روحانی در ایستگاه سوم
رییس جمهور روحانی طی کمتر از یک هفته و در دو جمع هنرمندان و پژوهشگران، سخنانی فرهنگی از جنس آنچه طبقه متوسط رای دهنده به او انتظار داشت بر زبان آورد.
آفتاب‌‌نیوز :
آفتاب: عصر ایران در ادامه نوشت: تاخیر در پرداختن به این دو مقوله به خاطر آن است که می‌دانیم دغدغه اول و اصلی روحانی در مرتبه نخست، موضوع پرونده هسته‌ای بود و در نوبت بعد وضعیت اقتصادی و چون دومی هم از اولی تاثیر پذیرفته پیگیری کاهش تحریم‌ها طبعا بر اقتصاد و معیشت مردم نیز اثر می‌گذاشت و هر دو با هم در دولت دنبال شده اما حساسیت بر سر آنها چنان بود که این تصور شکل گرفت که روحانی همچون هاشمی دهه 70 تنها به توسعه اقتصادی بها می‌دهد و از فرهنگ غافل است با این تفاوت که او سیاست خارجی را نیز دوشادوش اقتصاد پیش می‌برد.
درست است که او با سیاست خارجی و اقتصاد شروع کرد اما قرار نبود در این دو ایستگاه توقف کند. ایستگاه اول با توافق ژنو نماد و نمود یافت و از 30 دی آثار خود را بر ایستگاه دوم نیز نشان می‌دهد.
از این رو به نظر می‌رسد رییس جمهور با احساس فراغت نسبی از این دو حوزه سراغ حوزه‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی رفته است. کما این که در جمع هنرمندان به صراحت گفت: «هنرمند، هنرمند است و این عرصه را نمی‌توان به ارزشی و غیرارزشی تقسیم کرد زیرا هنر، خود ارزش است.» در جشنواره تحقیقاتی رازی هم تصریح کرد: «جامعه نیاز به شک و پرسش دارد. تحقیق از شک مقدس آغاز می‌شود. شک، همان آغازی است - که اگر درست حرکت کنیم- ما را به علم و یقین می‌رساند.»
کسانی که از زمان تشکیل دولت روحانی برای شنیدن سخنانی از این دست از زبان خود او بی‌تابی می‌کردند اکنون به قاعده باید دریافته باشند که باور و رویکرد رییس جمهور مهم‌تر از سخنرانی‌های هیجانی است و همین که وارد فاز فرهنگی و اجتماعی شده فرصت مغتنمی است اما نباید انتظار داشت او همچون رییس جمهور اسبق اصلاح‌طلب سخنان تئوریک را با همان ادبیات مطرح و تکرار کند. چرا که روحانی شخصیتی عمل‌گراست و خود خاتمی هم از روحانی انتظار دارد اجرایی شدن آن گفتمان را مشاهده کند و نه صرفا تکرار گفتار را.
البته این عمل‌گرایی مانع از این نشده که بگوید: «اگرچه ممکن است که آقای جنتی باز هم کارت زرد بگیرد اما این دولت به تمام تعهدات و قول هایی که در دوران انتخابات داد عمل خواهد کرد. کارت زرد برای این دولت باعث نگرانی نیست. ما به امثال آقای جنتی به عنوان مدافع آزادی و هنرمند افتخار می‌کنیم. در هر مسیری سوختن و هیچ نگفتن هنر است.»
تعبیر اخیر را می‌توان به این معنی دانست که نگفتن‌ها را به حساب فراموش نکردن نگذارید. هم زمان و هم زبان با محمود دولت‌آبادی نویسنده نامدار ایرانی در توصیف دیدار اخیر می‌توان از امید به اصلاح و گشایش گفت و البته قید او را هم آورد که «اگر دیر نشده باشد.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید