نمایندگانی که حقوق چندده میلیونی می‌گیرند، چرا نگویند تحریم بی اثر شده؟
مجلس به اصطلاح انقلابی، ساز مخالف خود را نسبت به توافق احتمالی ایران و غرب در مورد احیای برجام آغاز کرده است. خب این حق مجلس است و حرفی در آن نیست. چه این نمایندگان از روی دلسوزی مخالفت ورزند و چه از روی غرض‌های سیاسی و جناحی قانون این حق را به آنان داده که در مورد هر مسئله‌ای اظهار نظر نمایند و در صورت نیاز قانونی نیز تصویب کنند.
غالب نمایندگان مجلس و طرفداران رسانه ای‌شان وقتی به مدل احیای برجام توسط دولت رئیسی انتقاد می‌کنند بر روی یک گزاره اصرار عجیبی دارند. آن گزاره این است: «تحریم‌ها در حال بی‌اثر شدن هستند پس نباید به غرب امتیازی داد...». حتی در جریان جلسه غیر علنی هسته‌ای دیروز مجلس نیز سخنگوی هیئت رئیسه وقتی در حال گزارش جزئیات جلسه مذکور بود از این جمله سود برد تا القاء کند استدلال مجلسیان صحیح است.
همانطور که عرض شد مجلس می‌تواند مخالف هر توافقی با غرب و آمریکا باشد و اصلا می‌تواند همین امروز قانونی تصویب کند که تهران از تمام سازمان‌ها و مقررات بین‌المللی خارج شود ولی لازم است برای چنین مخالفت‌ها و تصمیماتی، برهان واقعی بیاورد نه فرضی وتخیلی!
شرایط اقتصادی کشور به خوبی گواه می‌دهد علیرغم تمام وعده‌ها و اقدامات مُسکنی، هنوز وضعیت آشفته و سخت است به طوری که این روزها که در آستانه سال نو قرار داریم اصلا رنگ و بوی عید را نمی‌بینیم و استشمام نمی‌کنیم. فلذا این عجیب است که چون نمایندگان مجلس و طرفداران‌شان به دلیل حقوق‌ها و دریافتی‌های چند ده میلیونی فشار و درد تحریم‌ها را حس نمی‌کنند مدعی شوند اثر تحریم‌ها از بین رفته پس لازم نیست برجام احیا شود.. سنگینی تحریم را مردمی حس می‌کنند که حقوق ثابت بخور ونمیر دارند و می‌دانند هر فعل و انفعال در بازار ارز برابر است با فقر بیشتر آنان.
در حقیقت، تحریم زمانی بی‌اثر است که وقتی عیدی آخر سال بازنشستگان را واریز می‌کنند چشمان آن پیرمرد و پیرزن کمی روشن شود و برق بزند نه اینکه از وضعیت خود بعد از سال‌های سال عرق ریختن شرم کند. نمایندگان مجلس فعلا سواره هستند و شرایط مالی‌شان خوب است پس تحریم بی‌اثر شده ولی برای مردم عادی تحریم‌ها موثر است و این موضوع را در سفره‌شان می‌بینند.
