بهزاد نبوی: باید از روحانی دفاع کرد
بهزاد نبوی در دیدار برخی اعضای کارگروه راهبردها، سیاست‌ها و برنامه‌های شورای عالی سیاست گذاری اصلاح طلبان با اشاره به اینکه مهمترین چالش‌های پیش‌روی جریان اصلاح‌طلبی و در واقع کشور، مسائل اقتصادی و سیاست خارجی است، اظهار کرد: من در سال ۱۳۹۲ نامه‌ای را برای آقای روحانی فرستادم و بر این دو حوزه تاکید کردم. نوشتم ما در زندان هستیم و مشکل نداریم، شما به اقتصاد و سیاست خارجی بپردازید.
وی ادامه داد: در دوره احمدی‌نژاد با بالا رفتن قیمت نفت پرداخت یارانه‌ها شروع شد و نیز ۷ برابر شدن واردات در مقایسه با دوره خاتمی. یارانه‌هایی که ۲۲ هزار تومان تصویب شده بود به شکل ۴۵,۵۰۰ تومان پرداخت شد، آن هم نه به اقشار خاص، بلکه به همه. سرمایه‌گذاری تعطیل شد و همه پول‌ها صرف هزینه‌های جاری شد و سر سفره‌های مردم آمد.
نبوی افزود : شعار یارانه ۵۰ هزارتومانی آقای کروبی هم خیلی گرفت. من تقاضای رسیدگی به اقتصاد و بازنگری در سیاست خارجی را بر این اساس مطرح کردم. با تحریم‌های بین‌المللی یارانه‌ها ادامه یافت ولی دیگر درآمد ارزی نبود. آن موقع یکی از روزنامه‌ها بر اساس نامه من به روحانی، از قول من تیتر زده بود که ما را ول کن امریکا را بچسب!
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه این وضعیت در دوره روحانی ادامه یافت، خاطرنشان کرد: با امضای برجام تصور می‌شد شرایط تغییر کند. امید بود این مشکلات حل شود. روابط ما با جهان عادی شود. نه اینکه همه مسائل حل شود، بلکه راه برای سرمایه‌گذاری خارجی باز شود. سرمایه برای طرح‌های کلان و زیربنایی بیاید.
وی اظهارکرد: برای حل مشکلات اقتصادی موجود باید سالانه ۶۰ میلیارد دلار در کشور سرمایه‌گذاری شود تا اشتغال در سطح فعلی بماند. از زمان احمدی نژاد تاکنون ۱۰ درصد این منابع هم تأمین نشده است. اقداماتی پس از برجام انجام شد که نتوانستیم از موقعیت ایجاد شده استفاده کنیم. هیئت‌های بزرگ تجاری از شرق آسیا و اروپا به کشور آمدند. آنها برای یافتن شرایط سرمایه‌گذاری در ایران می‌آمدند اما در اثر سیاست‌های غلط و ماجراجویی‌ها، تقریباً همه آنان دست خالی برگشتند. البته قراردادهای مهمی با توتال، بوئینگ و ایرباس هم امضا شد.
نبوی ادامه داد: با روی کارآمدن ترامپ شرایط سخت‌تر هم شد. پاسکاری‌ها شروع شد. از داخل و خارج تندروها به هم پاس می‌دادند و آبشار می‌زدند! امروز مسائل ما دیگر سرمایه‌گذاری خارجی نیست، تأمین نیازهای روزمره و اساسی مردم است. در شرایطی که دیگر منابع لازم را در اختیار نداریم. دفعه پیش که تحریم‌های علیه ما انجام شد، به اندازه تحریم کنونی یکجانبه آمریکا گسترده و عمیق نبود. امروز دولت برای صدور نفت مشکل دارد.
وی همچنین با اشاره به اینکه ما در حدود ۴۰۰ میلیون بشکه نفت در روز می‌فروشیم، تصریح کرد: نه تنها سرمایه گذاری خارجی نیست که آب و نان موجود هم درست توزیع نمی‌شود. کنترل وجود ندارد. توزیع درست نیست. من در مراسم افطاری آقای روحانی با فعالان سیاسی گفتم، باید حداقل‌ها را برای مردم تأمین کنید. آقای روحانی پرسید منظورتان کوپن است؟ گفتم از شیوه‌های جدیدی با استفاده از کارت‌های الکترونیکی می‌توان استفاده کرد. امروز علاوه بر مشکلات اقتصادی سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۹۲ مشکلات تأمین نیازهای مردم هم ایجاد شده است. تأمین رزق و روزی مردم مهمترین مساله اقتصاد است و اصل آن به سیاست خارجی مربوط می‌شود.
این فعال سیاسی در ادامه اظهار کرد: در همین تحریم‌های اخیر امریکا، با سیاست‌های غلط داریم اروپا را به بغل آمریکا می‌اندازیم. روشن است که اضافه شدن اروپا، چین و روسیه به تحریم‌ها و بین‌المللی شدن آن، چه شرایطی را برای ما ایجاد می‌کند. چین و روسیه هم عضو ۱+۴ هستند. نباید از اروپا انتظار زیادی داشته باشیم، در برابر نقض برجام از سوی ایران هریک از این کشورها می‌توانند پرونده ما را به شورای امنیت ببرند و تحریم‌های بین‌المللی را برگردانند و ما در متن فصل ۷ منشور تبدیل به تهدیدی برای امنیت جهان بشویم. ما باید تلاش کنیم اروپا را از آمریکا جدا نگهداریم. چرا با عربستان و امارات رودررو شده‌ایم؟ باید مسائل مان را با آنها در منطقه حل کنیم. چرا باید آنها را به دامن اسرائیل و امریکا بیندازیم؟
وی تاکید کرد: بحران اقتصادی کنونی در حوزه سیاست خارجی رفع می‌شود. الان وقت مذاکره نیست. ببینید ترامپ با نوه کیم چه می‌کند. دیدارها و رفت و آمدها بی نتیجه بوده و ترامپ می‌خواهد از آن به عنوان کارتی برای انتخابات استفاده کند. در شرایط فعلی مذاکره ما با امریکا، مثل مذاکره آلمان شکست خورده پس از جنگ جهانی اول با متحدین و مذاکره آن پس از جنگ جهانی دوم با متفقین است. در شرایط فعلی تحریم، مذاکره نمی‌کنیم. بهترین کار این است که کار را بدتر نکنیم.
نبوی در ادامه گفت باید مردم را امیدوار کرد. حکومت باید این امکان را فراهم کند که مشارکت مردم بالا برود تا امنیت کشور تأمین شود. اصلاح‌طلبان باید به فکر امنیت و مصالح کشور باشند. آنها برنده نشوند مهم نیست. آنها حتی می‌توانند نامزد معرفی نکنند، ولی انتخابات را تحریم نمی‌کنند. باید از مأیوس کردن مردم پرهیز کنیم. حتی اگر واقعیت باشد.
وی تصریح کرد: انتخابات نظام را بیمه می‌کند و بحث اصلاح‌طلبان نیست. پس علاوه بر بازنگری در اقتصاد و سیاست خارجی در حوزه سیاست داخلی هم باید گشایش ایجاد شود. اجازه حضور و فعالیت بیشتری به مردم داده شود. انتخابات به گونه‌ای برگزار شود که مردم در آن شرکت کنند.
وی تاکید کرد: چالش‌های اساسی اقتصادی است ولی راه حل آن در سیاست خارجی است. باید در سیاست خارجی تجدیدنظر شود و در سیاست داخلی تأمین نیازهای مختلف مردم مورد توجه قرار گیرد.
بهزاد نبوی همچنین در پاسخ به پرسش یکی از اعضای کارگروه در مورد تأثیر ناکارآمدی دولت بر ایجاد شرایط موجود، گفت: آدرس غلط ندهیم. در مورد اینکه اصلاح طلبان وضع موجود را ناشی از سوء مدیریت و عملکرد دولت می‌دانند، باید بگویم من هیچ رابطه نزدیکی با آقای روحانی نداشته‌ام. وقتی ایشان به مرکز تحقیقات استراتژیک آمدند، پس از آقای خویٔینی‌ها، با شناختی که از ایشان داشتم، من بیرون آمدم. تنها دوره انتخابات ریاست جمهوری هم که رأی ندادم سال ۹۲ بود. خانمم می‌خواست شناسنامه‌ام را بیاورد زندان که رأی بدهم، مخالفت کردم. پس بدهی هم به دلیل رأی به ایشان ندارم.
وی ادامه داد: من سینه چاک آقای روحانی نیستم ولی باید از او دفاع کرد. دولت او قوی نیست و ایرادهای بسیار به خود ایشان و اطرافیانش وارد است. ولی قوی‌ترین دولت هم نمی‌تواند از پس بحران کنونی برآید. مخالفان می‌گویند عامل آن ناکارآمدی دولت است. چقدر این عامل تأثیرگذار است؟ کارهای مهمی وجود دارد مانند توزیع کالا در میان مردم. شیر ۲ هزارتومانی به بالای ۵ هزارتومان رسیده است. دولت خاتمی کنترل اقتصاد را در دست داشت.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پایان خاطرنشان کرد: مسئولیت دولت باید با اختیاراتی همراه باشد. الان دولت در اقتصاد و در سیاست خارجی اختیاری ندارد. باید به میزان توان دولت برای ورود و دخالت در این حوزه‌ها توجه کرد. از دولت چه می‌خواهیم؟ دولت چه می‌تواند بکند؟ وظیفه وزرا چیست؟ مشکلات دولت از ایرادهای ما بزرگ‌تر است. غیر از روحانی چه گزینه‌ای داشتیم؟ ما درست عمل کردیم. ما در حد امکانات عمل کردیم. نباید این واقعیت‌ها را فراموش کرد. باید به امکانات توجه کنیم و گزینه‌ها را در نظر بگیریم.
