رئیس کل سازمان نظام پرستاری:
وعده احمدی‌نژاد عملی نشد
پرستاران باید جور نابسامانی‌های نظام سلامت کشور را بکشند
آفتاب‌‌نیوز : آفتاب: پس از گذشت سه ماه از وعده رئیس جمهور برای استخدام ۲۳ هزار پرستار و اجرای قانون کاهش ساعت کاری این وعد هنوز عملی نشده است.
غضنفر میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری می‌گوید: «از مجموع ۶۰۰ هزار کادر بهداشتی که خدمات سلامت به مردم می‌دهند ۵۰ درصد پرستار و تنها ۷/۷ درصد پزشکان هستند. اما معاونت نظارت راهبردی ریاست جمهوری با کارشکنی از عملی شدن این وعده جلوگیری می‌کند.»
به گفته کارشناسان پرستاران کشور با مشکلات فراوان از جمله بالا بودن ساعت کار و نداشتن تعرفه خدمات روبه‌رو هستند.
اوایل بهار سال جاری رئیس‌جمهوری که در مراسم روز پرستار شرکت کرده بود، از وضعیت نامطلوب و شرایط سخت کاری این گروه ابراز نارضایتی می‌کرد قول استخدام ۲۳ هزار پرستار مورد نیاز را داد.
او حتی به پرستاران که سال‌ها به دنبال مطالبات خود بودند دلگرمی داد و از وزیر بهداشت خواست آگهی استخدام را منتشر کند.
پس از آن نمایندگان مجلس قانون ارتقای کیفی خدمات پرسنل بالینی را تصویب کردند، شورای نگهبان آن را خلاف شرع و قانون ندانست.
وعده رئیس‌جمهوری، قانون تصویب شده در مجلس و شورای نگهبان پایانی بود بر مصائب پرستارانی که در چند سال گذشته به علت کمبود نیروی کار ناچار به انجام وظیفه از حد توان بوده‌اند.
اما انوشیروان محسنیبندپی عضو کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی دستور احمدی‌نژاد را غیرقابل اجرا می‌داند و می‌گوید: «در حالی که مجلس برای تأمین مطالبات پرستاران شاغل مشکل دارد، دستور رئیس‌جمهور، مجلس را غافلگیر کرد.»
او می‌افزاید: «در طول 5 سال برنامه چهارم مصوب کردیم ۳۰ هزار پرستار به چرخه درمان اضافه شود اما به خاطر همکاری نکردن معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری این برنامه هنوز عملی نشده است.»
اهل نظر معتقدند: در حوزه پرستاران آنقدر مطالبات معوق وجود دارد که بودجه تأمین شده را می‌بلعد و سرمایه‌ای برای استخدام ۲۳ هزار پرستار جدید باقی نمی‌ماند.
اکنون نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در کشور بین نیم تا ۷ دهم است و مراکز درمانی کشور با کمبود شدید پرستار مواجه‌اند.
به همین دلیل پرستاران سه شیفت پی در پی فعالیت می‌کنند تا کمبودها را پوشش دهند.
غضنفر میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری می‌گوید: «در اغلب اوقات در شیفت‌های شب یک پرستار باید از ۴۰ بیمار به طور همزمان مراقبت کند که این فشار خردکننده‌ای به پرستاران وارد می‌کند.»
او می‌افزاید: «آنها به شدت از این وضعیت ناراضی هستند و با تصویب شورای عالی نظام پرستاری اگر تا آخر ماه مبارک رمضان این دستورات اجرایی نشود، جامعه پرستاری همان کاری را می‌کند که در سال ۸۳ کرد یعنی برگزاری تجمع.»
مریم زمانیان پرستاری است که در یک بیمارستان خیریه در مشهد مشغول به کار است. او از ساعت کار زیاد ناراضی است و می‌گوید: «موظفی پرستاران ۳۰ شیفت در ماه است اما همه آنها باید به طور اجباری ۳۱ تا ۳۲ شیفت کار کنند و در ازای این میزان کار ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار تومان در بیمارستان‌های خصوصی دریافت می‌کنند.»
او می‌افزاید: «همه امید پرستاران به اجرای وعده رئیس‌جمهور بود که آن هم مدت‌هاست معطل است اگر این وعده عملی نشود بسیاری از پرستاران شغل خود را عوض یا مهاجرت می‌کنند.»
شغل پرستاری، شغلی پردرآمد در جهان است و بسیاری از آنها هم‌تراز پزشکان متخصص حقوق و مزایا دریافت می‌کنند و از تعطیلات اجباری بهره‌مندند.
اما پرستاران کشور نه تنها حقوق و مزایای مناسب و در شأن دریافت نمی‌کنند بلکه باید جور نابسامانی‌های نظام سلامت کشور را بکشند و با تلاش خود نقاط ضعف را پوشش دهند.
مهتا محسنیان از جمله کسانی است که با مدرک کارشناسی‌ارشد پرستاری مشغول فعالیت است. او می‌گوید: «یک پرستار با مدرک لیسانس کمتر از بسیاری از هم‌ترازان خود در سایر رشته‌ها حقوق می‌گیرد. بنابراین نمی‌توان انتظار داشت وضعیت این شغل در کشور ما نیز مانند سایر کشورها باشد.»
او می‌افزاید: «در بسیاری از کشورها پرستاران هفته‌ای ۲ روز به صورت اجباری آف هستند و یا مرخصی‌های ماهانه دارند. ضمن اینکه حقوق آنها نیز بسیار بیشتر از پرستاران ایرانی است.»
در تمام جهان فاصله دریافتی بین کادر پرستاری و پزشکان در یک بخش خاص درمانی حداکثر ۴ برابر است اما در ایران فاصله حقوق پرستار و پزشک هزار برابر است.
غضنفر میرزابیگی می‌گوید: «پیشنهاد ما این است که کارانه را برای تمام گروه‌های کادر بهداشتی و درمانی حذف کنند یا برای همه به صورت عادلانه باشد. یا دریافتی پرستاران را متناسب با پزشکان بالا ببرند یا دریافتی پزشکان را متناسب با آن پایین بیاورند، حتی تفاوت تا ۵ برابری را هم در یک بخش درمانی می‌پذیریم اما بیش از آن قابل قبول نیست و تبعیض‌آمیز است.»
با این حال پرستاران مشتاقانه در انتظار عملی شدن وعده رئیس‌جمهور هستند. وعده‌ای که بیش از ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه به دنبال خواهد داشت و این همان دلیلی است که مجلسی‌ها آن را علت غیرقابل اجرا دانستن این وعده می‌دانند.
به گفته انوشیروان محسنیبندپی، وزارت بهداشت سال ۸۸ را با ۲۵۰ میلیارد تومان کسری بودجه پشت سر گذاشته و پیش‌بینی مجلس هم بر این است که سال جاری را با ۱۵۰۰ میلیارد تومان کسری به پایان ببرد.
باید منتظر ماند یا وعده رئیس‌جمهوری عملی شود یا پرستاران باید در انتظار روزهای بهتر بسوزند.
غضنفر میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری می‌گوید: «از مجموع ۶۰۰ هزار کادر بهداشتی که خدمات سلامت به مردم می‌دهند ۵۰ درصد پرستار و تنها ۷/۷ درصد پزشکان هستند. اما معاونت نظارت راهبردی ریاست جمهوری با کارشکنی از عملی شدن این وعده جلوگیری می‌کند.»
به گفته کارشناسان پرستاران کشور با مشکلات فراوان از جمله بالا بودن ساعت کار و نداشتن تعرفه خدمات روبه‌رو هستند.
اوایل بهار سال جاری رئیس‌جمهوری که در مراسم روز پرستار شرکت کرده بود، از وضعیت نامطلوب و شرایط سخت کاری این گروه ابراز نارضایتی می‌کرد قول استخدام ۲۳ هزار پرستار مورد نیاز را داد.
او حتی به پرستاران که سال‌ها به دنبال مطالبات خود بودند دلگرمی داد و از وزیر بهداشت خواست آگهی استخدام را منتشر کند.
پس از آن نمایندگان مجلس قانون ارتقای کیفی خدمات پرسنل بالینی را تصویب کردند، شورای نگهبان آن را خلاف شرع و قانون ندانست.
وعده رئیس‌جمهوری، قانون تصویب شده در مجلس و شورای نگهبان پایانی بود بر مصائب پرستارانی که در چند سال گذشته به علت کمبود نیروی کار ناچار به انجام وظیفه از حد توان بوده‌اند.
اما انوشیروان محسنیبندپی عضو کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی دستور احمدی‌نژاد را غیرقابل اجرا می‌داند و می‌گوید: «در حالی که مجلس برای تأمین مطالبات پرستاران شاغل مشکل دارد، دستور رئیس‌جمهور، مجلس را غافلگیر کرد.»
او می‌افزاید: «در طول 5 سال برنامه چهارم مصوب کردیم ۳۰ هزار پرستار به چرخه درمان اضافه شود اما به خاطر همکاری نکردن معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری این برنامه هنوز عملی نشده است.»
اهل نظر معتقدند: در حوزه پرستاران آنقدر مطالبات معوق وجود دارد که بودجه تأمین شده را می‌بلعد و سرمایه‌ای برای استخدام ۲۳ هزار پرستار جدید باقی نمی‌ماند.
اکنون نسبت پرستار به تخت بیمارستانی در کشور بین نیم تا ۷ دهم است و مراکز درمانی کشور با کمبود شدید پرستار مواجه‌اند.
به همین دلیل پرستاران سه شیفت پی در پی فعالیت می‌کنند تا کمبودها را پوشش دهند.
غضنفر میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری می‌گوید: «در اغلب اوقات در شیفت‌های شب یک پرستار باید از ۴۰ بیمار به طور همزمان مراقبت کند که این فشار خردکننده‌ای به پرستاران وارد می‌کند.»
او می‌افزاید: «آنها به شدت از این وضعیت ناراضی هستند و با تصویب شورای عالی نظام پرستاری اگر تا آخر ماه مبارک رمضان این دستورات اجرایی نشود، جامعه پرستاری همان کاری را می‌کند که در سال ۸۳ کرد یعنی برگزاری تجمع.»
مریم زمانیان پرستاری است که در یک بیمارستان خیریه در مشهد مشغول به کار است. او از ساعت کار زیاد ناراضی است و می‌گوید: «موظفی پرستاران ۳۰ شیفت در ماه است اما همه آنها باید به طور اجباری ۳۱ تا ۳۲ شیفت کار کنند و در ازای این میزان کار ۳۰۰ تا ۳۵۰ هزار تومان در بیمارستان‌های خصوصی دریافت می‌کنند.»
او می‌افزاید: «همه امید پرستاران به اجرای وعده رئیس‌جمهور بود که آن هم مدت‌هاست معطل است اگر این وعده عملی نشود بسیاری از پرستاران شغل خود را عوض یا مهاجرت می‌کنند.»
شغل پرستاری، شغلی پردرآمد در جهان است و بسیاری از آنها هم‌تراز پزشکان متخصص حقوق و مزایا دریافت می‌کنند و از تعطیلات اجباری بهره‌مندند.
اما پرستاران کشور نه تنها حقوق و مزایای مناسب و در شأن دریافت نمی‌کنند بلکه باید جور نابسامانی‌های نظام سلامت کشور را بکشند و با تلاش خود نقاط ضعف را پوشش دهند.
مهتا محسنیان از جمله کسانی است که با مدرک کارشناسی‌ارشد پرستاری مشغول فعالیت است. او می‌گوید: «یک پرستار با مدرک لیسانس کمتر از بسیاری از هم‌ترازان خود در سایر رشته‌ها حقوق می‌گیرد. بنابراین نمی‌توان انتظار داشت وضعیت این شغل در کشور ما نیز مانند سایر کشورها باشد.»
او می‌افزاید: «در بسیاری از کشورها پرستاران هفته‌ای ۲ روز به صورت اجباری آف هستند و یا مرخصی‌های ماهانه دارند. ضمن اینکه حقوق آنها نیز بسیار بیشتر از پرستاران ایرانی است.»
در تمام جهان فاصله دریافتی بین کادر پرستاری و پزشکان در یک بخش خاص درمانی حداکثر ۴ برابر است اما در ایران فاصله حقوق پرستار و پزشک هزار برابر است.
غضنفر میرزابیگی می‌گوید: «پیشنهاد ما این است که کارانه را برای تمام گروه‌های کادر بهداشتی و درمانی حذف کنند یا برای همه به صورت عادلانه باشد. یا دریافتی پرستاران را متناسب با پزشکان بالا ببرند یا دریافتی پزشکان را متناسب با آن پایین بیاورند، حتی تفاوت تا ۵ برابری را هم در یک بخش درمانی می‌پذیریم اما بیش از آن قابل قبول نیست و تبعیض‌آمیز است.»
با این حال پرستاران مشتاقانه در انتظار عملی شدن وعده رئیس‌جمهور هستند. وعده‌ای که بیش از ۲۰۰ میلیارد تومان هزینه به دنبال خواهد داشت و این همان دلیلی است که مجلسی‌ها آن را علت غیرقابل اجرا دانستن این وعده می‌دانند.
به گفته انوشیروان محسنیبندپی، وزارت بهداشت سال ۸۸ را با ۲۵۰ میلیارد تومان کسری بودجه پشت سر گذاشته و پیش‌بینی مجلس هم بر این است که سال جاری را با ۱۵۰۰ میلیارد تومان کسری به پایان ببرد.
باید منتظر ماند یا وعده رئیس‌جمهوری عملی شود یا پرستاران باید در انتظار روزهای بهتر بسوزند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید