آفتابنیوز : آفتاب: به گزارش ایسنا، مریم جلالی روز دوشنبه 19 آبان در همایش بزرگداشت هفته کتاب و کتابخوانی و روز کتابدار که در محل دانشکده ادبیات دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد گفت: نکتهای که سالهاست در کشور ما بحثبرانگیز شده است یعنی کاهش تیراژ کتابهای مراکزی مثل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از رقم 16 تا 20 هزار در دهه 60 به رقم 3 تا نهایت 5 هزار در دهه کنونی به این علت است که در حال حاضر اطلاعرسانی به این گروه سنی صرفا در آثار مکتوب خلاصه نمیشود و بازیها و سرگرمیها را هم در برمیگیرد. مضاف بر این که امروز تعداد ناشران فعال در حوزه ادبیات کودک و نوجوان به مراتب خیلی بیشتر از تعداد آنها در دهه 60 است.
او اظهار کرد: اگر تیراژ کتابها را در قیاس با ناشران آنها در نظر بگیریم، شاید دیگر چنین ادعایی را نداشته باشیم. اگرچه همچنان موضوع ترغیب کودکان به کتاب و کتابخوانی بحثبرانگیز است. اما میتوان با درنظر گرفتن المانهایی در این زمینه توفیق داشت. از جمله آنها در نظر گرفتن میانجیهایی است که میان تولید اثر تا رسیدن آن به دست مخاطب موثر است. مثلا اولین عنصری که در این زمینه نقشآفرینی میکند، نویسنده است. نویسنده امروز باید الزاما نیازسنجی کند، چرا که کودک امروز هر سه سال یک نسل تغییر میکند.
این عضو شورای کتاب کودک تاکید کرد: حمایتهای دولتی و ناشران نیز در این زمینه دخیلاند. در کشوری مثل نروژ برای نوشتن کتاب موفق دو سال کار تحقیقی با حقوق برای هر نویسنده در نظر گرفته شده است. در حالی که در جامعه ما این موضوع اصلا وجود ندارد. همچنین در حال حاضر ناشران به علت مسائل اقتصادی و غیراقتصادی کتابهایی با کیفیتهای پایین به لحاظ صفحهآرایی و جلد در اختیار مخاطبان قرار میدهند و یا در بحث تصویرگری که نقش مهمی در آثار کودکان و نوجوانان دارد، بسیار سطح پایین عمل میکنند و هیچ تلاشی برای افزایش سطح تصاویر کتابها با در نظر گرفتن حقوق بیشتر برای تصویرگران قائل نیستند.
او در ادامه به ضعف توزیع کتابها در سراسر کشور اشاره کرد و آن را ناعادلانه خواند و گفت: توزیع کتاب در سراسر کشور عادلانه نیست. اگر چه این موضوع در کلانشهرها به مراتب شکل بهتری دارد اما در شهرهای کوچک بسیار ضعیف است به طوری که مثلا در شهری مثل بروجرد همچنان کتابهای سال 89 توزیع میشود.
این استاد دانشگاه یادآور شد: آگاهی والدین در زمینه بهترین کتابها، میتواند کودکان و نوجوانان را یاری کند، در حالی که خیلی از خانوادهها سرگرداناند. مدت 12 سال است که کشوری مثل انگلیس «ساک کتاب» را برای مربیان و والدین در نظر گرفته است که در آن شیوههای قصهگویی و خوانش کتاب به والدین آموزش داده میشود. به هر حال برنامهریزی برای کودکان و مناسبسازی محیط مطالعه آنان در زمره مسائلی است که میتواند در گسترش فرهنگ مطالعه موثر باشد. فراموش نکنیم که توسعه جامعه فرهنگی منوط به مطالعه کودکان است و یکی از ابزارهای این مطالعه کتاب است. بنابراین با توجه به این که کتاب عاملی است که کودکان را به استقلال میرساند باید بر روی این مقوله متمرکز باشیم.
در این همایش نورالله مرادی نیز ضمن بررسی پروسه شکلگیری جریان اطلاعات و ارتباطات آزاد در سطح جهانی تاکید کرد: امروز با گسترش رسانههای نوین ارتباطی و شکلگیری ابزاری همچون اینترنت، فیسبوک و امثال آن، شکل کتاب تغییر کرده است، ولی باید در نظر داشته باشیم که صرفا این فرم است که تغییر کرده و محتوا و اطلاعات همچنان محفوظ است، بنابراین حرمت کتاب و وجود آن موضوعی است که میتواند مورد توجه باشد، چون ادیانی تا به امروز ماندهاند که دارای کتاب بودهاند و فلاسفهای توانستهاند افکارشان را جهانی کنند که آنها را در قالب کتاب به نسلهای بعدی و بعدی منتقل کردهاند.
محسن زینالعابدینی، استادیار گروه اطلاعات و دانششناسی دانشگاه شهید بهشتی، یکی از دیگر از سخنرانان این همایش هم با اشاره به لزوم گسترش فرهنگ مطالعه در جامعه گفت: کتابخانه یکی از منابع مهم اطلاعاتی است که امروزه با توجه به گسترش فرهنگ آپارتماننشینی و ایجاد محدودیتهایی برای کتابخانههای خانگی، میتواند در محیطهای اشتراکی شکل گیرد و این خود نوعی همگرایی و همافزایی را ایجاد میکند.
او در ادامه تاکید کرد: زمانی میتوان در مورد آمار مطالعه ابراز امیدواری کرد که سطح شعور و آگاهی مردم بالا رفته باشد. اگر میخواهیم کشور را به سمت رونق و شکوفایی و آگاهی سوق دهیم باید به مطالعه بهای بیشتری دهیم و همچنان که کشورهایی مثل فرانسه در متروهایش یا روسیه در رفتار مردمش این موضوع را منعکس کرده، ما نیز در برنامهریزیهایمان به مساله کتاب و کتابخوانی بها دهیم.
در این همایش بنا بود مصطفی رحماندوست حضور داشته باشد که چنین نشد.