پشت پرده بسته ارسالي به ايران
آفتاب‌‌نیوز : 
ادریس در پایان به ملاقات سولانا با نخست وزیر اسرائیل پیش از سفر به تهران اشاره می کند و نتیجه می گیرد که گفتگوی تهران و واشنگتن در هاله ای از ابهام قرار گرفته است.
محمدسعید ادریس مقاله اش را در الحیات چنین آغاز می کند:سولانا در سفر به تهران علاوه بر پیشنهادها، نگرانی ها را با خود حمل می کرد. به اعتقاد مقاله نویس الحیات دلایل این نگرانی عبارتند از:
-توقف غافلگیر کننده برخورد با پرونده هسته ای ایران در سازمان ملل و روی آوردن طرف های درگیر به گفتگو در چارچوب جدیدی که علاوه بر فرانسه، انگلیس و آلمان، آمریکا، روسیه و چین را در خود جای داده است.
-اعلام آمادگی مقام های آمریکایی برای آغاز گفتگو با ایران به شرط تعلیق غنی سازی اورانیوم آن هم ساعاتی قبل از نشست گروه (1+5) که در مورد تنظیم پیشنهادهای مشوق به ایران، در وین تشکیل شده بود.
-هماهنگی و توافق وزیران خارجه کشورهای 1+5 و تاکید بر سفرسولانا به تهران و عرضه پیشنهادهای مشوق به مسئولان ایرانی
الحیات می افزاید:قبل از سفر سولانا به تهران از او سوال شد، امکان گفتگوی مستقیم ایران و آمریکا وجود دارد؟ هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا جواب داده بود، بله. و ادامه داده بود قطع روابط ایران و آمریکا باید پایان یابد، چرا که ایران در حال تبدیل شدن به یک قدرت بین المللی است.
سخنان سولانا ایران را دلگرم و به ارسال علامت های مثبت تشویق کرد . تعیین دو سفیر از عملگراها و برخلاف نظر احمدی نژاد در لندن و پاریس از جمله علامت های مثبت تهران است.
هر چند پیش از آن مهدی آخوندزاده به سفارت ایران در آلمان منصوب شده بود. استفاده از دلار در معامله های نفتی به رغم درخواست ونزوئلا که یورو را برای انجام این معامله به تهران پیشنهاد کرده بود، علامت دیگری است که وزیر نفت ایران آن را به آمریکا ارسال کرد.
همه علامت های مثبت ایران اما با سخنان تند احمدی نژاد همراه بود. با این وجود تحولات و روند طی شده پرونده هسته ای، بسیاری را به این نتیجه رساند که معامله بین ایران و غرب در حال انجام است.
ابهام اما زمانی بر این معامله سایه افکند که خبرهایی مبنی بر دیدار سولانا با نخست وزیر اسرائیل قبل از سفر به تهران در محافل سیاسی منتشر شد. به این ترتیب اسرائیل به عنوان یک متغیر اساسی از این معامله دور نماند.
معامله ای که پیش از این بخش مهمی از روند انجام آن به طور سری پیگیری می شد. در همین راستا ،چندی پیش محمد نهاوندیان با «استیو هادلی» مشاور بوش در امور امنیت ملی و تعدادی دیگر دیدار کرده بود.
ملاقات نهاوندیان و هادلی را برخی صاحبان شرکت های نفتی و صنایع نظامی ترتیب داده بودند، هر چند که تعدادی از نئومحافظه کاران نیز در آن حضور داشته اند. این در حالی است که تلاش ها برای انجام این معامله پیش از این آغاز شده بود.
از سوی دیگر در تحلیل انگیزه بوش در ابراز آمادگی برای انجام گفتگوی مستقیم اما مشروط با تهران می توان چنین استنباط کرد که رئیس جمهوری آمریکا به دنبال همراه کردن روسیه و چین با خود است.
در واقع بوش زمانی به خواست رایس مبنی بر اعلام آمادگی برای گفتگو با تهران جواب مثبت داد که به او گوشزد کردند در صورت مخالفت، ائتلاف در حال شکل گیری غرب بر ضد ایران با خطر از هم پاشیدگی روبرو خواهد شد.
تماس بوش با رئیسان جمهوری روسیه و چین و تاکید او بر عدم دستیابی ایران به جایگاه ویژه ای در فناوری هسته ای و همراهی این دو با خواسته های بوش از دیگر نشانه های نا محتمل بودن این معامله است.
با تمام این تفسیرها، هماهنگی گروه 1+5 ملاقات سولانا قبل از سفر به تهران با ایهود اولمرت نخست وزیر اسرائیل، موافقت اولمرت با طرح بسته پیشنهادی به ایران و.... حکایت از تاریکی و ابهام این معامله دارد.
معمای این معامله زمانی روشن می شود که ایران و آمریکا گفتگوی مستقیم خود برای از بین بردن اختلاف ها را آغاز کنند.
ادریس در پایان به ملاقات سولانا با نخست وزیر اسرائیل پیش از سفر به تهران اشاره می کند و نتیجه می گیرد که گفتگوی تهران و واشنگتن در هاله ای از ابهام قرار گرفته است.
محمدسعید ادریس مقاله اش را در الحیات چنین آغاز می کند:سولانا در سفر به تهران علاوه بر پیشنهادها، نگرانی ها را با خود حمل می کرد. به اعتقاد مقاله نویس الحیات دلایل این نگرانی عبارتند از:
-توقف غافلگیر کننده برخورد با پرونده هسته ای ایران در سازمان ملل و روی آوردن طرف های درگیر به گفتگو در چارچوب جدیدی که علاوه بر فرانسه، انگلیس و آلمان، آمریکا، روسیه و چین را در خود جای داده است.
-اعلام آمادگی مقام های آمریکایی برای آغاز گفتگو با ایران به شرط تعلیق غنی سازی اورانیوم آن هم ساعاتی قبل از نشست گروه (1+5) که در مورد تنظیم پیشنهادهای مشوق به ایران، در وین تشکیل شده بود.
-هماهنگی و توافق وزیران خارجه کشورهای 1+5 و تاکید بر سفرسولانا به تهران و عرضه پیشنهادهای مشوق به مسئولان ایرانی
الحیات می افزاید:قبل از سفر سولانا به تهران از او سوال شد، امکان گفتگوی مستقیم ایران و آمریکا وجود دارد؟ هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا جواب داده بود، بله. و ادامه داده بود قطع روابط ایران و آمریکا باید پایان یابد، چرا که ایران در حال تبدیل شدن به یک قدرت بین المللی است.
سخنان سولانا ایران را دلگرم و به ارسال علامت های مثبت تشویق کرد . تعیین دو سفیر از عملگراها و برخلاف نظر احمدی نژاد در لندن و پاریس از جمله علامت های مثبت تهران است.
هر چند پیش از آن مهدی آخوندزاده به سفارت ایران در آلمان منصوب شده بود. استفاده از دلار در معامله های نفتی به رغم درخواست ونزوئلا که یورو را برای انجام این معامله به تهران پیشنهاد کرده بود، علامت دیگری است که وزیر نفت ایران آن را به آمریکا ارسال کرد.
همه علامت های مثبت ایران اما با سخنان تند احمدی نژاد همراه بود. با این وجود تحولات و روند طی شده پرونده هسته ای، بسیاری را به این نتیجه رساند که معامله بین ایران و غرب در حال انجام است.
ابهام اما زمانی بر این معامله سایه افکند که خبرهایی مبنی بر دیدار سولانا با نخست وزیر اسرائیل قبل از سفر به تهران در محافل سیاسی منتشر شد. به این ترتیب اسرائیل به عنوان یک متغیر اساسی از این معامله دور نماند.
معامله ای که پیش از این بخش مهمی از روند انجام آن به طور سری پیگیری می شد. در همین راستا ،چندی پیش محمد نهاوندیان با «استیو هادلی» مشاور بوش در امور امنیت ملی و تعدادی دیگر دیدار کرده بود.
ملاقات نهاوندیان و هادلی را برخی صاحبان شرکت های نفتی و صنایع نظامی ترتیب داده بودند، هر چند که تعدادی از نئومحافظه کاران نیز در آن حضور داشته اند. این در حالی است که تلاش ها برای انجام این معامله پیش از این آغاز شده بود.
از سوی دیگر در تحلیل انگیزه بوش در ابراز آمادگی برای انجام گفتگوی مستقیم اما مشروط با تهران می توان چنین استنباط کرد که رئیس جمهوری آمریکا به دنبال همراه کردن روسیه و چین با خود است.
در واقع بوش زمانی به خواست رایس مبنی بر اعلام آمادگی برای گفتگو با تهران جواب مثبت داد که به او گوشزد کردند در صورت مخالفت، ائتلاف در حال شکل گیری غرب بر ضد ایران با خطر از هم پاشیدگی روبرو خواهد شد.
تماس بوش با رئیسان جمهوری روسیه و چین و تاکید او بر عدم دستیابی ایران به جایگاه ویژه ای در فناوری هسته ای و همراهی این دو با خواسته های بوش از دیگر نشانه های نا محتمل بودن این معامله است.
با تمام این تفسیرها، هماهنگی گروه 1+5 ملاقات سولانا قبل از سفر به تهران با ایهود اولمرت نخست وزیر اسرائیل، موافقت اولمرت با طرح بسته پیشنهادی به ایران و.... حکایت از تاریکی و ابهام این معامله دارد.
معمای این معامله زمانی روشن می شود که ایران و آمریکا گفتگوی مستقیم خود برای از بین بردن اختلاف ها را آغاز کنند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید