آفتابنیوز : آفتاب: در حالی که ورزشهای باستانی و زورخانهای از دیرباز به عنوان بخشی از میراث ملی ما ایرانیان، محمل جوانمردی و اخلاقگرایی و منش پهلوانی بوده، مدتی است که شاهد رفتارهای زنندهای در این عرصه هستیم که در آخرین مورد، مسابقات هنرهای فردی ورزشهای زورخانهای به دلیل نادیده گرفتن آییننامه توسط مسئولین برگزاری، به تشنج و فحاشی کشیده شد.
در حالی که فدراسیون ورزشهای باستانی و کشتی پهلوانی در اقداماتی بدیع و کاربردی(!)، به قهرمانان مسابقات ورزشهای زورخانهای در استانهای مرکزی و اصفهان، یک دوره کامل سریال کرهای جومونگ اهداء کرده(!) درگیری، زدوخورد و فحاشی به روال ثابت مسابقات ورزشهای زورخانهای تبدیل شده و فضای ورزشی، فرهنگی و اسلامی این ورزش ایرانی در معرض خطر جدی قرار گرفته است.
مهمترین زدوخورد در دوره جدید این درگیریها که مدتها بود از این ورزش ملی دور شده بود، به جشنواره ورزشی ایرانیان در کرمان بازمیگردد که با حضور پلیس غائله خاتمه یافت.
در اصفهان هم اعتراضات به عملکرد فدراسیون به جایی رسید که مردم با تخته شنا دبیر فدراسیون زورخانه را دنبال و از زورخانه اخراجش کردند و شاید اوج درگیریها به مسابقات کشتی پهلوانی که سال گذشته در خراسان رضوی برگزار شد، بازگردد که زدوخورد به حدی رسید که امنیت مراسم توسط نیروی یگان ویژه تامین شد.
پنجشنبه گذشته هم در مسابقات مهارتها فردی، به دلیل حضور یک ورزشکار در مرحله نهایی در حالی که در مرحله مقدماتی انصراف داده بود، مسابقه به تشنج و درگیری کشیده شد.
تا پول ندهی احترام نمیبینی! از دیگر شاهکارهای فدراسیون زورخانه ایران، برقراری تعرفه برای اهدا درجات احترام در زورخانهها است.
پیش از این ورزشکاران بر اساس لیاقت و شایستگیهای اخلاقی، از مراتب احترام برخوردار میشد و در مراسمی شال کسوت بر گردنشان نهاده میشد؛ در دوره جدید اما شخص حائز شرایط می بایست 80 هزار تومان به حساب فدراسیون واریز کند تا حکم احترام با زنگ در زورخانهها به وی داده شود.
همچنین برای تمامی مراتب احترام، از سوی فدراسیون ورزشهای باستانی و کشتی پهلوانی ایران تعرفه خاصی تنظیم شده است.
طبق یک سنت دیرینه در ورزشهای زورخانهای، هنگام ورود ورزشکاران قدیمی و پیشکسوت به زورخانه، زنگ مخصوص زورخانه با نشانه احترام نواخته میشود. همچنین در مراتب پایین تر نیز هنگامی که ورزشکاران نسبتاً قدیمی وارد گود میشوندیا آماده انجام حرکات ورزشی میشوند، زنگ احترام نواخته میشود.
این اولین بار در تاریخ ورزشهای باستانی ایران است که برای رسمیت یافتن پیشکسوتی، تعرفی پولی تعیین میشود.
ورزشهای باستانی، بخشی از هویت ملی ما ایرانیان هستند و لذا هرگونه سوء مدیریت در این باره و وارد کردن بی اخلاقیهای موسوم در سایر رشتههای ورزشی و دخیل کردن مسائل مادی در این میان، خطایی بزرگ است. امید که مسوولان ورزشی کشور، به این رشته نگاه ویژهای داشته باشند و نگذارند این میراث ملی به سرنوشت ورزشهایی مانند فوتبال و بیاخلاقیهای رایج در انها دچار شوند.