آفتابنیوز : مریم جعفری حصارلو - گاه از بی توجهی و بی عدالتی داوران در عرصه های جشنواره های بین المللی تئاتر فجر به ستوه می آییم وقتی متوجه می شویم که اثری اساسا لایق حضور در یک جشنواره تئاتری بین المللی نیست.اما تنها به دلیل یدک کشیدن نام یک کشور پراهمیت در عرصه تئاتر جهان«فرانسه» در یکی از بهترین سالن های تئاتری کشور به روی صحنه می رود.
شبه نمایش «ملانکولی» از این دست نمایش ها بود. اساسا ملانکولی هنوز به یک نمایش کامل بدل نشده بود و تنها طرح یک موقعیت بود.داستان خراب شدن وسیله نقلیه یک گروه تئاتری دوره گرد در زمستان و یک زن که آنها را می یابد. در نهایت آنها مجبور هستند تا در آن فضا بمانند.
این گروه تمام وسایل مورد نیاز برای ایجاد جلوه های ویژه و گاه طراحی صحنه های جذاب یک تئاتر را برای این زن معرفی می کنند. از معرفی دستگاه حباب ساز تا معرفی ویدیئو پروجکشن و حتی تغییر قلم کامپیوتری برای نوشتن ترجمه در زیر یک متن.
این داستان کل «شبه نمایش ملانکولی» است. اساسا به چنین طرح موقعیتی تئاتر نمی توان گفت و در ضمن معرفی ابزار بسیار ساده ای که سالهای سال در عرصه تئاتر و نه تنها تئاتر در بسیاری از امور آموزشی حتی گاه در دانشگاه و دبیرستان ستفاده می شود نوعی تحمیق ایران زمین بود.
به نظر می رسد هیات داوران تنها به دیدن نام کشور فرانسه بسنده کرده اند و بدون بررسی این شبه نمایش مجوز اجرا در تالار وحدت را به آن داده اند. در حالیکه سایت تیوال این نمایش را به قیمت 50 هزار تومان به مردم فروخت. این نوع نگاه سطحی و ناعادلانه واقعا تاسف بار است.
در این شبه نمایش بیش از7 پرسناژ وجود دارد. شخصیت ها اساسا هیچ گونه تعریفی ندارند و اصلا برای این اثر دیالوگی نوشته نشده و متنی وجود ندارد و تنها طرح یک موقعیت است. به نحوری که هر دیالوگ قابلیت گفته شدن از زبان هرکارکتر دیگری را دارد. بالاخص عدم توانایی به اصطلاح بازیگران این نمایش دردناک است.
بازیگران بدون شناخت صحنه تنها روی آن راه می رفتند و حتی ساده ترین تکنیک های تئاتری را برای راه رفتن و زیبایی شناسی ایستایی بر روی صحنه را نمی دانستند با این توصیف چه لزومی به حضور این تعداد بازیگر روی صحنه است؟ می توان به دو پرسناژ چنین طرح موقعیتی را نشان داد.این مسئله بدون شک برای هر مخاطب آگاه ایجاد سوال خواهد کرد که چرا با حضور هزاران هنرمند کشوری که جوایز جهانی دریافت کرده اند؛ باید یک شبه نمایش مبتذل و سطحی در تالار وحدت اجرای مفتضحانه داشته باشد؟
این گروه برای هرچه تحقیر ایران، از ماشین پراید بر روی صحنه استفاده می کنند تا هر چه بیشتر به تولیدات ایران و عدم توانایی ایرانیان در عرضه و تولید محصولات دست بگذرارند و با مضحکه مفتضحانه توانایی ایرانیان را زیر سوال بردند. این گروه حتی نمایشی را به روی صحنه نمی برند؛ بلکه تنها به معرفی وسایل مورد نیاز برای اجرای یک نمایش را روی صحنه برای ایرانیانی که شاید بیش از سه دهه از این وسایل استفاده می کنند، معرفی می کند!!!
جای بسی تعجب است که مسئولان هیچ گونه توجهی به کیفیت آثار ارائه شده در جشنواره های بین المللی تئاتر فجر ندارند. در حالیکه همواره دبیران جشنواره ها و مسولان امر مدعی هستند که بهترین کارها درجشنواره حضور پیدا می کند. خوشبختانه تماشاگر فهیم، در حال اجرای چنین مقوله های سطحی، تالار را ترک می کرد تا مسئولان متوجه انتخاب های بهتر باشند.
در عین حال اگر از کشور فرانسه نمایش قابل تامل درخواست شرکت در جشنواره را ندارد؛ لزومی ندارد یک شبه نمایش را در جشنواره بین المللی تئاتر فجر وارد کرد. در عین حال ملانکولی یعنی مالیخولیا، به نظر می رسد این گروه مالیخولیا داشتند که ارانیان از دنیای تئاتر هیچ نمی دانند.
اگر گروه نمایشی فرانسه، خلقانه با استفاده از امکاناتی که به صورت بسیار سطحی معرفی می کرد، یک اثر نمایشی تولید کرده بود، شاید لایق پا گذاشتن بر صحنه تالار وحدت را داشت.