سخنان احمدی نژاد: تهديد جهانی يا کشمکش داخلی؟
آفتاب‌‌نیوز : 
سايمون تيزدال، تحليلگر روزنامه گاردين مقاله خود را با اين پرسش آغاز کرده که آيا سخنان آقای احمدی نژاد نمايانگر يک تغيير جدی در نگاه ايران به جهان خارج است يا نشانه ای از جنگ قدرت در درون نظام جمهوری اسلامی؟
وی ابتدا به بازگويی نظرات کسانی می پردازد که اظهارات جنجال برانگيز رييس جمهور ايران را تهديدی جدی برای امنيت منطقه و جهان دانسته اند، و سپس بحث خود را بر پايه تحليل های مخالف آنها شکل می دهد.
آقای تيزدال از قول سفير سابق ايالات متحده در اسراييل می نويسد: "تهديد های رييس جمهور ايران با سياست های اين کشور در يک دهه گذشته هماهنگی کامل دارد."
از نگاه اين مقام آمريکايی، سخنان محمود احمدی نژاد را بايد در امتداد سياست "جنگ با واسطه" ايران دانست که از ديد وی، ايران در سال های اخير از طريق حزب الله لبنان و گروه جهاد اسلامی در فلسطين عليه دولت اسراييل اجرا کرده است.
در مخالفت با نگاه اين مفسر آمريکايي، نويسنده مقاله روزنامه گاردين به محدوديت توان نظامی ايران در برابر جنگ افزارهای هسته ای اسراييل اشاره می کند و از قول يک مقام بريتانيايی می نويسد: "نظام جمهوری اسلامی از زمان براندازی شاه در سال 1979 هيچگونه پيشينه جنگ افروزی دولتی نداشته است و نمی توان تصور کرد که آقای احمدی نژاد به يکباره تحولی در موضع گيری نظامی اين کشور به وجود بياورد."
وی در ادامه با اشاره به نقش شورای عالی امنيت ملی در کشور ايران اضافه می کند: "رييس جمهور تنها يک صدا است در ميان انبوه صداها."
در بخش ديگری از مقاله، نويسنده تلاش می کند با بهره گيری از گفته های ناظران و تحليلگران ديگر به توجيه رفتار آقای احمدی نژاد بپردازد.
ايدئولوژی رييس جمهور
سايمون تيزدال با اشاره به خاستگاه فکری رييس جمهور ايران به عنوان پيرو آيت الله خمينی، رهبر فقيد جمهوری اسلامی، بسياری از تلاش های او را در راستای بازآفرينی چهره انقلابی ايران می داند و اثبات اينکه ارزش ها و باور های انقلاب اسلامی با وجود تعامل با دنيای غرب همچنان دست نخورده باقی مانده است.
نويسنده مقاله سپس از قول يک عضو "گروه بين المللی بحران" می نويسد: "آقای احمدی نژاد خود را يک رهبر اسلامگرا و زبان گويای مسلمانان مورد ستم در سراسر جهان می داند."
تحليلگر روزنامه گاردين نگرش رييس جمهور ايران را به نگرش جورج بوش، رييس جمهور ايالات متحده، تشبيه می کند و رفتار اين سياستمردان را به باور دينی آنها نسبت می دهد که هر يک خود را مجری ماموريتی واگذار شده از جانب خدا می داند.
در ادامه مقاله از وابستگی رييس جمهور ايران به نسل جوان و تندروتر محافظه کاران و تقابل اين گروه با نسل قديمی - و تا حدودی عملگرا - ياد شده است.
ضعف سياسی در داخل ايران
به اعتقاد تحليلگر روزنامه گاردين عقلانی ترين توجيه برای رفتار آقای احمدی نژاد را بايد در معادلات سياسی و مناسبات قدرت در درون نظام جمهوری اسلامی جستجو کرد.
سايمون تيزدال از قول يک مقام بريتانيايی می نويسد که تلاش آقای احمدی نژاد برای آنچه خودش پاکسازی سياسی و احيای ارزش های انقلابی می داند، واکنش های بسيار سختی را از سوی بخش های ديگر قدرت در جمهوری اسلامی بر می انگيزد.
نويسنده مقاله ادعا می کند که عامل اصلی موضع گيری های سرسختانه رييس جمهور ايران در قبال مسايل جهانی، ناتوانی نسبی وی در عرصه سياست داخلی است.
وی از عملگرايی چهره های کهنه کار سياست جمهوری اسلامی و مخالفت اصلاح طلبان با برنامه های او به عنوان عوامل بازدارنده پيش روی رييس جمهور ياد می کند و از قول مقام بريتانيايی می نويسد که قدرت های اقتصادی در ايران مانند "بنيادها" و نهادهای خارج از حيطه نظارت دولت، اجازه مداخله و تهديد منافع شان را به آقای احمدی نژاد نمی دهند.
سايمون تيزدال، تحليلگر روزنامه گاردين مقاله خود را با اين پرسش آغاز کرده که آيا سخنان آقای احمدی نژاد نمايانگر يک تغيير جدی در نگاه ايران به جهان خارج است يا نشانه ای از جنگ قدرت در درون نظام جمهوری اسلامی؟ وی ابتدا به بازگويی نظرات کسانی می پردازد که اظهارات جنجال برانگيز رييس جمهور ايران را تهديدی جدی برای امنيت منطقه و جهان دانسته اند، و سپس بحث خود را بر پايه تحليل های مخالف آنها شکل می دهد.
آقای تيزدال از قول سفير سابق ايالات متحده در اسراييل می نويسد: "تهديد های رييس جمهور ايران با سياست های اين کشور در يک دهه گذشته هماهنگی کامل دارد."
از نگاه اين مقام آمريکايی، سخنان محمود احمدی نژاد را بايد در امتداد سياست "جنگ با واسطه" ايران دانست که از ديد وی، ايران در سال های اخير از طريق حزب الله لبنان و گروه جهاد اسلامی در فلسطين عليه دولت اسراييل اجرا کرده است.
در مخالفت با نگاه اين مفسر آمريکايي، نويسنده مقاله روزنامه گاردين به محدوديت توان نظامی ايران در برابر جنگ افزارهای هسته ای اسراييل اشاره می کند و از قول يک مقام بريتانيايی می نويسد: "نظام جمهوری اسلامی از زمان براندازی شاه در سال 1979 هيچگونه پيشينه جنگ افروزی دولتی نداشته است و نمی توان تصور کرد که آقای احمدی نژاد به يکباره تحولی در موضع گيری نظامی اين کشور به وجود بياورد."
وی در ادامه با اشاره به نقش شورای عالی امنيت ملی در کشور ايران اضافه می کند: "رييس جمهور تنها يک صدا است در ميان انبوه صداها."
در بخش ديگری از مقاله، نويسنده تلاش می کند با بهره گيری از گفته های ناظران و تحليلگران ديگر به توجيه رفتار آقای احمدی نژاد بپردازد.
ايدئولوژی رييس جمهور
سايمون تيزدال با اشاره به خاستگاه فکری رييس جمهور ايران به عنوان پيرو آيت الله خمينی، رهبر فقيد جمهوری اسلامی، بسياری از تلاش های او را در راستای بازآفرينی چهره انقلابی ايران می داند و اثبات اينکه ارزش ها و باور های انقلاب اسلامی با وجود تعامل با دنيای غرب همچنان دست نخورده باقی مانده است.
نويسنده مقاله سپس از قول يک عضو "گروه بين المللی بحران" می نويسد: "آقای احمدی نژاد خود را يک رهبر اسلامگرا و زبان گويای مسلمانان مورد ستم در سراسر جهان می داند."
تحليلگر روزنامه گاردين نگرش رييس جمهور ايران را به نگرش جورج بوش، رييس جمهور ايالات متحده، تشبيه می کند و رفتار اين سياستمردان را به باور دينی آنها نسبت می دهد که هر يک خود را مجری ماموريتی واگذار شده از جانب خدا می داند.
در ادامه مقاله از وابستگی رييس جمهور ايران به نسل جوان و تندروتر محافظه کاران و تقابل اين گروه با نسل قديمی - و تا حدودی عملگرا - ياد شده است.
ضعف سياسی در داخل ايران
به اعتقاد تحليلگر روزنامه گاردين عقلانی ترين توجيه برای رفتار آقای احمدی نژاد را بايد در معادلات سياسی و مناسبات قدرت در درون نظام جمهوری اسلامی جستجو کرد.
سايمون تيزدال از قول يک مقام بريتانيايی می نويسد که تلاش آقای احمدی نژاد برای آنچه خودش پاکسازی سياسی و احيای ارزش های انقلابی می داند، واکنش های بسيار سختی را از سوی بخش های ديگر قدرت در جمهوری اسلامی بر می انگيزد.
نويسنده مقاله ادعا می کند که عامل اصلی موضع گيری های سرسختانه رييس جمهور ايران در قبال مسايل جهانی، ناتوانی نسبی وی در عرصه سياست داخلی است.
وی از عملگرايی چهره های کهنه کار سياست جمهوری اسلامی و مخالفت اصلاح طلبان با برنامه های او به عنوان عوامل بازدارنده پيش روی رييس جمهور ياد می کند و از قول مقام بريتانيايی می نويسد که قدرت های اقتصادی در ايران مانند "بنيادها" و نهادهای خارج از حيطه نظارت دولت، اجازه مداخله و تهديد منافع شان را به آقای احمدی نژاد نمی دهند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید