آفتابنیوز : آفتاب: "اقلیت پر سر و صدا"؛ این تعبیر مشاور علی جنتی و رییس مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی برای حاشیه سازان علیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
به گزارش آفتاب به نقل از تدبیرخبر، انتقادها و اعتراض ها به علی حنتی ماه ها است که از سوی برخی محافظه کاران از جمله برخی نمایندگان نزدیک به جبهه پایداری دنبال می شود. همان هایی که هنوز علی جنتی بر جایگاه وزارت تکیه نزده مخالف خوانی هاشان را آغاز کردند و از میان 17 وزیر حسن روحانی هر روز با تذکر، سوال کارت های زرد و تهدید به استیضاح از علی جنتی در بهارستان پذیرایی کردند.
زمانی که قرار شد وزیر ارشاد برای پاسخ به سوال حمید رسایی در مورد موضع گیری او درباره توقیف روزنامه بهار و تک خوانی خوانندگان زن به مجلس برود عکس نوشت هایی روی میز نمایندگان قرار گرفت شاید نمایندگان با اقلیت معترض هم صدا شوند. همین هم شد و کارت زرد مجلس به وزیر نشان داده شد.
مرتضی آقا تهرانی، دبیرکل جبهه پایداری و نماینده تهران در مجلس نهم از منتقدان اصلی وزیر ارشاد است.
او 29 خرداد در گفت و گویی اعلام کرد وزیر ارشاد کمیسیون فرهنگی مجلس را کلافه کرده و زیاد به مسافرت می رود.
دیگر پایداری های عضو کمیسیون فرهنگی هم از منتقدان جدی حنتی هستند. اما ماجرای پخش بولتن هایی از این دست فقط پشت درهای بهارستان نماند.در مراسم سالگرد ارتحال بنیان گذار جمهوری اسلامی هم عده ای که خط و ربطشان با منتقدین بهارستان نشین یکی بود شبنامه هایی علیه عملکرد وزارت ارشاد پخش کردند. پخش شبنامه ها علیه شخص علی جنتی در مراسم نماز عید فطر در روز سه شنبه هفته گذشته بازهم تکرار شد.
مضمون این شبنامه ها همان هایی بود که بارها دستمایه رسانه های محافظه کار قرار گرفته بود.بار دیگر سخنان مقام معظم رهبری مقدمه ای شده بود برای مصادره به مطلوب و در نهایت رو در رویی علی جنتی با اصول فرهنگی نظام.
رییس مرکز اطلاع رسانی وزارت ارشاد در گفت و گو با تدبیر منتقدان این وزارتخانه را دو گروه می داند و توضیح می دهد:«دسته ای دغدغه های فرهنگی دارند. نگرانی های جدی در مورد ابزارهای فناوری اطلاعات و رسانه ای که به وجود آمده است و به هر حال فارغ از جنس مذهبی،اخلاقی یا سنتی این نقدها این افراد را نگران کرده است. این نگرانی طبیعتا مورد نظر کلان هر دولتی هم باید باشد.
دسته ای دیگر منتقدانی هستند که به وزارت ارشاد دولت یازدهم نقد دارند.این دسته از منتقدان معتقدند دولت امکاناتی را دارد که می توان این نگرانی را رفع کند اما دولت یا این امکانات را نمی شناسد یا استفاده نکرده است.این نوع دغدغه ها معمولا مورد توجه بخش سنتی تر جامعه است که البته بخشی از آن درست و بخشی دیگر نادرست است.»
او ادامه می دهد:«مثلا دغدغه این که بودجه وزارت ارشاد در مقابل دستگاه های مختلفی که بودجه فرهنگی می گیرند و اتفاقا خیلی از آن ها داخل دولت هم نیستند و نظارتی هم بر آن ها وجود ندارد چقدر است. یا این که اساسا وزارت ارشاد چقدر در مورد حوزه های مختلف فرهنگی قدرت دارد.مثلا این که در نشریه ای کاریکاتوری منتشر می شود و برخی فورا انتقاداتشان را متوجه وزارت ارشاد می کنند.»
بابک دربیکی معتقد است بخش عمده ای از انتقاداتی که به وزارت فرهنگ و ارشاد دولت یازدهم می شود سیاسی است. او توضیح می دهد:«مثلا من مطمئنم که برخی از این افراد می دانند که اختیارات وزارت فرهنگ و ارشاد در هیات نظارت بر مطبوعات چقدر است. بسیاری از این آقایان بهتر از من و شما می دانند که اگر در یک روزنامه مطلب موهنی چاپ شود ربطی به وزارت ارشاد ندارد. حتی برخی از این افراد نقدهایی می کنند که در زمان خودشان در مقابل آن سکوت کرده بودند. خیلی از این ها می دانند که فرهنگ مقوله یک شبه ای نیست که یک شبه هم ترمیم شود. یک رفتار فرهنگی محصول فرایندهایی در جامعه است .اگر ما همه این موضوعات کلان را به سطح وزارت ارشاد تقلیل دهیم با توجه به این که هم فرهنگ و هم قوانین حاکم را می شناسیم ،می توانید خودتان قضاوت کنید که به چه معنا است.»
دربیکی در مورد پخش شبنامه علیه وزارت ارشاد به "تدبیر" می گوید:«ما اصلا این رفتارها را نقد نمی دانیم. این شیوه یک تهاجم سیاسی با بهانه مقوله های فرهنگی است.مرز بین نقد و حمله سیاسی را هم جامعه خوب می فهمد. افرادی که با این شیوه ها سعی دارند دغدغه های فرهنگی خود را مطرح کنند در 8 سال گذشته هیچ دغدغه ای نداشتند.»
او ادامه می دهد:«مثلا مقوله عفاف و حجاب که به تازگی مطرح نشده است در دولت گذشته هم وجود داشته. یا اگر کنسرت پاپ در کشور باب شده است که نمی توان جلو آن را گرفت. مگر وقتی ماهواره ها را جمع کردند توانستند با آن مقابله کنند.اگر قرار بود این عملکرد جواب بدهد که تا حالا جواب داده بود. این افراد تا کنون ساکت بوده اند و در دولت های قبلی حرفی نمی زدند اما با این حال من معتقدم این اتفاقات مسئولیت ما را در مقابل مسایل فرهنگی کم نمی کند اما در حد امکانات و قوانین و در همان چارچوب هم جوابگو هستیم. اما به نظر می رسد ان چه که به وزارت ارشاد تحمیل می شود اساسا ربطی به وزارت ارشاد ندارد.برخی از جهت گیری های خبرگزاری ها و سایت های زنجیره ای را که می بینید انگار مچ گیری است. انگار به دنبال رو در رو قرار دادن افراد هستند.به نظر من این افراد حرفی برای گفتن ندارند که بخواهند رو کنند.»
مشاور علی جنتی درباره برخورد و موضع وزارت ارشاد با پخش شبنامه ها و بولتن هایی که علیه وزارت ارشاد منتشر می شود به تدبیر می گوید:«متاسفانه این دوستان همیشه منتقد دولت که همه مردم آن ها را می شناسند و نیازی به نام بردن از آن ها نیست، کمتر چیزی در چنته دارند. این افراد باید چیزی که فکر می کنند درست است را بروز دهند یا راهکارهایی را ارائه دهند نه این که صرفا جنجال ایجاد کنند.این افراد نیروهای قلیل پر سر و صدایی هستند که چندان حرفی برای گفتن ندارند. بنابراین نگاه سیاسی شان به مسائل ایجاد بحران است. این بحران را از طریق ایجاد تضادهای اجتماعی و سیاسی و فرهنگی ایجاد می کنند و همینطور در پی ایجاد تضاد میان نیروهای سیاسی و مرزبندی و رو به رو قرار دادن افراد هستند.»
او معتقد است دوران بحران سازی و هیاهو گذشته است:« این تجربه نخ نما شده . این نیروها توان بسیج اجتماعی و سیاسی و نفوذی در حاکمیت ندارند. این افراد تعداد محدودی هستند که منافذ قدرتی برای خود تعبیه کردند که الزاما واقعی و عینی هم نیست.این نیروهای سیاسی که علیه وزارت ارشاد کار می کنند اقلیت پر سر و صدایی هستند که همچنان درفضای رقابت انتخاباتی و شکست سال 92 قرار دارند و هنوز متوجه نشدند که از این فضا باید بیرون بیایند. با این حال آن ها هم بخشی از جامعه هستند که ما باید به آن ها هم توجه کنیم. اما آن ها نباید خودشان را اکثریت بدانند. اما چون ما دولت همه هستیم به این اقلیت هم توجه می کنیم اما آن ها هم نباید خودشان را تحمیل کنند.»