کمبود ید در رژیم غذایی انسان، موجب بروز عوارض گوناگونی میشود که به مجموعه آنها «اختلالهای ناشی از کمبود ید» میگویند. این اختلالها ممکن است از بزرگی غده تیروئید (گواتر) تا عقب ماندگی فیزیکی و ذهنی (کرتنیسم) را شامل شود. شناخت بشر از گواتر به هزاران سال قبل و از کرتنیسم به صدها سال قبل بر میگردد.
قدیمی ترین، کم خرجترین و موثرترین روش جهت پیشگیری از اختلالهای ناشی از کمبود ید، استفاده از نمک یددار است. مزیت نمک یددار آن است که صرف نظر از وضعیت اقتصادی و اجتماعی، توسط تمام اقشار جامعه و در تمام فصول سال تقریبا به یک نسبت مورد استفاده قرار میگیرد. کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی از دهها سال قبل، با افزودن ید به نمک و مواد غذایی دیگرریال توانسته اند به طور موثری از عوارض ناشی از کمبود ید در جوامع خود جلوگیری کنند. امروزه تمام کشورهای دنیا از نمک یددار تصفیه شده استفاده میکنند.
یددار کردن نمک در ایران، از اواخر دهه ۱۳۷۰ شروع شد و در طی سه دهه، با مصرف همگانی نمک یددار توسط خانوارهای ایرانی، معظل کمبود ید در ایران تحت کنترل در آمده است. در طی نزدیک به یک قرن استفاده از نمک یددار تصفیه شده در کشورهای مختلف دنیا و در طی سی سال در ایران، تاکنون هیچ گونه عارضه جانبی حاصل از نمک یددار تصفیه شده، گزارش نشده است و نظر بر اینکه مصرف نمک تصفیه نشده در تقریبا تمام کشورهای دنیا منع گردیده، گزارشاتی هم از عوارض آنها در دست نیست.
توصیه میشود نمک یددار در ظرفهای سربسته و دور از نور و رطوبت نگهداری گردد تا ید موجود در آن از بین نرود، همچنین به منظور حفظ ید نمک در غذا، نمک در دقایق پایانی به غذا اضافه شود.