آفتابنیوز : روزنامه «واشنگتن پست» با پرداختن به این موضوع عملکرد دولت جرج بوش در مقابل سیاستهای زیرکانه روسیه را ضعیف دانسته و معتقد است در شرایط کنونی تصویب قطعنامه تحریم ایران موفقیت قابل توجهی برای جرج بوش محسوب نمیشود.
بنا به نوشته این روزنامه آمریکایی شورای امنیت سازمان ملل با هدف تحت فشار قراردادن ایران رسیدگی به پرونده هستهای این کشور را آغاز کرد. اما در جریان این رسیدگی روند کاملا متفاوتی دنبال شد. یعنی در حالیکه ایران به غنیسازی اورانیوم خود همچنان ادامه میدهد، بررسیهای شورای امنیت با اقدامات دولت ولادیمیر پوتین از مسیر اصلی خود خارج شده است.
«واشنگتن پست» آورده است: شورای امنیت ابتدا به ایران تا 31 اگوست فرصت داد فعالیتهای غنیسازیاش را متوقف کند و تهدید کرد در غیر اینصورت تهران با تحریم روبرو خواهد شد. ایران از پذیرش این درخواست جهانی امتناع کرد و حتی رئیس جمهور این کشور تصریح کرد که غرب قادر به اعمال تحریم علیه کشورش نیست. البته روسیه نیز اظهارات احمدینژاد را تایید کرد چون با گذشت دو ماه از تهیه پیشنویس قطعنامه تحریم (ایران) هنوز تصویب آن به علت مخالفتهای مکرر مسکو امکانپذیر نشده است.
به نوشته این روزنامه، پس از مهلت 31 اگوست دولت جرج بوش که دیپلماسی چند جانبه برای مهار برنامه هستهای ایران را در پیش گرفته بود، مجموعهای از تحریمهای میانه را پیشنهاد داد که شامل محدودیت مسافرت مقامات ارشد ایرانی، ممنوعیت صادرات تجهیزات مربوط به برنامه هستهای و موشکی ایران، و بلوکه کردن دارایی خارجی شرکتهایی که به ایران در توسعه برنامه هستهایاش کمک میکردند بود. قرار بود در صورت امتناع دوباره ایران از توقف فعالیتهای هستهایاش، تحریمهای وسیعتری علیه تهران درنظر گرفته شود.
«واشنگتن پست» با اشاره به ناتوانی آمریکا در «مهار ایران» مینویسد: «دولت جرج بوش نزدیک به چهار ماه برای کسب حمایت روسیه وقت صرف کرده و هنوز هم موفق به انجام آن نشده است. آمریکا اول تحریمهای مربوط به پروژه نیروگاه هستهای بوشهر را از تحریمهای سازمان ملل علیه ایران مستثنی کرد و پس از آن نیز تروئیکای اروپا ممنوعیت سفر مقامات ایرانی را نادیده گرفت. دولت آمریکا حتی با پیوستن روسیه به سازمان تجارت جهانی به عنان شرط مسکو برای تصویب تحریمها موافقت کرد. در تازهترین اقدام روسها نیز ویتالی چورکین نماینده این کشور در سازمان ملل خواستار به تعویق افتادن نشست دیروز شورای امنیت سازمان ملل شد. برخی دیپلماتها معتقدند این اقدام وی با هدف کم کردن تحریمهای در نظر گرفته شده برای شرکتهای خارجی درگیر با برنامه هستهای ایران صورت گرفته است. شاید هم چورکین فقط میخواهد نشان دهد روسیه هنوز هم میتواند شورای امنیت را در دست خود داشته باشد».
واشنگتن پست از شرح اقدامات روسیه نتیجهگیری میکند که تصویب قطعنامه تحریم ایران موفقیتی برای آمریکا محسوب نمیشود. چون این قطعنامه حاوی پیام مورد نظر واشنگتن به تهران نیست. تصویب تحریمها باعث نمیشود ایرانیها احساس کنند در صورت امتناع از پذیرش آن با انزوای سیاسی یا اوضاع نابسامان اقتصادی روبرو میشوند بلکه فقط به ایران میگوید که از تحریمها نترسد. یعنی همان چیزی که تندروها در ایران پیشبینی کرده بودند.
نتیجه دیگر تصویب قطعنامه از نگاه «واشنگتن پست» این است که «روسیه به عنوان یک قدرت جهانی نگریسته خواهد شد و آقای پوتین دلایل بیشتری برای بالیدن به قدرت کشورش خواهد داشت. در مقابل جرج بوش که حتی شهامت انتقاد از مخالفتهای روسیه را نیز نداشته نادان و ابله به نظر خواهد رسید. در واقع آقای بوش اجازه داد منافع حیاتی آمریکا توسط حکومت و رهبری که مدتها پیش قدرت خود را از دست داده بودند تضعیف شود».