در حالی که تحقیقات قبلی مساله ناامنی غذایی را با چاقی در بزرگسالان مرتبط کرده است، تاثیر آن بر کودکان کمتر روشن بوده است. در این حال تحقیق جدید انجام شده توسط «برنامه تاثیرات محیط زیستی بر سلامت کودکان» (ECHO) این مساله را بررسی کرده است که ناامنی غذایی اوایل زندگی کودک و در زمان بارداری مادر چگونه ممکن است بر چاقی در دوران کودکی و نوجوانی تاثیر بگذارد.
این مطالعه دادههای مربوط به نزدیک به ۳۰ هزار زوج مادر-کودک را بررسی کرده است؛ مادران حدود ۲۳ درصد آنها در مناطقی زندگی میکردند که در زمان بارداری دسترسی کمی به فروشگاه مواد غذایی و میوه و سبزی داشتند و حدود ۲۴ درصد از کودکان نیز اوایل دوران کودکی در این مناطق زندگی کردند.
یافتههای این تحقیق حاکی است که زندگی کردن در مناطق خانوارهای با درآمد پایین و دسترسی پایین به فروشگاههای غذایی در دوران بارداری موجب داشتن توده بدنی بالاتر در کودکان در سنین ۵ تا ۱۵ سال همچنین ۵۰ درصد احتمال بیشتر ابتلا به چاقی یا چاقی شدید در سنین ۵، ۱۰ و ۱۵ سالگی میشود.
محققان برای این تحقیق از نشانیهای سکونت مشارکتکنندگان مربوط به دوران بارداری (۱۹۹۴ تا ۲۰۲۳) یا اوایل کودکی در همین مدت استفاده کردند. آنها سپس این نشانیها را با دادههای مربوط به دسترسی به مواد غذایی بر اساس اطلس تحقیقات دسترسی به غذای سازمان غذا و داروی آمریکا تطبیق دادند که اطلاعاتی درباره درآمد خانوار، دسترسی به وسایل نقلیه و دسترسی به مواد غذایی در منطقه سکونت ارائه میدهد.