آفتابنیوز : آفتاب- فاضل موسوی*: به استناد عقل، قانون و تعهد، نمایندگان در پیشگاه مردم متعهد شدهاند تا همسو با برنامههای توسعه کشور و سند چشمانداز، ایران را در سال ۱۴۰۴ به کشور اول در منطقه برسانند. از اینرو برنامه و سند بودجه کشور بهعنوان عالیترین سند مالی کشور از اهمیت ویژهای برخوردار میشود.
با توجه به این دو موضوع ما باید در سال ۱۴۰۴ کشور اول منطقه باشیم و تکلیف اینکه سند چه جایگاهی باید داشته باشد نیز مشخص است. به همین دلیل دولت وظیفه دارد به حکم قانون از ۱۵ آذر لایحه بودجه را تقدیم مجلس کند اما متاسفانه در هفت سال گذشته چنین اتفاقی نیافتاده و دولت همیشه در اعلام لایحه بودجه به مجلس تاخیر داشته است.
این امر از دو حالت خارج نیست یا دولت نسبت به وظیفه خود آشنا نیست یا توان کارشناسی در این اندازهها را ندارد که بتواند در موعد مقرر قانون را تنظیم و تهیه کند. در هر صورت آن چیزی که خروجی عمل دولت را نشان میدهد رفتار غیرمتعهدانه نسبت به مرکز تصمیمگیری و قانونگذاری یعنی مجلس است و البته این رفتار نیز نتیجه عملکرد خود مجلس است که نظارت کافی و لازم را در حوزه مسوولیت خود انجام نمیدهد.
با عنایت به وضع تورم موجود و مشکلاتی که درخصوص قیمت ارز و سکه به وجود آمده باید برنامه بودجه کشور منسجمتر و کارشناسانهتر تنظیم میشد اما اکنون مشاهده میکنیم که برنامه بودجه نه تنها افزایش نداشته که کاهش جدی نیز داشته و از همین جا مشخص میشود که چقدر لایحه بودجه واقعبینانه است.
اگر از زاویه دیگر نیز بخواهیم به این موضوع بپردازیم باید دقت کرد که قرار بود تا در برنامههای پنجساله وابستگی به نفت کم شود اما متاسفانه این وابستگی نه تنها کم نشده که افزایش نیز پیدا کرده است. این خود گام جدی و بلندی در جهت فاصله گرفتن از برنامه سند چشمانداز است.
از آن طرف هم آقای احمدینژاد درباره لایحه بودجه بهگونهای صحبت میکند که چندان جدی نیست و با جایگاه مجلس همخوانی ندارد، در نتیجه سالی که نکوست از بهارش پیداست. در حال حاضر در کشور ما بیکاری، تورم، رشد منفی اقتصاد، نوسان نرخ دلار و بدهیهای دولت به بانکها و همچنین تهدیدهای بینالمللی در حد بسیار بالایی وجود دارد و دولت با مشکلات بسیاری روبهرو است و با این وضعیت موجود در تقدیم و دفاع از بودجه، آنگونه صحبت میکند.
همه اینها نشان میدهد که دولت درک درستی از وضعیت اقتصادی کشور ندارد.
همچنین دولت نه تنها لایحه بودجه را باید زودتر تقدیم میکرد بلکه برای اینکه بتواند لایحه را بهتر کند باید از ظرفیتهای علمی کشور نظیر دانشگاهها و کارشناسان نیز بیشتر استفاده میکرد. به زبانی دیگر به این شکل میشد فرصتی فراهم کرد که از ظرفیت کارشناسی بسیار بالای کشور استفاده درست و صحیح شود و قطعا کارشناسان ما نیز با درک صحیحی که از وضعیت کشور دارند حتما کمک میکردند.
اما اکنون با توجه به اینکه این اتفاق رخ نداده مجلس باید در مرحله نخست فکری به حال دو، سه ماه نخست سال بکند و مبلغی را به صورت تنخواه در نظر بگیرد و مرحله بعد این است که مجلس سعی کند با همکاری دولت و ایجاد ظرفیتهای لازم، در فرصت منطقی و جدیتر از آنچه که امروز مطرح شده به این مساله رسیدگی کند و تغییرات جدی و اصولی و ماهیتی را فراهم کند.
با برنامه بودجه کنونی نمیتوان انتظار داشت که کشور به سمت پویایی حرکت کند. مجلس باید بتواند ماهیت مردمی و دینی خود را نشان دهد و برنامه بودجه کشور را با توانفکری نمایندگان و کارشناسان تهیه کند تا سربلندی کشور و رفاه و توسعه مردم فراهم شود.
*عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس