زمانی که مقدار کالری مصرفی خیلی کم باشد، بدن از ذخایر پروتئین برای تامین انرژی استفاده میکند که ممکن است منجر به تحلیل عضلات، ضعف سیستم ایمنی، آسیب به موها و ناخنها و... شود.
نشانههای مصرف ناکافی منابع پروتیینی به ترتیب عبارتند از:
ضعف مفاصل و عضلات
سلولهای بافت ماهیچهای برای ترمیم و بازسازی صحیح به پروتئینها نیاز دارند. اما در صورت کمبود مصرف پروتئین، بدن قادر به این عملکرد نخواهد بود و بروز درد و ضعف در ماهیچهها و مفاصل اتفاق میافتد. درد مداوم زانوها و آرنجها، احساس ناتوانی پس از انجام فعالیت بدنی و خستگی پس از بیدار شدن را میتوان به سبک تغذیه و دریافت ناکافی پروتئینها مرتبط دانست.
عدم انرژی
کمبود پروتئین سیستم ایمنی را ضعیف میکند که میتواند با عدمتوان کافی برای انجام فعالیتهای معمول خستگی غیرمعمول و بیحالی همراه است. ضعف سیستم ایمنی حتی زمینهساز ابتلا به بیماریهای مختلف نیز میشود.
احتباس آب بدن
زمانی که گوشت، ماهی و حبوبات بهاندازه کافی مصرف نشود، سطح پروتئین خون کاهش پیدا میکند. در چنین شرایطی آب بهجای اینکه وارد خون شود، بیشتر جذب بافتهای با مقدار بیشتر پروتئین مانند پاها میشود.
شکنندگی ناخنها و ریزش موها
موها و ناخنها از کراتین تشکیل شدهاند که نوعی پروتئین عامل استحکام و الاستیسیته است. از همینرو، در صورت کمبود پروتئین، ریزش موها و شکنندگی ناخنها قابلانتظار است.
اختلال خواب
عدمدریافت کافی پروتئینها باعث میشود تولید هورمونها نیز مختل شود و ناهماهنگیهایی در عملکردهای بدن اتفاق افتد. بههمین دلیل سطح تریپتوفان که یکی از اسیدهای آمینه ضروری است، کافی نخواهد بود و مانع از عملکرد خود بهعنوان پیشساز سروتونین میشود. سروتونین هورمونی است که احساس نشاط و خواب مطلوب را تسهیل میکند.
عدمتمرکز کافی
سروتونین و دوپامین دو ناقل عصبی هستند که به تنظیم خلقوخو، تمرکز و هوشیاری کمک میکند. از آنجا که این ترکیبات از پروتئین تشکیل شدهاند، اگر سطح پروتئین کافی نباشد، اختلال در عملکرد آنها ایجاد شده و تمرکز دچار مشکل میشود.
ضعف و گرسنگی مداوم
تمایل مداوم به غذاخوردن و ضعف غیرعادی میتواند یکی از عوارض عدمدریافت کافی پروتئین باشد. یکی از تاثیرات پروتئین، ایجاد احساس سیری است. چنین افرادی باید به مصرف کافی پروتئین در وعدههای اصلی غذا توجه داشته باشند.