عماد الدین باقی، حقوق بشر و صلح حسین (ع)
آفتاب‌‌نیوز : 
باقی در سخنرانی خود با انتقاد از برداشت های دل خواه از تاریخ گفت: «نگاه متعصبانه و سیاسی باعث ایجاد دیواری میان واقعیت تاریخ و خرافه شده است که باید با تفسیرهای متفاوت و واقعی این دیوار را فرو ریخت.
چنانچه امام حسن (ع) نماد صلح و سازش و امام حسین نماد جنگ و ایستادگی تبدیل شده است. در حالی که بنا به مدارک تاریخی وجهه صلح طلبی امام حسین مقدم تر و مصمم تر از وجه جنگاوری او است. چون وی با توجه به محبوبیتی که بین اعراب داشت آغازگر جنگ نبود و حتی بارها پیشنهاد صلح را در مذاکرات محرمانه خود با ابن سعد و ابن زیاد مطرح کرده است تا سپاه یزید را از آغاز جنگ منصرف کند.»
باقی با اشاره به شخصیت انسان دوست امام حسین گفت: «در حالی که امام می دانست با ترور «زیاد» می تواند مسیر تاریخ را به گونه ای دیگر رقم بزند اما با پیشنهاد این ترور مخالفت کرد. وی حاضر نبود هیچ خونی بر زمین ریخته شود چون خود را مسئول خونهایی می دانست که قرار است بر زمین ریخته شود.»
این فعال حقوق بشر با اشاره به شخصیت مشورت جوی امام حسین گفت: «امام بارها با یاران خود صحبت کرد و حتی شب قبل از عاشورا امکان انتخاب آزادانه را به آنها داد که از تاریکی شب استفاده کرده و فرار کنند.
و حال باید از مسئولان کشور پرسید که زمانی که کشور را تا مرز جنگ یا انزوا می برند چگونه می توانند به جای مردم تصمیم بگیرند و با بهانه هایی چون امنیت ملی حقایق را از مردم پنهان کنند.»
باقی در ادامه جنگ را فراتر از برداشت ها و عواقب سیاسی، یک پدیده اجتماعی خواند و افزود: «چگونه حق داریم در جهانی که هیچ موازنه قوایی در آن حاکم نیست اغلب دولت های جهان و حتی دوستان خود را علیه خود بسیج کنیم و بدون هیچ دیپلماسی صحیحی آغاز گر جنگ باشیم. این روش با نگاه حسین که پرچم دار حقوق بشر است و حق حیات را به حکم خدا برای انسانها محترم می شمارد همخوانی ندارد.»
وی همچنین تاکید کرد، زیر بار زور رفتن، تسلیم شدن و ذلت را پذیرفتن نیز راه حسین نبود.
در آن مقطع جنگ برای او تجلی انسان گرایی و عقلانیت بود و در نهایت حسین و یارانش به عنوان صلح طلب به شهادت رسیدند.
باقی در آخر با ارائه آمار 336 هزار و415 کشته در کل تاریخ 15 سال تلاش برای انقلاب یعنی از سال 42 تا 57 اذعان داشت: این تعداد مدعایی است بر غیر خشونت آمیز بودن انقلاب اسلامی ایران و یکی از دلایل اش نیز رهبری انقلاب بود که با ترور و مشی مسلحانه مخالف بود و باید هشدار داد که از فرهنگ عاشورا نباید برای تحمیل سیاست های نابخردانه استفاده کرد.
باقی در سخنرانی خود با انتقاد از برداشت های دل خواه از تاریخ گفت: «نگاه متعصبانه و سیاسی باعث ایجاد دیواری میان واقعیت تاریخ و خرافه شده است که باید با تفسیرهای متفاوت و واقعی این دیوار را فرو ریخت. چنانچه امام حسن (ع) نماد صلح و سازش و امام حسین نماد جنگ و ایستادگی تبدیل شده است. در حالی که بنا به مدارک تاریخی وجهه صلح طلبی امام حسین مقدم تر و مصمم تر از وجه جنگاوری او است. چون وی با توجه به محبوبیتی که بین اعراب داشت آغازگر جنگ نبود و حتی بارها پیشنهاد صلح را در مذاکرات محرمانه خود با ابن سعد و ابن زیاد مطرح کرده است تا سپاه یزید را از آغاز جنگ منصرف کند.»
باقی با اشاره به شخصیت انسان دوست امام حسین گفت: «در حالی که امام می دانست با ترور «زیاد» می تواند مسیر تاریخ را به گونه ای دیگر رقم بزند اما با پیشنهاد این ترور مخالفت کرد. وی حاضر نبود هیچ خونی بر زمین ریخته شود چون خود را مسئول خونهایی می دانست که قرار است بر زمین ریخته شود.»
این فعال حقوق بشر با اشاره به شخصیت مشورت جوی امام حسین گفت: «امام بارها با یاران خود صحبت کرد و حتی شب قبل از عاشورا امکان انتخاب آزادانه را به آنها داد که از تاریکی شب استفاده کرده و فرار کنند.
و حال باید از مسئولان کشور پرسید که زمانی که کشور را تا مرز جنگ یا انزوا می برند چگونه می توانند به جای مردم تصمیم بگیرند و با بهانه هایی چون امنیت ملی حقایق را از مردم پنهان کنند.»
باقی در ادامه جنگ را فراتر از برداشت ها و عواقب سیاسی، یک پدیده اجتماعی خواند و افزود: «چگونه حق داریم در جهانی که هیچ موازنه قوایی در آن حاکم نیست اغلب دولت های جهان و حتی دوستان خود را علیه خود بسیج کنیم و بدون هیچ دیپلماسی صحیحی آغاز گر جنگ باشیم. این روش با نگاه حسین که پرچم دار حقوق بشر است و حق حیات را به حکم خدا برای انسانها محترم می شمارد همخوانی ندارد.»
وی همچنین تاکید کرد، زیر بار زور رفتن، تسلیم شدن و ذلت را پذیرفتن نیز راه حسین نبود.
در آن مقطع جنگ برای او تجلی انسان گرایی و عقلانیت بود و در نهایت حسین و یارانش به عنوان صلح طلب به شهادت رسیدند.
باقی در آخر با ارائه آمار 336 هزار و415 کشته در کل تاریخ 15 سال تلاش برای انقلاب یعنی از سال 42 تا 57 اذعان داشت: این تعداد مدعایی است بر غیر خشونت آمیز بودن انقلاب اسلامی ایران و یکی از دلایل اش نیز رهبری انقلاب بود که با ترور و مشی مسلحانه مخالف بود و باید هشدار داد که از فرهنگ عاشورا نباید برای تحمیل سیاست های نابخردانه استفاده کرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید