از جمله نقاط قوت تیم استقلال در فصل بیست و سوم لیگ برتر انسجام خوب این تیم در خط دفاعی و گل نخوردنش بود.
با توجه به آرامش مطلوب پیش از شروع فصل پیشبینی میشد استقلال لیگ برتر بیست و چهارم را با شرایطی متفاوت و بهتر از لیگ بیست و سوم استارت بزند. به یاد داریم این تیم در ابتدای لیگ برتر گذشته در شرایط بد و بحرانی مدیریتی و همچنین نفری لیگ را استارت زد، اما توانست در همان هفتههای اول منهای شکست هفته سوم مقابل سپاهان سریع خودش را بالا بکشد و در پایان نیم فصل اول به عنوان قهرمانی دست پیدا کند، اما حالا این استقلال هیچ شباهتی به استقلال فصل قبل ندارد.
کسب دو نتیجه مساوی در چهار مسابقه یعنی از دست دادن ۴ امتیاز و رقم خوردن یک شکست به منزله از دست رفتن سه امتیاز دیگر مشخص میکند این تیم تاکنون ۷ امتیاز از مجموع ۱۲ امتیاز موجود در ۴ دیدار اول را به راحتی از دست داده است. این در حالی است که رقبای استقلال در جدول ردهبندی برای کسب عنوان قهرمانی این فصل امتیازات بیشتری گرفتهاند و حالا پرسپولیس پس از پیروزی مقابل آلومینیوم در هفته پنجم در شرایطی بهتر به استقبال دربی میآید.
بازگشت محمدحسین مرادمند و اضافه شدن او به جمع نفرات تیم در شرایطی که به نظر میرسد آرمین سهرابیان دیگر جایی در جمع نفرات استقلال ندارد این تصور را ایجاد کرده که شاید با شبیهتر شدن دوباره استقلال به لحاظ دفاعی نسبت به فصل قبل اوضاع این تیم در سازمان دفاعی اش بهتر شود، اما فعلاً این نگرانی بزرگ برای هواداران استقلال وجود دارد که مبادا این اشتباهات که در دیدار مقابل نساجی شاهد آن بودیم بار دیگر در مصاف مقابل پرسپولیس تکرار شود. با این توضیح که مهاجمان و هافبکهای تهاجمی تیم پرسپولیس مانند مهرههای تیم نساجی به آسانی از چنین فرصتهایی نمیگذرند و ممکن است کار دست استقلال بدهند.