سياست هاي مثبت و منفي ايران در قبال اعراب
اين در حالي است كه پيش از آن در زمان شاه، ايران بازيچه‌اي در دست آمريكا بود و اسرائيل نيز در آن حضوري فعال داشت. پس از انقلاب، سفارتخانه فلسطين در تهران گشايش يافت و تهران در قبال اسرائيل موضعي تند اتخاذ كرد. همچنين نمي‌توان حمايت ايران از حزب الله لبنان در آزادي جنوب اين كشور را ناديده گرفت.
در مورد همكاري ايران با آمريكا در زمينه تسهيل اشغال خاك افغانستان و حمايت از وضع موجود اين كشور (افغانستان) نمي‌توان توضيحي داد جز اينكه دولت مذهبي تهران از رژيم مذهبي طالبان كه تند روي آن ايران را در تنگنا قرار مي‌داد، نفرت داشت.
اين موارد حاكي از سياست مثبت ايران در قبال اعراب است، اما بارزترين مواضع منفي سياست ايران در قبال اعراب، اشغال جزاير سه‌گانه امارات است. روزنامه اردني الدستور اين موضوع را كه حاكميت ايران بر جزاير ايراني سه گانه به بعد از پيروزي انقلاب اسلامي بر نمي‌گردد، ناديده گرفته و به اين موضع جمهوري اسلامي كه همواره اعلام كرده براي بر طرف ساختن سوء تفاهم موجود آماده است، اشاره‌اي نكرده است.
الدستور همچنين مدعي تلاش ايران براي نفوذ در عراق با استفاده از حضور نظامي آمريكا و انگليس در اين كشور شد و آن را از سياست‌هاي منفي جمهوري اسلامي در قبال كشورهاي عربي دانست. اين روزنامه اردني هيچ گونه مصداق و يا دليلي براي اين ادعاي خود ارايه نكرد.
