آفتابنیوز : 
وي گفت اگر مذاكرات با تهديد تحريمهاي سازمان ملل صورت گيرد، نه تنها كاري را به پيش نخواهد برد بلكه اوضاع را پيچيدهتر ميكند.
بليكس افزود: «فكر ميكنم پيشنهاد روسها مبني بر بازپس گيري سوخت هستهاي مصرف شده در ايران، هم براي تهران و هم براي كشورهايي كه نگران هستند تهران آن را در راستاي مقاصد نظامي خود بازفرآوري كند، مفيد است.»
رئيس سابق بازرسان تسليحاتي سازمان ملل در عراق درباره اظهارات ايران مبني بر اينكه غني سازي اورانيوم براي اين كشور جنبه اقتصادي دارد، نيز مورد كشورش (سوئد) را مثال زد و گفت: «ما نيز در سوئد ده رآكتور هستهاي داريم، اما با اين حال، سوخت مورد نياز خود را كه اورانيوم غني شده است، از خارج وارد ميكنيم.»
وي در عين حال تصريح كرد در اين جا يك مشكل وجود دارد و آن اين است كه ايرانيها ميگويند ممكن است كشورهاي غربي و آمريكا، كشور آنها را از اين امكان محروم كنند و از طرفي بازار اورانيوم در كنترل كارتل خاصي است.
بليكس افزود البته اين كارتل كه ايرانيها به آن اشاره ميكنند در كنترل كشورهاي خاصي نيست بلكه كشورهاي مختلفي از جمله روسيه، چين و برزيل گرفته تا آفريقاي جنوبي در آن عضويت دارند.
اين كارشناس سوئدي در ادامه ،اين نظريه را كه ايران داري منابع عظيم نفتي است پس نبايد انرژي هستهاي غير نظامي داشته باشد رد كرد و گفت: «مكزيك نيز داراي منابع نفتي زيادي است اما اين باعث نشده است تا اين كشور به فناوري صلح آميز هسته اي دست نيابد.»
وي در بخش ديگر از سخنان خود افزود نبايد اين مسئله را نيز فراموش كرد كه اكنون ايراني ها به مسئله هستهاي خود به عنوان يك مسئله غرور آميز نگاه ميكنند و معتقدند مخالفت غربيها و آمريكاييها با اين فناوري به دليل آن است كه نميخواهند يا نميتوانند اين موفقيت چشمگير را كه تا حدودي بومي بوده است تحمل كنند. در همين راستا، لازم به يادآوري است كه در زمان شاه همين كشورهاي غربي و آمريكا براي اينكه ايران را هستهاي كنند به شدت سعي ميكردند گوي سبقت را از يكديگر بربايند.
اين ديپلمات سوئدي در پاسخ به اين سئوال كه ايران هستهاي چه خطري خواهد داشت با توجه به آنكه امروز در منطقه اسرائيل و پاكستان نيز از اين توان برخوردارند اما كسي به آن معترض نيست، گفت: «بديهي است گسترش اين چرخه مشكل آفرين است و من ترجيح ميدهم كه اسرائيلي ها خود را از توان هستهاي رها كنند تا اينكه كشورهاي ديگري به باشگاه كشورهاي داراي توان هسته اي بپيوندند. زيرا هر بيشتر انگشت روي ماشه باشد، به همان اندازه شرايط خطرناك تر ميَشود.
هانس بليكس در اين مورد خاص افزود :«من حتي معتقدم اگر انگشت آمريكاييها هم روي ماشه باشد، مشكل آفرين خواهد بود.»