حقیقت‌پور: ما دیپلماسی را تعطیل نکرده‌ایم
منصور حقیقت پور در خصوص صحبت‌های روز دوشنبه ترامپ مبنی بر اینکه حاضر به مذاکره با ایران است، به جماران گفت: ترامپ گفته است ما با ایران دیگر سرِ جنگ نداریم و اسرائیل هم باید با ایران سرِ جنگ نداشته باشد. اینها در مجموع برای من مثبت است؛ چون ایران را سنجیدند و نتیجه آن را دیدند. یعنی ایران مانند کشوری مثل اردن یا مثلاً کشوری عربی نیست؛ ما قطر نیستیم که «بزنید و برید» یکی زدی، به قول رهبر عظیم انقلاب ده تا می‌خوری.
به‌گفته شخص حقیقت پور، طرف‌های غربی و اسرائیل در موارد متعددی «موفق» نبوده‌اند: اینها نه در بحث غزه موفق شدند، نه موفق شدند صلح اوکراین را دایر کنند و نه کانادا را به عنوان ایالت ۵۱ ملحق کنند و در مورد ونزوئلا نیز به نظر من هیچ کاری نمی‌تواند کند. در مجموع این مواردی که ترامپ به عنوان سند صلح و دوستی خودش و ارائه سند برای دریافت جایزه صلح (نوبل) مطرح می‌کند، پوچ است.
وی اضافه کرد: اسرائیل در جنگ نتوانست حریف بچه‌های مستضعف و مبارز فلسطین شود و فلسطینی‌ها در سرزمین خودشان ماندگار شده‌اند و اراده‌شان را بر دشمن تحمیل کردند. و به نظر من آمریکایی‌ها هم در تأمین اهدافشان در منطقه کاملاً ناموفق هستند. امروز آن‌ها مانور شادی می‌دهند و در شهر جشن می‌گیرند و می‌گویند ما پیروز شدیم، ولی واقعیت‌های امر چیز دیگری است؛ دنیا اسرائیل و آمریکا را بازنده معرفی می‌کند؛ کشورهای اسلامی امروز ایران را قهرمان مبارزه با هرگونه زورگویی می‌شناسند و در اروپا که ما را تحریم کرده مردم آنجا پرچم جمهوری اسلامی ایران را بالا می‌برند؛ نه به خاطر ایرانی‌ها، بلکه به خاطر آنچه ما نشان دادیم.
در ادامه، نماینده ادوار مجلس درباره صحبت‌های ترامپ در باب به رسمیت شناختن اسرائیل توسط ایران صریحاً گفت: این اتفاقی نمی‌افتد؛ ما هیچ‌وقت این کار را نمی‌کنیم؛ چه چیز اسرائیل را به رسمیت بشناسیم؟ غارتگری‌اش را؟ کودک‌کشی‌اش را؟ بیمارستان زدن‌اش را؟ مجلس زدن‌شان را؟ اینها یک ملت و دولت نیستند؛ یک عده را از این‌ور و آن‌ور دنیا جمع کرده‌‌اند و آوردند؛ ملت‌سازی کردند؛ در واقع اینها آمدند جای اراضی مردم مسلمان را گرفتند. خودشان هم می‌دانند؛ بیشتر از یک شوخی نیست که جمهوری اسلامی بیاید اسرائیل را به رسمیت بشناسد، و به هیچ وجه اتفاق نخواهد افتاد.
حقیقت‌پور در خصوص فضای دو قطبی ایجاد شده که ای کاش ایران در نشست شرم الشیخ شرکت می‌کرد و در مقابل که همان بهتر شرکت نکردیم، توضیح داد: ایران دو تفکر دارد؛ یک تفکر تندِ راست (پایداری‌چی) است که می‌گوید باید با آمریکا بجنگیم؛ و یک تفکر تندِ چپ داریم که می‌گوید با آمریکا سرِ میز بنشینیم. به نظرم مقامات ما درست تصمیم گرفته‌اند. هم تندِ چپ و هم تندِ راست هر دو برای ما خسارت تولید می‌کنند؛ ما نیاز به عقلانیت داریم. منافع ملی جمهوری اسلامی ایران بر پایه عقلانیت تأمین می‌شود و توجیه می‌شود.
وی ادامه داد: چطور برویم در جلسه‌ای شرکت کنیم که ترامپ بخواهد مانور بدهد و شاید نتانیاهو هم شرکت کند؟ چطور در آنجا شرکت کنیم؟ شاید دیروز گفتم که ما در سطح پایین شرکت کنیم معاون یا وزیرخارجه برود ولی امروز معتقدم که آن هم نباید برود. باید به این جمع‌بندی که مقامات رسیدند، احترام بگذاریم؛ اجازه دو قطبی را نه به تندِ راست می‌دهیم و نه به سمت چپ. هرچه مقامات ما تصمیم گرفته‌اند، چون بالاسر همه اینها مقام معظم رهبری نشسته و خروجی کار را یا تأیید و یا رد می‌کند، لذا ما اجازه ایجاد دو قطبی را به هیچ‌کس نمی‌دهیم؛ چه تندِ پایداری باشد و چه تندِ اصلاح‌طلب. ما باید کشور را بر پایه عقلانیت و اعتدال اداره کنیم؛ منافع ملی بر هرگونه رفتار اولویت است.
نماینده ادوار مجلس درباره دیپلماسی و گستره روابط خارجی گفت: روابط بین‌الملل ما باید توسعه پیدا کند. دنیا کوچک نیست؛ دنیا خیلی بزرگ است و ما تنها نیستیم.
ما ۱۵ کشور همسایه داریم و با همین‌ها می‌توانیم خودمان را اداره کنیم. ضمن اینکه دنیا بزرگ است؛ ما چین و روسیه و آفریقا را داریم و خیلی کشورهای دیگر را که می‌توانیم کارمان را ادامه بدهیم. ما دیپلماسی را تعطیل نکرده‌ایم. می‌گویند با چه کسی مذاکره کنیم؟ با کسی که همان شب کشور ما را بمباران می‌کند. با اینها هم می‌شود حرف زد؟! اما ما با دنیا رابطه بسیار خوبی داریم و باید آن را بهتر و قوی‌تر کنیم؛ راه دیپلماسی راه معقول و منطقی است که ان‌شاءالله بسته نخواهد شد.
در پایان، وی درباره حضور علی لاریجانی در عرصه سیاست خارجی اظهار داشت: حضور علی لاریجانی حتماً تغییر ایجاد کرده؛ چون ایشان این‌کاره است. در این مدت چند سفر خارجی مؤثر داشته‌اند و قطعاً ایشان تصمیمات احساسی تندِ‌رو نخواهند گرفت. حتماً از ظرفیت بسیار خوبِ مشابه استفاده خواهند کرد و معتقدم هم توسعه روابط خارجی خواهیم داشت و هم رفتار عاقلانه در روابط خارجی. دو ماه از شروع جنگ گذشته است؛ باید به ایشان مهلت بدهیم، ان‌شاءالله که می‌توانند وضعیت را سروسامان ببخشند.
