چایترش یا چایقرمز که به چایمکه نیز معروف است، از گیاه رز چینی تهیه میشود. این چای را میتوان به شکل سرد و گرم مصرف کرد. چایترش به عنوان یک مُدر و ملین استفاده میشود. در طب سنتی چای ترش برای کاهش قند و فشار خون به بیماران مبتلایان به دیابت نوع ۲ و بیماران مبتلا به فشار خون بالا تجویز میشود.
قسمتهای مورد استفاده: گلبرگها
ترکیبات: چایترش حاوی اسیدهای گیاهی از جمله اسید سیتریک، مالیک و ماده موثرهای به نام اسید آلو-هیدروکسید کریستال است. دیگر مواد شیمیایی از جمله آلکالوئیدها، اسید اسکوربیک، آنتوسیانین، بتا-کاروتن، بتا سیتوستول، پلی ساکارید، کورستین و مقادیر کمی از گالاکتوز، آرابینوز، گلوکز، کازولوز، مانوز و رامنوز است.
مطالعات آزمایشگاهی: تجویز چایقرمز در اکثر مدلهای حیوانی با چربی خون بالا و دیابتی کلسترول تام، کلسترول LDL و تری گلیسیرید و گلوکز خون را کاهش میدهد.
مطالعات بالینی: در مطالعات بالینی، مصرف روزانه چای یا عصاره چایقرمز به میزان قابل توجهی فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک را در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع دو کاهش میدهد. در چند مطالعه دوز ۵/۱ الی ۳ گرم عصاره خشک در روز به مدت ۱ ماه باعث کاهش پروفایل لیپیدی در بیماران دیابتی مبتلا به چربی خون بالا شد.
نام تجاری دارو ساخته شده در ایران:
۱- قرص ترکیبی هایپورکس- بی (Hyporex-B)، بعنوان ضد فشار خون؛
۲- قرص ترکیبی اسلیم فیت سینا (Slim fit sina)، بعنوان ضد چاقی مقدار مصرف: مصرف ۵/۱ الی ۳ گرم عصاره خشک در روز به مدت ۱ ماه عوارضی مشاهده نشده است. در طب سنتی اثر ضد فشار خون با دوز روزانه دم کرده پودر خشک ۵ الی ۱۰ گرم (تقریبا ۶/۹ میلی گرم آنتوسیانین) به مدت ۴ هفته استفاده شده است.
عوارض و تداخلات دارویی: در بیمارانی که داروی ضد دیابت و ضد فشارخون مصرف میکنند تحت نظر پزشک تجویز شود.
مصرف در حاملگی و شیردهی: اثرات جانبی ناخواسته مشاهده شده است از مصرف اجتناب شود.