مسكو گورستان زباله هاي هسته اي
آفتاب‌‌نیوز : 
در حال حاضر 15 نيروگاه در سرتاسر روسيه گروه فوق را جهت جمع آوري زباله هاي راديواكتيوي شكل داده اند. نيروگاه هاي فوق، زباله هاي راديواكتيوي را در چاله هاي مخصوصي دفن مي كنند. نيروگاه مسكو در حال حاضر تنها نيروگاهي است كه اين باله ها را در بشكه هاي مخصوص جاسازي و سپس دفن مي كند.
اين گروه كه ملقب به «گروه مسكو» است تنها مانع بر سر راه خروج ذرات راديواكتيوي از هزاران گودال پرعمقي است كه در طول جنگ سرد مملو از زباله هاي راديواكتيوي ناشي از آزمايشات هسته اي شدند. مسكو با وجود اين ميزان زباله هسته اي در قلب خود همچنان پابرجاست. ايستگاه هايي كه اين زباله هاي راديواكتيوي در آنها دفع شده اند تاكنون چندين بار تشعشعات راديواكتيوي را به داخل فضا فرستاده اند كه درصد آن بسيار بيشتر از حد متعارف و ايمن بوده است.
اين گروه علاوه بر استخراج زباله هاي راديواكتيوي مسئوليت انجام تحقيقات لازم بر روي طرح هاي ساختماني كه جواز آنها از سال 1996 به بعد صادر شده است را نيز دارد. در يكي از اين موارد در سال 2000، پروژه ساخت يك مجتمع آپارتماني در نزديكي ايستگاه زباله هاي راديواكتيوي به مدت پنج سال به تعويق افتاد. در طول اين پنج سال كارمندان گروه فوق به استخراج خاك هاي آلوده به راديواكتيو و ديگر زباله هاي راديواكتيوي خواهند پرداخت.
از ميان 65 نيروگاه كه در چرخه هسته اي روسيه حضور فعال داشته و تحت كنترل وزارت انرژي نيز هستند، 20 نيروگاه در شهر 11 ميليوني مسكو هستند.
خطرناك ترين اين نيروگاه ها مركز تحقيقات روسيه است كه چيزي بيش از 6 تن زباله هاي هسته اي را جمع آوري كرده است.
گروه فوق معروف به «رادون» در حال حاضر مشغول كار بر روي حوزه رودخانه مسكو است. درست در چند قدمي اين رودخانه نيروگاه پلي متال وجود دارد كه هر ساعت ميزان بالايي از تشعشعات راديواكتيوي را وارد فضا مي كند. با اين همه در اطراف اين ايستگاه راديواكتيوي هيچ حصاري وجود نداشته و حتي تابلوي اعلام خطر نيز در اطراف رودخانه نصب نشده است. به دليل بالا بودن ميزان تشعشعات راديواكتيو در اطراف اين نيروگاه، توقف بيش از دو ساعت در اطراف نيروگاه باعث وارد آمدن صدمات جسمي جبران ناپذيري مي شود.
اين در حالي است كه كارمندان گروه «رادون» معمولا همين ميزان زمان را صرف پاكسازي حوزه اطراف رودخانه مي كنند و قطعا پوشيدن لباس هاي رزمي و مجهز شدن به انواع وسايل ايمني نيز نمي تواند خطر حضور در چنين منطقه آلوده اي را كاهش دهد.
زماني كه از مسئولان اين نيروگاه درخصوص دلايل اهمال كاري در نصب علائم هشدار دهنده سوال مي شود معمولا چنين پاسخي شنيده مي شود: اين ايستگاه زباله داني نيست. حداقل مي توان به عنوان پاركينگ مورد استفاده قرار گيرد. البته تمامي درهاي ورودي به داخل نيروگاه قفل هستند.
يكي از كارمندان گروه «رادون» درخصوص اين نيروگاه مي گويد: اين ايستگاه را حدود هشت سال پيش پيدا كرديم و كار ما حدود دو سال پيش آغاز شد. سال گذشته حدود 60 تن خاك آلوده به راديواكتيو از اين حوزه خارج كرده ايم و امسال نيز از اوايل بهار 18 تن خاك استخراج شده است.
در آن زمان تصور مي شده است كه خاك كردن زباله هاي راديواكتيوي در عمق 3 تا 8 متري كاملاً امن است. اين ايستگاه زباله هاي هسته اي نيز مانند ساير ايستگاه هايي كه گروه «رادون» با آنها درگير بوده است در ليست و نقشه ايستگاه هاي زباله هسته اي درج شده اند.
گروه «رادون» از سال 1961 فعاليت خود را آغاز كرد. از آن زمان زباله هاي راديواكتيوي در خارج از مرزهاي شهري دفن نمي شدند بلكه مستقيما به مركز «رادون» آورده شده و در بشكه هايي مخصوص آماده ذخيره سازي مي شوند.
در حال حاضر، ده ها سايت زباله هاي راديواكتيوي در داخل مسكو وجود دارند كه پاك سازي كامل تمامي اين مناطق به زمان بسياري نياز دارد. سخنگوي اين گروه در اين خصوص مي گويد: ذرات معلق در سواحل رودخانه مسكو در حال حاضر بيشترين تهديد براي اين شهر چند ميليوني محسوب مي شوند. چرا كه محدوده آلودگي بسيار وسيع است و آلودگي تا عمق هشت متري رودخانه نفوذ كرده است.
از آنجا كه اين ايستگاه به رودخانه بسيار نزديك است امكان آلوده شدن آب شهري به ذرات راديواكتيوي نيز وجود دارد. علاوه بر اين به دليل ماهيت راديواكتيو كه قابليت پخش فراوان دارد، گروه «رادون» نيز نمي توانند آن ميزان از خاك آلوده به راديواكتيو را استخراج كنند.
سخنگوي گروه «رادون» در اين خصوص مي گويد: يك استدلال كه به نظر كاملاً هم درست مي آيد اين است كه به راحتي مي توان اين ايستگاه و ايستگاه هاي مشابه آن را با خاك پوشانده و پس از مدتي مسأله به خاك سپردن زباله هاي راديواكتيوي در مسكو به فراموشي سپرده خواهد شد. اما مسأله اينجاست كه ما حق نداريم چنين جنايتي را در حق نسل هاي آينده مرتكب شويم.
طبق آمار و ارقام مستند گروه «رادون» حدود 70 درصد از تمامي ايستگاه هاي راديواكتيوي موجود در مسكو در مناطق مسكوني هستند و اين در حالي است كه همچنان روند رو به افزايش ساخت و ساز در اين قبيل مكان ها ادامه دارد. در حال حاضر و طبق آخرين آمارهاي رسمي حدود 11 راكتور تحقيقاتي هسته اي در مسكو مشغول به فعاليت هستند. مسكو از چندين سال پيش مشغول بررسي طرح انتقال نيروگاه هاي هسته اي خود است اما پيش بيني مي شود كه اين انتقال تا حداقل چند سال آينده رخ ندهد. چرا كه در بسياري از موارد انتقال اين نيروگاه ها به ساخت شهر جديدي احتياج دارد.
در حال حاضر 15 نيروگاه در سرتاسر روسيه گروه فوق را جهت جمع آوري زباله هاي راديواكتيوي شكل داده اند. نيروگاه هاي فوق، زباله هاي راديواكتيوي را در چاله هاي مخصوصي دفن مي كنند. نيروگاه مسكو در حال حاضر تنها نيروگاهي است كه اين باله ها را در بشكه هاي مخصوص جاسازي و سپس دفن مي كند.
اين گروه كه ملقب به «گروه مسكو» است تنها مانع بر سر راه خروج ذرات راديواكتيوي از هزاران گودال پرعمقي است كه در طول جنگ سرد مملو از زباله هاي راديواكتيوي ناشي از آزمايشات هسته اي شدند. مسكو با وجود اين ميزان زباله هسته اي در قلب خود همچنان پابرجاست. ايستگاه هايي كه اين زباله هاي راديواكتيوي در آنها دفع شده اند تاكنون چندين بار تشعشعات راديواكتيوي را به داخل فضا فرستاده اند كه درصد آن بسيار بيشتر از حد متعارف و ايمن بوده است.
اين گروه علاوه بر استخراج زباله هاي راديواكتيوي مسئوليت انجام تحقيقات لازم بر روي طرح هاي ساختماني كه جواز آنها از سال 1996 به بعد صادر شده است را نيز دارد. در يكي از اين موارد در سال 2000، پروژه ساخت يك مجتمع آپارتماني در نزديكي ايستگاه زباله هاي راديواكتيوي به مدت پنج سال به تعويق افتاد. در طول اين پنج سال كارمندان گروه فوق به استخراج خاك هاي آلوده به راديواكتيو و ديگر زباله هاي راديواكتيوي خواهند پرداخت.
از ميان 65 نيروگاه كه در چرخه هسته اي روسيه حضور فعال داشته و تحت كنترل وزارت انرژي نيز هستند، 20 نيروگاه در شهر 11 ميليوني مسكو هستند.
خطرناك ترين اين نيروگاه ها مركز تحقيقات روسيه است كه چيزي بيش از 6 تن زباله هاي هسته اي را جمع آوري كرده است.
گروه فوق معروف به «رادون» در حال حاضر مشغول كار بر روي حوزه رودخانه مسكو است. درست در چند قدمي اين رودخانه نيروگاه پلي متال وجود دارد كه هر ساعت ميزان بالايي از تشعشعات راديواكتيوي را وارد فضا مي كند. با اين همه در اطراف اين ايستگاه راديواكتيوي هيچ حصاري وجود نداشته و حتي تابلوي اعلام خطر نيز در اطراف رودخانه نصب نشده است. به دليل بالا بودن ميزان تشعشعات راديواكتيو در اطراف اين نيروگاه، توقف بيش از دو ساعت در اطراف نيروگاه باعث وارد آمدن صدمات جسمي جبران ناپذيري مي شود.
اين در حالي است كه كارمندان گروه «رادون» معمولا همين ميزان زمان را صرف پاكسازي حوزه اطراف رودخانه مي كنند و قطعا پوشيدن لباس هاي رزمي و مجهز شدن به انواع وسايل ايمني نيز نمي تواند خطر حضور در چنين منطقه آلوده اي را كاهش دهد.
زماني كه از مسئولان اين نيروگاه درخصوص دلايل اهمال كاري در نصب علائم هشدار دهنده سوال مي شود معمولا چنين پاسخي شنيده مي شود: اين ايستگاه زباله داني نيست. حداقل مي توان به عنوان پاركينگ مورد استفاده قرار گيرد. البته تمامي درهاي ورودي به داخل نيروگاه قفل هستند.
يكي از كارمندان گروه «رادون» درخصوص اين نيروگاه مي گويد: اين ايستگاه را حدود هشت سال پيش پيدا كرديم و كار ما حدود دو سال پيش آغاز شد. سال گذشته حدود 60 تن خاك آلوده به راديواكتيو از اين حوزه خارج كرده ايم و امسال نيز از اوايل بهار 18 تن خاك استخراج شده است.
در آن زمان تصور مي شده است كه خاك كردن زباله هاي راديواكتيوي در عمق 3 تا 8 متري كاملاً امن است. اين ايستگاه زباله هاي هسته اي نيز مانند ساير ايستگاه هايي كه گروه «رادون» با آنها درگير بوده است در ليست و نقشه ايستگاه هاي زباله هسته اي درج شده اند.
گروه «رادون» از سال 1961 فعاليت خود را آغاز كرد. از آن زمان زباله هاي راديواكتيوي در خارج از مرزهاي شهري دفن نمي شدند بلكه مستقيما به مركز «رادون» آورده شده و در بشكه هايي مخصوص آماده ذخيره سازي مي شوند.
در حال حاضر، ده ها سايت زباله هاي راديواكتيوي در داخل مسكو وجود دارند كه پاك سازي كامل تمامي اين مناطق به زمان بسياري نياز دارد. سخنگوي اين گروه در اين خصوص مي گويد: ذرات معلق در سواحل رودخانه مسكو در حال حاضر بيشترين تهديد براي اين شهر چند ميليوني محسوب مي شوند. چرا كه محدوده آلودگي بسيار وسيع است و آلودگي تا عمق هشت متري رودخانه نفوذ كرده است.
از آنجا كه اين ايستگاه به رودخانه بسيار نزديك است امكان آلوده شدن آب شهري به ذرات راديواكتيوي نيز وجود دارد. علاوه بر اين به دليل ماهيت راديواكتيو كه قابليت پخش فراوان دارد، گروه «رادون» نيز نمي توانند آن ميزان از خاك آلوده به راديواكتيو را استخراج كنند.
سخنگوي گروه «رادون» در اين خصوص مي گويد: يك استدلال كه به نظر كاملاً هم درست مي آيد اين است كه به راحتي مي توان اين ايستگاه و ايستگاه هاي مشابه آن را با خاك پوشانده و پس از مدتي مسأله به خاك سپردن زباله هاي راديواكتيوي در مسكو به فراموشي سپرده خواهد شد. اما مسأله اينجاست كه ما حق نداريم چنين جنايتي را در حق نسل هاي آينده مرتكب شويم.
طبق آمار و ارقام مستند گروه «رادون» حدود 70 درصد از تمامي ايستگاه هاي راديواكتيوي موجود در مسكو در مناطق مسكوني هستند و اين در حالي است كه همچنان روند رو به افزايش ساخت و ساز در اين قبيل مكان ها ادامه دارد. در حال حاضر و طبق آخرين آمارهاي رسمي حدود 11 راكتور تحقيقاتي هسته اي در مسكو مشغول به فعاليت هستند. مسكو از چندين سال پيش مشغول بررسي طرح انتقال نيروگاه هاي هسته اي خود است اما پيش بيني مي شود كه اين انتقال تا حداقل چند سال آينده رخ ندهد. چرا كه در بسياري از موارد انتقال اين نيروگاه ها به ساخت شهر جديدي احتياج دارد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید