آفتاب: عمادالدین باقی، رییس انجمن دفاع از حقوق زندانیان، در واکنش به افزایش موج اعدامهای اخير و سکوت و بیتفاوتی عمومی، در نامهای خطاب به احزاب و سازمانهای مهم سياسی در ايران، از سکوت و عدم اعتراض آنان به این اعدامها انتقاد کرده است.
این نامه برای سيدمحمد خاتمی رئيس مجمع روحانيون مبارز، مهدی کروبی دبيرکل حزب اعتماد ملی، محسن ميردامادی دبيرکل حزب مشارکت، محمد سلامتی دبير کل سازمان مجاهدين انقلابی اسلامی، غلامحسين کرباسچی دبير کل حزب کارگزاران سازندگی، ابراهيم يزدی دبيرکل نهضت آزادی ايران، حبيب الله پيمان دبيرکل جنبش مسلمانان مبارز، اعظم طالقانی دبيرکل جامعه زنان انقلاب اسلامی، فاطمه کروبی دبيرکل مجمع اسلامی بانوان و همچنين برای تنی چند از مراجع برجسته مذهبی ارسال شده است.
در این نامه با اشاره به اینکه «آمار اعدام ها نسبت به مدت مشابه سالهای قبل يکصد درصد افزايش داشته است»، آمده: آماردست کم۱۷۰اعدام در مدت۷ماه (که صرفا مبتنی بر اخبار اعدامهايی است که در جرايد منتشر شدهاند) بسيار تکاندهنده است خصوصا اگر در نظر داشته باشيم که ۱۳۰ کشور از ۱۹۸ کشور جهان بهطور کلی مجازات اعدام را کنار گذاشتهاند و ۹۰ درصد اعدامهای جهان در ۴ کشور ايران، چين، عربستان و آمريکا انجام میشود که ايران در صدر آنها قرار دارد و در يک سال گذشته در همه آن کشورها ۲۵ تا ۳۰ درصد کاهش و در ايران يکصد درصد افزايش اعدام داشتهايم.
نامه میافزاید: فاجعه بزرگتر از اعدامهای پی در پی ، سکوت نخبگان و احزاب و نهادهای مدنی ايران از يکسو و بیتفاوتی يا تمکين افکار عمومی در برابر تبليغات و ادعاهای يکسويه رسانههای دولتی از سوی ديگراست که اجازه نمیدهند فرد ديگری در برابر مسوولان اين اقدامات،به مناظره علمی بنشيند. اين سکوت سبب میشود که عمق يک تراژدی انسانی و قضايی پنهان بماند.
باقی همچنین در نامه خود آورده است: بنا بر اطلاع، بسياری از قضات و مقامات قضايی نيز با روند گسترش اعدامها مخالفند(نه با اصل مجازات اعدام) اما ارادهای فراقانونی و نگرشی امنيتی در پی آن است.
در پایان نامه با اشاره به اینکه «احزاب جهان توسعه يافته امروز فقط در جامعه سياسی فعال نيستند ونسبت به موارد نقض حقوق بشر نيز بیتفاوت نمیمانند»، در پایان نامه خود خطاب به دبیران کل احزاب آورده است: زيبنده کشور ما نيست که در چنين مسئلهای دولت ها و کشورهای بيگانه در حساسيت ورزيدن و اعلام موضع کردن پيشقدم باشند و باز هم ما سکوت کامل را پيشه کنيم. از شما تقاضا دارم توجه به اين مسئله حياتی را در دستور کار خود قرار دهيد.