یالثارات: نماینده‌ای که با دروغ به مجلس راه یافته می‌تواند امانتدار صادقی باشد؟
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: هفتهنامه یالثارات در یادداشتی با عنوان 'مجلس نهم از سرنوشت دولت دهم عبرت بگیرد' نوشت: توجه این روزهای مردم و رسانه‌ها به بهارستان قابل درک است. سؤال موکلین خانه ملت این است که چرا فردی با محکومیت کیفری توانسته ردای قانونگذاری به تن کند؟ کدام موکل عاقلی است که فرد سابقه‌دار و محکوم به حبس را به عنوان وکیل خود انتخاب کند؟ کدام رأی‌دهنده‌ای است که حاضر باشد مجلس امانت امام و شهدا را به دست افرادی بسپارد که با جعل مدرک و سوءاستفاده به مجلس راه یافته باشند؟ آیا نماینده‌ای که با دروغ به مجلس راه یافته و در عدلیه نیز چوب‌خورده است، می‌تواند امانتدار صادقی برای این مردم باشد؟
نماینده‌ای که به دلیل مسائل اخلاقی خلع از لباس روحانیت شده است، چطور می‌تواند دغدغه‌مند و نگران اخلاق و دین مردم باشد؟ چه توجیهی وجود دارد که نماینده‌ای یکبار در مجلس چهارم اعتبارنامه‌اش باطل شود و در مجلس نهم منصب بگیرد در تاریخ خواهد ماند که لباس روحانیت را از تن متخلفی درآوردند و ردای قانونگذاری و نظارت بر او پوشاندند؟ برای این سؤال تلخ چه پاسخی داریم؟ گیریم توبه کرد که ان‌شاءالله همین طور است؛ چه دلیلی دارد، فردی که شهرت به این گناه پیدا کرده در رأس امور قرار گیرد؟ مگر نظام دچار قحطی رجال است که برای چنین افرادی خاصه‌تراشی کند؟ خدا رحمت کند حضرت امام را که می‌فرمود: «اگر یک توده‌ای توبه کند باید پذیرفت و ارج نهاد اما قرار هم نیست چنین فردی را پیش نماز کنیم.» (نقل به مضمون)
چطور ممکن است که برای ازدواج و سپردن سرنوشت فرزندمان به افراد دارای سابقه محکومیت کیفری، هزار وسواس به خرج می‌دهیم و در نهایت هم ممکن است تن به چنین انتخابی ندهیم اما بدون هرگونه واهمه‌ای سرنوشت یک جامعه و همه فرزندانمان را به افراد مسئله‌دار می‌سپاریم؟مجلس نهم نسبت به این دست سؤال‌ها و ده‌ها پرسش دیگر مسئول است و به همین دلیل است که حضرت امام تأکید می‌کند «از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این عصر و عصرهای آینده می‌خواهم که اگر خدای نخواسته عناصر منحرفی با دسیسه و بازی سیاسی وکالت خود را به مردم تحمیل نمودند، مجلس اعتبارنامه آنان را رد کنند و نگذارند حتی یک عنصر خرابکار وابسته به مجلس راه یابد...» نمایندگان مجلس از سرنوشت دولت دهم باید درس بگیرند .
نماینده‌ای که به دلیل مسائل اخلاقی خلع از لباس روحانیت شده است، چطور می‌تواند دغدغه‌مند و نگران اخلاق و دین مردم باشد؟ چه توجیهی وجود دارد که نماینده‌ای یکبار در مجلس چهارم اعتبارنامه‌اش باطل شود و در مجلس نهم منصب بگیرد در تاریخ خواهد ماند که لباس روحانیت را از تن متخلفی درآوردند و ردای قانونگذاری و نظارت بر او پوشاندند؟ برای این سؤال تلخ چه پاسخی داریم؟ گیریم توبه کرد که ان‌شاءالله همین طور است؛ چه دلیلی دارد، فردی که شهرت به این گناه پیدا کرده در رأس امور قرار گیرد؟ مگر نظام دچار قحطی رجال است که برای چنین افرادی خاصه‌تراشی کند؟ خدا رحمت کند حضرت امام را که می‌فرمود: «اگر یک توده‌ای توبه کند باید پذیرفت و ارج نهاد اما قرار هم نیست چنین فردی را پیش نماز کنیم.» (نقل به مضمون)
چطور ممکن است که برای ازدواج و سپردن سرنوشت فرزندمان به افراد دارای سابقه محکومیت کیفری، هزار وسواس به خرج می‌دهیم و در نهایت هم ممکن است تن به چنین انتخابی ندهیم اما بدون هرگونه واهمه‌ای سرنوشت یک جامعه و همه فرزندانمان را به افراد مسئله‌دار می‌سپاریم؟مجلس نهم نسبت به این دست سؤال‌ها و ده‌ها پرسش دیگر مسئول است و به همین دلیل است که حضرت امام تأکید می‌کند «از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در این عصر و عصرهای آینده می‌خواهم که اگر خدای نخواسته عناصر منحرفی با دسیسه و بازی سیاسی وکالت خود را به مردم تحمیل نمودند، مجلس اعتبارنامه آنان را رد کنند و نگذارند حتی یک عنصر خرابکار وابسته به مجلس راه یابد...» نمایندگان مجلس از سرنوشت دولت دهم باید درس بگیرند .
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید