كنوانسيون تسليحات هسته اي
آفتاب‌‌نیوز : 
سازمان ملل كه از بنيانگذاران اين طرح جهاني بود با تهيه قطعنامه اي از تمامي كشورها خواست كه با پيوستن به كنوانسيون تسليحات هسته اي به خلع جهان از تسليحات هسته اي كمك كنند. طبق اين كنوانسيون آزمايش، توليد، ايجاد كلاهك هاي هسته اي، انتقال اين تسليحات، استفاده يا تهديد ساير كشورها با اين تسليحات هسته اي منع قانوني و بين المللي دارد.
كشورهاي بسياري از جمله كشورهايي كه خود داراي تسليحات هسته اي هستند مانند چين، هندوستان، پاكستان و كشورهايي كه در حال تلاش براي رسيدن به اين تسليحات هستند مانند كره شمالي از اين قطعنامه حمايت كردند. با اين وجود، برخي كشورهاي داراي اين فناوري در زمان طرح اين قطعنامه از امضاي آن خودداري كردند و تاكنون نيز هيچ تمايلي به پذيرفتن آن و گام برداشتن در راستاي حذف تسليحات هسته اي از صحنه جهاني از خود نشان نداده اند. سازمان ملل از زمان طرح اين موضوع سالانه طرح فوق را مجدداً در جوامع بين المللي مطرح مي كند تا شايد از اين طريق طرفداران بيشتري براي آن پيدا كند.
حمايت بين المللي از كنوانسيون تسليحات هسته اي:
قطعنامه اي كه خواهان تشكيل كنوانسيون تسليحات هسته اي شده بود توسط پارلمان اروپا تهيه و در اختيار مجلس ملي ايالات متحده و مجلس عوام انگلستان قرار گرفت.
در سال 1995، يك شبكه بين المللي با نام ابوليشن 2000 طراحي شد كه در آن تغيير و تحولات جاري در كنوانسيون تسليحات هسته اي مورد بحث و بررسي قرار مي گرفت. در آن زمان اين شبكه توجه بيش از دو هزار سازمان مربوط را در سطح بين الملل به خود جلب كرد.
نظرسنجي در كشورهايي كه تن به امضاي اين كنوانسيون نداده بودند حاكي از اين است كه حدود 80 درصد مردم با اين كنوانسيون موافق هستند.
كنوانسيون تسليحات هسته اي نمونه:
در سال 1997، سازمان ملل كنوانسيون تسليحات هسته اي را به عنوان نمونه تهيه كرد. اين طرح نمونه جهت آشنايي بيشتر كشورهاي جهان با كنوانسيون نهايي تهيه شد. اين الگوي نمونه توسط كميته اي از وكلا، دانشمندان و كارشناسان هسته اي برنامه ريزي شد. يكي از كارشناسان حاضر در اين كميته در اين خصوص مي گويد: ما سعي كرديم از طريق استفاده از اين كارشناسان تمامي جنبه هاي حقوقي، فني و سياسي را در تدوين كنفرانس نهايي مدنظر بگيريم. كنوانسيون نمونه تا مدت ها موضوع مورد بحث در بسياري از كنفرانس هاي علمي، آكادميك و ديپلماتيك در انگلستان، چين، ژنو، نيويورك، كانادا و هندوستان بود. كنفرانس سال 2002 كانادا در محل پارلمان اين كشور و با حضور وزير امور خارجه كانادا و برخي از كارشناسان هسته اي برگزار شد.
كنوانسيون تسليحات هسته اي و نزديكي به جهاني عاری از تسليحات:
برخي كشورهاي داراي تسليحات هسته اي با انتقاد از روند پيشرفت كنوانسيون تسليحات هسته اي تأكيد كردند كه خلع جهان از تسليحات هسته اي بايد در يك زمان مشخص و به طور كامل در تمامي كشورها انجام گيرد نه به صورت مرحله به مرحله و تنها در برخي كشورها. مرحله بعدي كنوانسيون تسليحات هسته اي شامل پذيرفتن معاهده منع انجام آزمايشات پيشرفته هسته اي بود. با اين وجود، برخي كشورها مانند مالزي و نيوزلند كه سالانه مسئوليت معرفي كنوانسيون تسليحات هسته اي را برعهده دارند اعلام كردند كه با توجه به ماهيت اين طرح الزاماً بايد قدم به قدم و عاري از هرگونه عجله اي اقدام كرد.
سفير مالزي در سازمان ملل در اين خصوص مي گويد: اين قطعنامه صراحتاً جامعه بين الملل را به سمت و سويي مي كشاند كه تمامي كشورها به خلع جهان از تسليحات هسته اي كمك كنند.
بنابراين بايد فرصت داده شود تا تمامي كشورها داوطلبانه و در كمال فرصت اين كنوانسيون را بپذيرند.
در حقيقت، شالوده پايه گذاري كنوانسيون تسليحات هسته اي بر پايه مرحله به مرحله به تصويب و تأييد رسيدن بين المللي آن است. علاوه بر اين با ادغام مراحل پيشرفت مرحله به مرحله و مراحل يك پيشرفت آني مي توان به نحوي بن بست موجود بر سر راه به تصويب بين المللي رسيدن اين كنوانسيون را از بين برد. بسياري از كشورها نيز تمايل چنداني به ضرب العجل برخورد كردن با اين كنوانسيون ندارند و ترجيح مي دهند با عملي كردن اين كنوانسيون در چندين مرحله و با فاصله زماني درصد خسارات وارده در نتيجه از بين بردن تسليحات هسته اي را كاهش دهند.
كنوانسيون تسليحات هسته اي راهي براي تشويق كشورها:
كنوانسيون تسليحات هسته اي به واسطه ماهيتي كه دارد مي تواند به عنوان وسيله اي مناسب جهت تشويق كشورهاي داراي تسليحات هسته اي براي غلبه بر مقاومت در برابر از بين بردن اين تسليحات كمك كند.
به طور كلي يكي از بهترين فوايد تهيه نمونه كنوانسيون تسليحات هسته اي اين بود كه فرصتي مناسب براي گفت وگو ميان اعضاي اين كنوانسيون و كشورهايي كه مخالف آن بودند به وجود آمد.
سازمان ملل كه از بنيانگذاران اين طرح جهاني بود با تهيه قطعنامه اي از تمامي كشورها خواست كه با پيوستن به كنوانسيون تسليحات هسته اي به خلع جهان از تسليحات هسته اي كمك كنند. طبق اين كنوانسيون آزمايش، توليد، ايجاد كلاهك هاي هسته اي، انتقال اين تسليحات، استفاده يا تهديد ساير كشورها با اين تسليحات هسته اي منع قانوني و بين المللي دارد.
كشورهاي بسياري از جمله كشورهايي كه خود داراي تسليحات هسته اي هستند مانند چين، هندوستان، پاكستان و كشورهايي كه در حال تلاش براي رسيدن به اين تسليحات هستند مانند كره شمالي از اين قطعنامه حمايت كردند. با اين وجود، برخي كشورهاي داراي اين فناوري در زمان طرح اين قطعنامه از امضاي آن خودداري كردند و تاكنون نيز هيچ تمايلي به پذيرفتن آن و گام برداشتن در راستاي حذف تسليحات هسته اي از صحنه جهاني از خود نشان نداده اند. سازمان ملل از زمان طرح اين موضوع سالانه طرح فوق را مجدداً در جوامع بين المللي مطرح مي كند تا شايد از اين طريق طرفداران بيشتري براي آن پيدا كند.
حمايت بين المللي از كنوانسيون تسليحات هسته اي:
قطعنامه اي كه خواهان تشكيل كنوانسيون تسليحات هسته اي شده بود توسط پارلمان اروپا تهيه و در اختيار مجلس ملي ايالات متحده و مجلس عوام انگلستان قرار گرفت.
در سال 1995، يك شبكه بين المللي با نام ابوليشن 2000 طراحي شد كه در آن تغيير و تحولات جاري در كنوانسيون تسليحات هسته اي مورد بحث و بررسي قرار مي گرفت. در آن زمان اين شبكه توجه بيش از دو هزار سازمان مربوط را در سطح بين الملل به خود جلب كرد.
نظرسنجي در كشورهايي كه تن به امضاي اين كنوانسيون نداده بودند حاكي از اين است كه حدود 80 درصد مردم با اين كنوانسيون موافق هستند.
كنوانسيون تسليحات هسته اي نمونه:
در سال 1997، سازمان ملل كنوانسيون تسليحات هسته اي را به عنوان نمونه تهيه كرد. اين طرح نمونه جهت آشنايي بيشتر كشورهاي جهان با كنوانسيون نهايي تهيه شد. اين الگوي نمونه توسط كميته اي از وكلا، دانشمندان و كارشناسان هسته اي برنامه ريزي شد. يكي از كارشناسان حاضر در اين كميته در اين خصوص مي گويد: ما سعي كرديم از طريق استفاده از اين كارشناسان تمامي جنبه هاي حقوقي، فني و سياسي را در تدوين كنفرانس نهايي مدنظر بگيريم. كنوانسيون نمونه تا مدت ها موضوع مورد بحث در بسياري از كنفرانس هاي علمي، آكادميك و ديپلماتيك در انگلستان، چين، ژنو، نيويورك، كانادا و هندوستان بود. كنفرانس سال 2002 كانادا در محل پارلمان اين كشور و با حضور وزير امور خارجه كانادا و برخي از كارشناسان هسته اي برگزار شد.
كنوانسيون تسليحات هسته اي و نزديكي به جهاني عاری از تسليحات:
برخي كشورهاي داراي تسليحات هسته اي با انتقاد از روند پيشرفت كنوانسيون تسليحات هسته اي تأكيد كردند كه خلع جهان از تسليحات هسته اي بايد در يك زمان مشخص و به طور كامل در تمامي كشورها انجام گيرد نه به صورت مرحله به مرحله و تنها در برخي كشورها. مرحله بعدي كنوانسيون تسليحات هسته اي شامل پذيرفتن معاهده منع انجام آزمايشات پيشرفته هسته اي بود. با اين وجود، برخي كشورها مانند مالزي و نيوزلند كه سالانه مسئوليت معرفي كنوانسيون تسليحات هسته اي را برعهده دارند اعلام كردند كه با توجه به ماهيت اين طرح الزاماً بايد قدم به قدم و عاري از هرگونه عجله اي اقدام كرد.
سفير مالزي در سازمان ملل در اين خصوص مي گويد: اين قطعنامه صراحتاً جامعه بين الملل را به سمت و سويي مي كشاند كه تمامي كشورها به خلع جهان از تسليحات هسته اي كمك كنند.
بنابراين بايد فرصت داده شود تا تمامي كشورها داوطلبانه و در كمال فرصت اين كنوانسيون را بپذيرند.
در حقيقت، شالوده پايه گذاري كنوانسيون تسليحات هسته اي بر پايه مرحله به مرحله به تصويب و تأييد رسيدن بين المللي آن است. علاوه بر اين با ادغام مراحل پيشرفت مرحله به مرحله و مراحل يك پيشرفت آني مي توان به نحوي بن بست موجود بر سر راه به تصويب بين المللي رسيدن اين كنوانسيون را از بين برد. بسياري از كشورها نيز تمايل چنداني به ضرب العجل برخورد كردن با اين كنوانسيون ندارند و ترجيح مي دهند با عملي كردن اين كنوانسيون در چندين مرحله و با فاصله زماني درصد خسارات وارده در نتيجه از بين بردن تسليحات هسته اي را كاهش دهند.
كنوانسيون تسليحات هسته اي راهي براي تشويق كشورها:
كنوانسيون تسليحات هسته اي به واسطه ماهيتي كه دارد مي تواند به عنوان وسيله اي مناسب جهت تشويق كشورهاي داراي تسليحات هسته اي براي غلبه بر مقاومت در برابر از بين بردن اين تسليحات كمك كند.
به طور كلي يكي از بهترين فوايد تهيه نمونه كنوانسيون تسليحات هسته اي اين بود كه فرصتي مناسب براي گفت وگو ميان اعضاي اين كنوانسيون و كشورهايي كه مخالف آن بودند به وجود آمد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید