متن کامل نامه استعفای مطهری از نمایندگی مجلس هشتم + متن سوال از احمدی‌نژاد

آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: علی مطهری عدم استفاده از اختیارات قانونی مجلس در طرح سوال از احمدی‌نژاد را علت استعفایش خوانده و در متن آن نوشته است: مخالفان سوال از رئیس‌جمهور یا از دوستان نادان رئیس‌جمهورند و یا دشمن دانای آنها. 

متن کامل نامه استعفای علی مطهری به شرح زیر است: 

جناب آقای دکتر علی لاریجانی
ریاست محترم مجلس شورای اسلامی 

با اهداء سلام، همان‌طور که مستحضر هستید نامه سؤال از رئیس‌جمهور با امضای صد تن از نمایندگان محترم در تاریخ 5/4/90 - پس از یک انتظار طولانی برای فرا رسیدن وقت مناسب از نظر رعایت شرایط کشور- به رئیس وقت جلسه علنی مجلس جناب آقای مهندس باهنر تحویل داده شد و ایشان نیز در بالای آن اعلام وصول نمودند. اما روز بعد، در جلسه هیئت‌رئیسه، یکی از اعضا مأمور شد که امضاها را پس بگیرد و عضو دیگر نیز مأمور شد که طی مصاحبه‌ای مخالفت هیئت رئیسه مجلس با سؤال از رئیس‌جمهور را در رسانه‌ها اعلام کند. یعنی به جای آنکه هیئت‌رئیسه محترم پس از دریافت نامه سؤال، طبق قانون آیین‌نامه داخلی مجلس بلافاصله آن را به جریان اندازد و سؤالات را به کمیسیون‌های مربوط ارسال کند، درصدد انهدام طرح سؤال برآمد. البته پس از نامه محرمانه اینجانب به جناب‌عالی- که رونوشت آن به سایر اعضای هیئت‌رئیسه تقدیم شد- و تهدید به استعفا در صورت ادامه این روند، این عملیات ویژه متوقف شد.
 
با اقدامات هیئت رئیسه 14 نفر از امضاکنندگان امضای خود را پس گرفتند و غالباً افرادی بودند که از ابتدا هم محکم نبودند. البته برخی از همان افراد اکنون می‌گویند ما آن زمان را مناسب نمی‌دانستیم و امروز را مناسب می‌دانیم و در واقع امضای خود را پس نگرفته‌ایم. 

به هرحال، پس از مذاکره با هیئت‌رئیسه بنا شد این سؤال در فرصت مناسب به جریان افتد اما مدتی گذشت و خبری نشد. کم‌کم بهانه‌هایی مطرح شد که مثلاً آقای احمدی‌نژاد اکنون زخم‌خورده است و ممکن است در صحن علنی پروژه‌ای مانند مناظرات انتخاباتی را پیاده کند و شاید رهبر انقلاب نیز به‌خاطر همین ملاحظات مخالف باشند. 

برای رفع این نگرانی‌ها تعدادی از امضاکنندگان پیشنهاد دادیم که هیئت‌رئیسه سؤالات را به کمیسیون‌ها ارجاع نماید تا طبق آیین‌نامه، نماینده رئیس‌جمهور درحضور نماینده سؤال‌کنندگان پاسخ گوید. اگر همچنان 72 نفر از امضاکنندگان قانع نشدند و قرار بر حضور رئیس‌جمهور محترم در صحن علنی شد، آنگاه می‌توان برای رفع آن نگرانی‌ها به درخواست چندتن از امضاکنندگان و تصویب مجلس، رئیس‌جمهور در جلسه غیرعلنی حضور یابد. 

این پیشنهاد را تقدیم جناب‌عالی کردم و شما تلقی به قبول نمودید و قول دادید که اقدام نمایید. تا این که از چند روز پیش زمزمه‌هایی از سوی برخی اعضای هیئت‌رئیسه در رسانه‌ها به گوش می‌رسد که تعداد امضاها از حد نصاب کمتر است و هرگاه به حد نصاب برسد مطرح می‌شود. در حالی که اساساً امضاکنندگان به فکر پس گرفتن امضا نبوده‌اند و اگر امضای جدیدی پس گرفته شده باز با طراحی هیئت‌رئیسه بوده است که به جای اجرای آیین‌نامه درصدد انهدام طرح سؤال برآمده است. همچنین گفتند بسیاری از امضاها در زمان خانه‌نشینی آقای رئیس‌جمهور جمع شده و بعد از آن، امضاکنندگان‌منصرف شده‌اند، در حالی که تنها دوازده امضا از صد امضا در آن روزها گرفته شد. 

اکنون عرض می‌کنم که ما حاضریم حتی یک سؤال از آن ده سؤال به کمیسیون مربوط ارجاع شود و اگر منجر به حضور رئیس‌جمهور در صحن علنی گردید و آن نگرانی‌ها وجود داشت باز حاضریم درخواست جلسه غیرعلنی بدهیم. آیا بیش از این می‌توان کوتاه آمد؟! 

در مقابل رئیس‌جمهوری که علناً می‌گوید فلان قانون را اجرا نمی‌کنم، آیا ما حق یک سؤال نداریم؟! آن هم سئوالی که رای‌گیری برای قانع‌شدن یا نشدن مجلس ندارد. آیا امضای صد نماینده ارزش توجه ندارد؟! 

تحقق سئوال از رئیس‌جمهور در هر شرایطی، نشانه استحکام نظام جمهوری اسلامی و وجود دموکراسی واقعی در این نظام است. 

اصلاح امور تنها با استقلال و اقتدار مجلس تحقق می‌یابد. مجلس قوی به نفع کل نظام است. این که برخی سخن از مخالفت رهبر انقلاب به میان می‌آورند، مخالفت ایشان برای من قطعی نیست و بعید است که ایشان برای امضای صد نماینده ارزشی قائل نباشند. فرضاً مخالف باشند، باید نظر ایشان با توجه به سهل‌گیری فوق‌الذکر ما معلوم شود و البته دخالت دادن رهبر انقلاب در این‌گونه مسائل را به صلاح کشور نمی‌دانم. در عین حال برای دفع بهانه این‌گونه افراد، اینجانب نامه‌ای را حدود یک ماه پیش برای معظم‌له ارسال داشتم و از ایشان تقاضا کردم که دست مجلس را در موضوع سئوال از رئیس‌جمهور باز بگذارند. تاکنون پاسخی نیامده و سکوت ایشان را دلیل رضایت و لااقل بی‌نظری می‌دانم. 

اصولاً اگر رهبر انقلاب در چنین موضوعاتی نظر مخالف داشته باشند در نطق عمومی خود اعلام می‌نمایند و همه از طریق صداوسیما و سایر رسانه‌ها باخبر می‌شویم. ایشان مسئله‌ای پنهان از مردم ندارند و اگر نظری در چنین اموری داشته باشند مانند امام خمینی(ره) مسئولیت انجام یا عدم انجام امر مورد نظر را به عهده می‌گیرند.
 
علاوه بر این که اساساً اجرای طرح سؤال از رئیس‌جمهور موجب تفاهم بیشتر دولت و مجلس خواهد شد و حتی بیشتر به نفع رئیس‌جمهور است که فرصتی می‌یابد تا سوء‌تفاهمات و کدورت‌ها را برطرف نماید. 

قبلاً گفته‌ام دو گروه با طرح سؤال از رئیس‌جمهور مخالفند، یکی دوستان نادان رئیس‌جمهور و دولت و دیگر دشمنان دانای آنها. 

به هرحال با توجه به این که هیئت‌رئیسه محترم برخلاف قانون آئین‌نامه داخلی مجلس همچنان درصدد منتفی کردن طرح سؤال است و مجلس قادر به استفاده از اختیارات قانونی خود در انجام کارهای اساسی نیست، بدین وسیله استعفای خود را از نمایندگی مردم تهران، شهرری، اسلام‌شهر و شمیرانات – که قادر به استیفای حقوق آنها نیستم – اعلام می‌نمایم.
 
مستدعی است اقدام قانونی انجام گردد.
با تقدیم احترام
20/7/90
علی مطهری 

***
متن سوال نمایندگان از رئیس‌جمهور نیز به این شرح است: 

با اهداء سلام، به استناد اصل هشتاد و هشتم قانون اساسی و ماده 196 و 197 آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی، ضمن تقدیر از خدمات فراوان دولت در حوزه‌های مختلف، بدین وسیله سئوالات زیر از رئیس‌جمهور محترم با یکصد امضا جهت طی مراحل قانونی و روشن شدن اذهان نمایندگان محترم و رفع سوء‌تفاهمات و به منظور تقویت نظام جمهوری اسلامی ارائه می‌گردد: 

1. چرا قانون تسهیلات ارزی برای متروی تهران و کلان‌شهرها و حمل و نقل عمومی سایر شهرها، علی‌رغم نیاز مبرم این شهرها به روان‌سازی ترافیک، خصوصاً با آغاز هدفمند شدن یارانه حامل‌های انرژی، ابلاغ و اجرا نشد؟ 

2. وزیر ورزش و جوانان پس از پنج ماه از ابلاغ قانون تشکیل وزارت ورزش و جوانان با نامه‌ای غیرمعمول به مجلس معرفی شد، آیا این امر نوعی تلاش برای گریز از اجرای قانون نیست؟ 

3. طبق آمار رسمی نرخ رشد اقتصادی کشور در سال 89 زیر 1% بوده و اگر نرخ اعلام شده از سوی صندوق بین‌المللی پول را بپذیریم حدود 3% بوده است در حالی که طبق برنامه باید حداقل 8% باشد. آیا این امر حاکی از ضعف مدیریت اقتصادی کشور نیست؟ همچنین با این نرخ رشد آیا ممکن است یک میلیون و ششصد هزار شغل در کشور ایجاد شده باشد؟ 

4. مبلغ 1500 میلیارد تومان بودجه ارتقاء شاخص‌های فرهنگی کشور در قانون بودجه سال 1389 چگونه هزینه شده است؟ 

5. قانون هدفمند کردن یارانه‌ها پنج‌ساله بوده است در حالی که میزان افزایش بهای برخی حامل‌های انرژی نشان می‌دهد که دولت مدت اجرای آن را کمتر از 3 سال در نظر گرفته است. در نتیجه مردم باید فشار غیرلازمی را در پرداخت بهای مثلا گاز مصرفی تحمل نمایند. 
همچنین سهم بخش تولید صنعتی و کشاورزی تا کنون به درستی پرداخت نشده و باعث گران تمام شدن هزینه تولید کالا و محصول گردیده است. چرا دولت مقید به اجرای قانون مجلس نیست؟ 

6. مقاومت یازده‌روزه جناب عالی در مقابل حکم حکومتی رهبر انقلاب اسلامی مبنی بر ابقای حجت الاسلام مصلحی وزیر محترم اطلاعات چه توجیهی دارد؟ 

7. چه ضرورتی وجود داشت که آقای منوچهر متکی وزیر سابق امور خارجه در زمان ماموریت خود به سنگال عزل شود به‌طوری که علاوه بر تحقیر شخصیت ایشان، نظام جمهوری اسلامی ایران در سطح جهان آسیب ببیند؟ 

8. این سخن جناب عالی که مجلس در راس امور نیست، چه هدفی را دنبال می‌کند؟ 

9. چرا جناب‌عالی با علم به اینکه انتقاد از برخی مجریان "قانون عفاف و حجاب" در رسانه ملی موجب کاهش اقتدار نظام در این حوزه و بدتر شدن وضع پوشش اسلامی در جامعه خواهد شد، در برنامه زنده تلویزیونی ضمن متهم کردن برخی مجریان این قانون، برخلاف اجماع فقها بر وظیفه دولت اسلامی در آن مرتبه از امر به معروف و نهی از منکر که نیازمند اعمال قانون است، با اعلام این مطلب که راه حل این مسئله منحصر به کار فرهنگی است، از دولت سلب مسئولیت نمودید و پس از مخالفت گسترده مراجع تقلید، ائمه جمعه، علمای بلاد و نمایندگان مجلس با سخنان شما، در مصاحبه زنده تلویزیونی بعدی اعلام کردید که سخن من همان است که گفتم. این رفتار شما چگونه توجیه می شود؟ 

10. چرا نظریه "ترویج مکتب ایران به جای مکتب اسلام" را که توسط رئیس دفتر شما بیان شد علی رغم ضدیت با مبانی انقلاب اسلامی و مخالفت قاطبه مراجع عظام تقلید و علمای بزرگ و دلسوزان نظام، تایید و بر آن تاکید نموده باعث تنزل جایگاه انقلاب اسلامی و زنده شدن تعصبات قومی در میان مسلمانان و سوء استفاده مخالفان وحدت اسلامی گردیدید؟ اصولاً چرا از گروه موسوم به "جریان انحرافی" علی رغم هشدار و اعلام خطر علمای بزرگ اعلام برائت نمی کنید بلکه از این افراد دفاع می‌نمایید؟