آفتابنیوز : آفتاب: داریوش مهرجویی، کیانوش عیاری، محمد نوریزاد، محمدعلی طالبی، داریوش فرهنگ و وحید موسائیان از کتابهایی که آرزوی ساخت فیلم بر اساس آنها را دارند، گفتند.
به گزارش سرویس سینمایی آفتاب، به نقل از فارس، در آستانه بیست و یکمین نمایشگاه کتاب تهران تنی چند از سینماگران ایرانی، به پرسشی درباره اینکه «آرزوی ساختن فیلم بر اساس کدام کتاب را داشتهاید؟» پاسخ دادند.
مهرجویی: غیر ممکن است اما دولتآبادی و گلابدرهای و گلشیری «داریوش مهرجویی» که از فیلمسازان رکورددار سینمای ایران در اقتباس ادبی است، گفت: «این بحث مفصلی است. کتاب خوب، کتابی است که همیشه نمیشود آن را به فیلم تبدیل کرد، برای اینکه خودش خودکفا است و تبدیل آن به یک مدیوم دیگر ناممکن است و به قول معروف راه نمیدهد».
وی افزود: «کتابهایی که دوستشان داشتهام، خیلی زیاد بوده ولی هیچکدام از آنها را نمیخواستم تبدیل به فیلم کنم. مثلا من روی کار گلابدرهای کار کردم یا کارهایی از دولتآبادی و گلشیری که خب هیچکدام از اینها به ثمر نرسید».
عیاری: «جای خالی سلوچ»
بنا بر این گزارش، «کیانوش عیاری» که فیلمهایی چون «شاخ گاو» را با اقتباس ادبی از اثر اریش گستنر ساخته است، گفت: «در مقطعی از این سالها به بخشی از کتاب «جای خالی سلوچ» (محمود دولت آبادی) چشمداشتی داشتهام اما چون رفاقت زیادی بین ادبیات و سینما نمیبینم کمتر به این فکر افتادم».
نوریزاد: از «نفرین زمین» تا «داستان سیاوش» «محمد نوریزاد» که در کارهایش از منابع ادبی و اسطورهای اقتباس کرده، گفت: «شاید در مقطعی، «نفرین زمین» ساخته جلال آلاحمد را دوست داشتم به فیلم برگردانم».
وی افزود: «من زمانی که شاهنامه را میخوانم و زمانی که به زندگی کیخسرو میرسم، دوست دارم آن را تبدیل به فیلم کنم که اگر خدا قسمت کند این کار را یک روز میکنم. همچنین داستان سیاوش را دوست دارم و فیلمنامه داستان سیاوش را نیز نوشتهام اما هنوز توفیق ساخت آن را نداشتهام».
طالبی: «کیمیا خاتون»، «چشمهایش» و... «محمدعلی طالبی» نیز گفت: «کتاب همسایههای احمد محمود، «بادبادک باز» و «هزار خورشید درخشان» به نویسندگی خالد حسینی که افغانی است و در آمریکا نوشته شده، همچنین کتاب «چشمهایش» به نویسندگی بزرگ علوی و کتاب «کیمیا خاتون» نوشته سعیده قدس از جمله کتابهایی است که دوست دارم روزی بر اساس آنها فیلم بسازم».
فرهنگ: «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد»
اما «داریوش فرهنگ» گفت: «آخرین کتابی که دوست داشتم روزی به فیلم برگردانم، کتاب «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد» (شهرام رحیمیان) بود که به نظرم این کتاب خیلی بکر بود و چیزهای تازهای در خود داشت».
موسائیان: «جای خالی سلوچ» و «سووشون» وحید موسائیان نیز گفت: «من یک زمانی خیلی دوست داشتم که «سووشون» نوشته «سیمین دانشور» را به خاطر لحظات فوقالعادهای که دارد و بعد هم کتاب «جای خالی سلوچ» نوشته «محمود دولتآبادی» که تاثیرات خیلی خوبی بر ذهن گذاشت».