داشته باشیم، یعنی بگوییم یک عده از این طرف خوب‌اند، و یک عده از آن طرف، و این‌ها یک حزب تشکیل دهند و ما بقی که مانده‌اند، بد هستند.

وی خاطرنشان کرد: مسلما کشور نیاز به حزب‌های بزرگی دارد، که آزاد در عضو گیری باشند.

موسوی تبریزی تصریح کرد: مهمترین مشکل مان این است که کیفیت کار سیاسی و مبارزات سیاسی و رقابت سیاسی را بلد نیستیم.

وی با بیان این که به صرف این که عده‌ای در لباس اصلاح‌طلبی و یا اصول‌گرایی، به سوء استفاده از عناوین بپردازند، نمی‌توان آن‌ها را محدود کرد، اظهار داشت: باید اجازه داده شود که احزاب در عین این که رقابتی آزادانه با هم داشته باشند، در چارچوب قانون اساسی رسانه داشته، و با مردم حرف بزنند و در نهایت این مردم باشند که تصمیم بگیرند که چه کسی خوب است و چه کسی بد است.

این تحلیلگر مسائل سیاسی، خاطرنشان کرد: تا در میان گروه‌ها و احزاب، آزادی و رقابت مسالمت‌آمیز نباشد و قدرت دولت به یک طرف سنگینی کند و با حمایت از یک طرف، طرف دیگر را تضعیف کند، جامعه نمی‌تواند بدون تنش باشد.

وی در بیان راهکارهایش در برای عدم وجود تنش در جامعه، گفت: جامعه وقتی می‌تواند بدون تنش باشد که همه احزاب آزادانه، امکان رقابت داشته باشد.

موسوی تبریزی ادامه داد: حاکمیت، دولت و نهادهایی مانند شورای نگهبان و قوه قضاییه، باید برای همه احزاب نقش پدری ایفاء کنند و همانگونه که پدر در قبال فرزندان خود یکسان رفتار می کند، آن‌ها هم بر اساس قانون با همه احزاب، یکسان رفتار کنند تا این که در جامعه تنشی نباشد.

دبیر مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، با بیان این که جامعه ما برای پیشرفت خود نیاز به آرامش دارد، اظهار داشت: آرامشی را می توان آرامش نامید که مردم بپذیرند که در کشور خودشان امنیت دارند و می‌توانند آزادانه فعالیت و استعدادهایشان را شکوفا کنند و اینطور نباشد که فقط یک گروه خاصی در کشور حق حاکمیت پیدا کنند.

وی خاطرنشان کرد: باید همواره در نظر داشته باشیم، که رسیدن به آرامش از راه و اصول صحیح آن انجام شود، نه این که تنها آرامش قبرستانی داشته باشیم.

موسوی تبریزی تصریح کرد: درست است که جامعه احتیاج به آرامش دارد، اما تحقق آرامش نیازمند اجرای مقدماتی است.

وی با اشاره به سخنان اخیر آیت‌الله هاشمی رفسنجانی مبنی بر این که برای رفع مشکلات جامعه هنوز هم به راهکارهایی که در نمازجمعه گفته‌ام عقیده دارم، گفت: صحبت‌های آقای هاشمی در نمازجمعه معروف‌شان، تنها می‌تواند یک مقدمه خوبی برای رسیدن به آرامش باشد، نه این که آن‌ها حتما می تواند اصلاحات را ایجاد کنند.

این استاد حوزه ادامه داد: آن پیشنهادها تنها می‌تواند یک مقدمه‌ای برای به وجود آمدن امنیت، آرامش و اصلاحات در جامعه باشد و می‌طلبد که بعد از آن، هر دو طرف بنشینند و مشکلات جامعه را اصلاح کنند.

وی در مورد عملیاتی نشدن پیشنهادهای هاشمی رفسنجانی بعد از گذشت نزدیک به یک سال از ارائه آن‌ها، گفت: متأسفانه یک عده تازه به دوران رسیده که تنها جایگاه خودشان را در نفی دیگران می دانند، نه تنها فرمایشات آقای هاشمی، که گاهی فرمایشات رهبری را هم نمی‌تواند تحمل کنند.

موسوی تبریزی تاكید كرد: گاهی بعضی عنوان می‌کنند درست است که رهبری جایگاه خودش را دارد، فرمایش خودش را می‌فرماید، اما ما وظیفه خودمان را جداگانه باید عمل کنیم.

وی با تأکید مجدد بر این که ایجاد آرامش در جامعه نیازمند مقدماتی است، تصریح کرد: حداقل مقدمات ایجاد آرامش، همان اجرای فرمایشات آقای هاشمی است و تازه این امر هم شروع کار است و دنبالش هم باید ادامه پیدا کند.

دبیر مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم، تاكید كرد: ایجاد آرامش در جامعه شدنی است واقعا هم می‌شود و آن‌هایی که نمی‌گذارند که در جامعه آرامش ایجاد شود، واقعا خیانت بزرگی به کشور و نظام جمهوری اسلامی می‌کنند.

وی با بیان این که همه احزاب و تفکرها باید به طور یکسان از حضور در رسانه ملی استفاده کنند، گفت: نباید فضا به گونه‌ای شود که تنها یک گروه خاص با طرز تفکرات معین از رسانه ملی استفاده کنند.

موسوی تبریزی خاطرنشان كرد: اگر در جامعه ما فضا به گونه‌ای شود که تنها یک گروه حق صحبت و گروه دیگر برای آنها محدودیت ایجاد شود این آرامش نیست و اگر آرامشی هم باشد، آرامشی قبرستانی است و نمی‌تواند ادامه پیدا کند، قطعا در یک جا ولو به عنوان دیگری این آرامش به هم می‌خورد.