آفتابنیوز : آفتاب: «بدرود بغداد» که از جمله محصولات مرکز گسترش بود و این نیاز را داشت که به واسطه کیفیت بالای اثر هم که شده این ارگان شرایطی ویژه برای اکران آن فراهم آورد نه تنها نتوانست اکرانی گسترده را تجربه کند بلکه به صورت محدود و در قالب طرح مخاطب خاص روی پرده رفت آن هم به واسطه تلاشهای کارگردان اثر مهدی نادری که حتی اکران در تعداد معدود سینما را هم بهتر از اکران نشدن فیلمش میدانست، ولی تاسف برانگیزتر از اکران، نحوه عرضه این فیلم به شبکه نمایش خانگی است.
حالا که فیلم در قالب دیویدی به شبکه نمایش خانگی عرضه شده میتوان روشنتر دریافت که وقتی مدیران سینمایی موافق یک اثر نیستند یا با اظهارنظرات صریح خالق آن مشکل دارند، با رها کردن اثر به حال خود، کاری میکنند که مخاطبان بالقوه موجود برای یک محصول سینمایی هم از بین برود.
از دیویدی «بدرود بغداد» میگفتیم، اول باید به پوسترهای مرتبط با این محصول فرهنگی اشاره کنیم که کمترین ربطی به محتوای فیلم ندارند و به ابتداییترین شکل ممکن و با کولاژ کردن تصویر دو بازیگر نقش مکمل فیلم تاکید میکنم بازیگران نقش مکمل- طراحی شدهاند؛ البته اگر بتوان چسباندن دو عکس در کنار هم را طراحی قلمداد کرد. بدتر اینکه تصویر این پوسترها هم بدون یک اپسیلون تغییر روی جلد دیویدی رفته! اینکه چطور میشود روی پوستر یا جلد فیلمی، نه عکسی و نه نامی از بازیگر نقش اصلی آن(مزدک میرعابدینی) که اتفاقا بازی اش با تحسین فراوان منتقدان سینمایی روبرو شده، نیاید، از آن ندانم کاریهایی است که احتمالا فقط در سازمانهایی روی میدهد که مدیرانش به بودجههای کلان دولتی مرتبط بوده و تک فروشی یک محصول سینمایی حتی سر سوزنی برایشان، مهم نیست وگرنه تهیه کننده خصوصی سعی میکند به بهترین شکل محصولش را معرفی کند تا مخاطب گذری سینما یا شبکه خانگی را نیز به خود جلب کند.
مطمئنا این تهیهکننده اصلی فیلم یعنی مرکز گسترش بوده که فیلم را برای پخش در شبکه خانگی آماده کرده، اما بدبختی آنجاست که در کنار فروش رایت فیلم به یکی از مبتدیترین شرکتهای عرضه محصولات تصویری، اقلام تبلیغی فیلم و از جمله پوستر و آنونس آن در اختیار این شرکت قرار نگرفته و شرکت مزبور که جزو شرکتهای نوپای این حیطه است هم حتی سعی نکرده حداقل با یک جستجو در اینترنت، پوستر اصلی فیلم را پیدا کند. البته از شرکتی که نامش هم کپی نام یک استودیوی معظم هالیوودی است، بیش از این هم نمی توان انتظار داشت!
در محصولات شبکه خانگی رسم است که افتخارات فیلم هم روی جلد محصول می آید اما روی جلد «بدرود بغداد» که سه سال قبل نماینده ایران در اسکار بود حتی یک کلمه هم درباره جوایزی که این فیلم از جشنوارههایی مانند تورنتو، بغداد و دفاع مقدس خودمان گرفته، سخنی نیامده است.
برخوردهای این چنینی با «بدرود بغداد» بیبروبرگرد برآمده از زبان سرخی است که مهدی نادری کارگردان اثر از آن برخوردار بوده و همزمان با اکران فیلمش او را واداشت که گلایههای فراوانی را در عدم حمایت مرکز گسترش مطرح کند، اما متاسفانه مدیران این نهاد که به زبان دم از حمایت از جوانان میزنند به جای اینکه نقدهای نادری را زمینهای کنند برای اصلاح سیاستهای کاری خویش، با رها کردن اولین ساخته سینمایی این کارگردان به حال خود، نقطهای منفی در کارنامه سینمایی خویش قرار دادند. {$old_album_165605}