جلال ذوالفنون: دو سال از نابودی ارکستر ملی می‌گذرد
آفتاب: ذوالفنون می‌گوید: «امروز که نزدیک به 2 سال از نابودی تنها ارکستر ملی می‌گذرد؛ مسوولان با بی‌اعتنایی تمام فقط به حفظ میز خود فکر کرده‌اند. کاش آن اندازه که برای ارکستر سمفونیک تهران؛ خود را به آب و آتش می‌زنند، برای موسیقی ملی هم دلشان میتپید.»
جلال ذوالفنون(نوازنده سه‌تار) گفت: «اکنون نزدیک به 2 سال از نابودی تنها ارکستر ملی ایران می‌گذرد اما مسوولان با بی‌اعتنایی تمام به فکر حفظ میز خود بوده‌اند و عزم خود را برای راه‌اندازی دوباره این ارکستر جمع نکرده‌اند. این درحالی است که همه برای سرپا نگه داشتن ارکستر سمفونیک تهران که بیشتر موسیقی غربی را می‌نوازد؛ خودشان را به آب و آتش می‌زنند. کاش در این میان؛ کسی هم دلش برای موسیقی ملی و ارکستر ملی میتپید.»
این نوازده سه‌تار با طرح این پرسش که؛ آیا در کشوری به این عظمت که همه به‌صورت ذاتی به‌دنبال موسیقی بوده‌اند، یک رهبر کاردرست یافت نمی‌شود که مسئولیت جمع‌آوری و راه‌اندازی دوباره ارکستر ملی را به دست بگیرد؟، یادآور شد: «در شرایط فعلی؛ ماهواره‌ها و بخصوص شبکه‌های فارسی مانند فارسی وان و در آینده؛ شبکه من و تو با درایت هرچه تمام سعی در خالی کردن ذهن جوانان ما از فرهنگ و هویت ایرانی‌شان دارند اما درست در همین اثنا؛ مسئولان فقط به فکر شعارهای واهی و پوچ هستند و کسی شهامت روشن کردن فرداهای جوانان ما را ندارد چراکه می‌داند اگر این کار را انجام دهد و اگر پافشاری کند؛ پست مدیریتی‌شان از آنها گرفته می‌شود.»
این هنرمند از همه‌ی موزیسین‌ها درخواست کرد که؛ دیگر سکوت ارکستر ملی را جایز ندانند و با هر وسیله‌ای که هست برای اوضاع نابسامان ارکستر ملی به پاخیزند.
ذوالفنون با تاکید بر این موضوع که یکی از دلایل بی‌علاقگی مردم و به‌‌خصوص جوانان، ناآشنایی همیشگی‌شان با موسیقی ملی است، گفت: «در این شرایط چه انتظاری از نسل جوان داریم که سنگ موسیقی را به سینه بکوبد. آن‌هم نسلی که هیچ چیز از موسیقی ایرانی ندیده است. اگر نسل‌های گذشته هرازگاهی نوای ساز‌های ارکستر ملی به گوششان می‌رسید؛ اما امروز درب‌های این ارکستر با بی‌مسئولیتی مسوولان و بی‌‌خردی هنرمندان؛ کاملا تخته شده است.»
این نوازنده‌ی سه‌تار با اشاره به جشنواره‌ها و همایش‌هایی که در زمینه‌ی موسیقی از طرف نهادهای مسئول برگزار می‌شود، گفت: «این جشنواره‌ها ناکارآمدند چراکه از دل مردم برنخواسته‌اند و بیشتر جنبه‌ی شعاری و تزئینی دارند. مسئولان هم یقین بدانند که با این جشنواره‌ها و همایش‌ها؛ راه به جایی نمی‌برند و نمی‌توانند جوانان را نسبت به موسیقی ایرانی؛ علاقه‌مند کنند.»
وی از وزیر فرهنگ و ارشاد و دیگر عوامل وابسته‌اش درخواست کرد که؛ بهتر است هرچه زودتر فکری به حال هویت ازدست رفته‌ی موسیقی ایران زمین و مظلومیت آن که در ماجرای ازهم پاشیدگی ارکستر ملی به‌خوبی مشاهده شد، بکنند تا این ننگ بی‌آبرویی بر پیشانی مردم ما باقی نماند.
جلال ذوالفنون از فرهاد فخرالدینی(رهبر سابق ارکستر ملی ایران) نیز درخواست کرد در شرایط حاضر سکوت را بشکند. ذوالفنون گفت: «ما به همدلی بیشتری احتیاج داریم تا سکوت. ما می‌دانیم که دل شما را شکسته‌اند اما بهتر است در این شرایط خودزنی نکنیم چون خودزنی ما در پایان؛ به نابودی فرهنگ و جامعه‌ی موسیقی کشورمان منجر می‌شود و برخلاف ظاهر آراسته‌ی متولیان فرهنگی ما؛ کسی از این موضوع ناراحت نمی‌شود.»
