آفتابنیوز : آفتاب - فروزان آصف نخعی: نقش هند در جبهه عدالت و تغییر به تدریج دارد کمرنگ می شود به نحوی که مواضع کشورهند در جنبش عدم تعهد منجر به ايجاد انشقاق شده ودرماجرای هسته ای این کشور را در جبهه غرب می دهد. سوالات بسياري را در اذهان افكار عمومي ايجاد كرده است.
به گزارش آفتاب محمد باقر خرمشاد معاون آموزشی و پژوهشی وزارت امور خارجه در ادامه اظهاراتش با اعلام این که مواضع هند سوالات بسیار را در افکار عمومی ایجاد کرده است افزود: موضع هند در بحث هستهای به هيچوجه مورد انتظار ايران نبود چراكه مسوولان هندي ميدانستند آنچه كه اتفاق افتاد فشار غرب از پرونده هستهاي ايران بود و هيچ پشتوانه علمي و حقوقي نداشت.
محمد باقر خرمشاد در همايش بينالمللي روابط ايران و هند با اشاره به این که نقش هند در جبهه تغيير و عدالت در حال كمرنگ شدن است افزود: انتظار اين است كه دوستان هندي در جنبش عدم تعهد ايجاد انشقاق نكنند.تغيير اردوگاه هند قطعا جاي پاي سنتي آنها را در معادلات جهاني سست خواهد كرد . وی افزود: قرار گرفتن هند در جبهه غرب سوالات بسياري را در افكار عمومي به وجود ٱورده است.
معاون آموزش و پژوهش وزارت امور خارجه با اعلام اين مطلب كه روابط رو به گسترش ايران و هند داراي فراز و فرودهاي بسياري بوده است گفت: تهران و دهلينو علاوه بر مشتركات فرهنگي در روابط اقتصادي نيز بسيار فعال بودهاند.
وي خاطرنشان كرد: در دوره كنوني نظام بينالملل اجماع فراواني وجود دارد كه جهان از حالت دو قطبي خارج شده و وارد جبهه چند قطبي شود، ايران و هند به عنوان دو كشور تاثيرگذار در خاورميانه و شبه قاره هند بسيار تاثيرگذار بودهاند.
با این همه باید از معاونت محترم آموزش وپژوهش وزارت خارجه پرسید که چرا دراین باره شگفت زده شده اند ؟رأی شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی علیه ایران در تاریخ 2/7/84 از جنبههای متعددی کمسابقه و از لحاظ مقامات ایرانی غیر منتظره بود. هر چند که در مورد مواضع کشورهای عضو در شورای حکام با توجه به سوابق روابط و گرایشهای آنها پیشبینیهایی می شد، اما رأی موافق هند به قطعنامة صادره علیه ایران همان زمان نیز بسیاری از ناظران را شگفت زده کرده بود.
در همان زمان دولت آقای احمدینژاد درنظر داشت که در پی به بنبست رسیدن مذاکرات هستهای با سه کشور اروپایی انگلستان، آلمان و فرانسه ، سیاست نگاه به شرق در دولت آقای احمدینژاد، به عنوان یک سیاست پایهای نگریسته شود از این رو درآن زمان از هند به عنوان یکی از کشورهایی که میتوانست به جرگة کشورهای طرف مذاکره با ایران بپیوندد، نام برده میشد که با رای نماینده اینن کشور درآژانس بسیار طبیعی بود تا دولت درحوزه سیاست خارجی درباره میزان تعیینکنندگی سیاست راهبردی نگاه به شرق تجدید نظرشود تا امروز به گفته معاونت پژوهش وزارت خارجه که پیوستن هند به مواضع غرب درمسئله هستهای را دور از انتظار ذکر کرده، غافلگیرنشویم. اما سوال اصلی در این میان این است که آیا در آینده نزدیک همین سیاست در حوزه روابط خارجی چین با ایران درانتظار تهران نخواهد بود؟