آفتابنیوز : سرویس سیاسی- دو ماه از آغاز به کار مجلس شورای اسلامی میگذرد و بیشتر از هر چیز رفتارهای غیرفراکسیونی و برخی تصمیمات غیراصولی این مجلس است که به چشم میآید.
به گزارش آفتابنیوز، نتایج انتخابات مجلس دهم که آمد خیلیها میدانستند ترکیب این مجلس بیش از هر چیز دیگری متمایل به اصلاحطلبی و اعتدالی است با این همه دو ماهی که از آغاز به کار مجلس دهم میگذرد نشان داده است که نمایندگان این مجلس دچار نوعی سردرگمی شدهاند که اگر جلوی آنها گرفته نشود در روزهای آینده کاری این مجلس مشکلساز خواهد شد. اما چرا مجلس دهمی که شکلگیری آن امیدهای زیادی را در ذهن همه روشن کرده بود حالا آنگونه که باید جلو نمیرود؟
مجلس اولیها
از میان اصلاح طلبانی که در قامت نماینده به مجلس دهم راه یافتهاند چهرههای بسیاری هستند که برای اولین بار مجلس و نمایندگی مردم در آن را تجربه میکنند. این مسئله در میان نمایندگان پایتخت جلوه بیشتری هم دارد. جز چند نفر سایرین تجربه نمایندگی مجلس را ندارند. همین بیتجربگی هم باعث شده است که آنها آنچنان از پیچ و خم تصمیمات در پارلمان باخبر نباشند. اولین نمود این بیتجربگی در انتخابات ریاست مجلس به چشم آمد. بسیاری با علم به اینکه محمدرضا عارف رای لازم برای رسیدن به صندلی ریاست مجلس را ندارد از او خواستند به جای کاندیداتوری برای ریاست مجلس با علی لاریجانی به گفتوگو بنشیند و به قیمت کاندیدا نشدن حضور چهرههای اصلاحطلب در هیات رییسه، ریاست مرکز پژوهشها و یا نقشآفرینی در انتخاب ریاست دیوان محاسبات را برای اصلاحطلبان مجلس بگیرند. آمارهای غیرواقعی از رای نمایندگان عضو فراکسیون امید اما محمدرضا عارف را به کاندیداتوری برای ریاست مجلس هل داد. در این میان مجلساولیهای مجلس دهم هم بیخبر از ساختار درونی مجلس در بازی اصولگرایان افتادند. این مجلساولیبودن اما جاهای دیگری هم خودش را نشان داد. آنجا که در انتخاب حقوقدانان شورای نگهبان و یا ریاست کمیسیونها گزینه درست را تشخیص ندادند و یا آنکه نزدیکیهای قومیتی را به نزدیکیهای جناحی ترجیح دادند.
امیدیهای بدون رهبری
حضور محمدرضا عارف در لیست امید از یک سو و انتخاب او به عنوان مرد اول تهران از سوی پایتخت نشینان این امید را در دلها زنده میکرد که امیدیها تحت رهبری او در این مجلس نقشآفرینی خواهند کرد. حتی در روزهایی که زمزمه کاندیداتوری محمدرضا عارف برای ریاست مجلس مطرح میشد هم بسیاری از بیم آنکه، این احتمال ریاست جلوی رهبری اصلاحطلبان مجلس را بگیرد هشدار دادند و خواهان کاندیدا نشدن محمدرضا عارف برای ریاست مجلس شدند. ریاست فراکسیون امید و رهبری کردن نمایندگانی که تجربه حضور در مجلس را نداشتند از نگاه بسیاری مسئله مهمی بود که باید مورد توجه شخص محمدرضا عارف قرار میگرفت.
عارف کاندیدای ریاست مجلس شد و با رای نیاوردنش از هر حرکت سیاسی و فراکسیونی در مجلس فاصله گرفت. هرچند که خودش مصاحبه و تاکید میکرد که قهر نکرده است اما رقابتهای بعدی مجلس نشان میداد که با وجود پیروز بودن لیست امید در انتخابات مجلس در انتخاباتهای داخلی مجلس آنچنان خبری از پیروزی لیست امید نیست. مرحله بعدی ریاست کمیسیونهای تخصصی مجلس بود. اصلاحطلبان زیادی کاندیدای ریاست کمیسیونهای تخصصی مجلس بودند اما از آنجاییکه هیچ رهبری برای رایزنی با اعضای کمیسیونها وجود نداشت و هیچ کار فراکسیونی در مورد این رقابت هم انجام نشده بود؛ حتی اعضای اصلاحطلب کمیسیونها هم به کاندیداهای اصلاحطلب برای ریاست مجلس رای ندادند و یکبار دیگر هم اصلاحطلبان در یک انتخابات مهمتر پیروز نشدند.
امیدیها اما هنوز به این امید بودند که حداقل محمدرضا عارف برای ریاست مرکز پژوهشهای مجلس انتخاب شود. با این حال عارف حتی رزومهای برای این کار ارائه نداد تا یک اصولگرا به صندلی ریاست مرکز پژوهشها هم تکیه بزند. این پایان ماجرا نبود. در مورد حقوقدانان شورای نگهبان اما همه تصور میکردند که این بار گزینههای معتدلتر برای حضور در شورای نگهبان از مجلس دهم رای بگیرند اما بازهم با توجه به آنکه کار فراکسیونی قوی صورت نگرفت این عرصه هم برای اصلاحطلبان تبدیل به باخت شد. محمدرضا عارف این روزها کمتحرکترین نماینده مجلس است که بعید هم به نظر میرسد که بخواهد برای چهار سال باقی مانده آنچنان کار خاصی انجام دهد.
دفاعيات عارف
محمدرضا عارف كه در طول دو ماه اخير از انتقادها به فراكسيون اميد بيخبر نمانده بود در جلسه انتخابات هيات رييسه دائم فراكسيون اميد پاسخي كوتاه به اين انتقادها داد. او در اين جلسه گفت: نقدهاي جوانان در فضاي مجازي به فراكسيون اميد نشانه دغدغه ارزشمند آنها نسبت به اين فراكسيون است و بايد اين سرمايه اجتماعي را حفظ كرد. وي در بخش ديگري از سخنانش بيان كرد: با همه فراز و نشيبها طي اين دو ماه توانستيم به انسجام خوبي دست يابيم اما بايد برخي نارساييها مورد آسيب شناسي قرار گيرد. عارف همچنين گفت: انتخابات رياستجمهوري سال ۹۶ انتخاباتي بسيار مهم است و فراكسيون اميد ميتواند با حفظ انسجام خود در اين انتخابات تاثيرگذار باشد.»
با اين همه انتخابات هيات رييسه دائم اين فراكسيون بيشتر از هر كس براي خود محمدرضا عارف پيام داشت. اعضاي هيات رييسه موقت اين فراكسيون شامل مازنی، تاجگردون، محمدرضا تابش، الیاس حضرتی، محمود صادقی، مصطفی کواکبیان، محمد علی وکیلی و علی نوبخت بودند. تعدادي از چهرههاي اصلي و سرشناس ليست اميد. اما در دور جديد رقابتها، مازني، تاجگردون، الياس حضرتي، محمدعلي وكيلي و علي نوبخت به بهانه فرصت دادن به زنان و اهل سنت از كانديدا شدن خودداري كردند. هرچند كه بهانه و دليل اعضاي هيات رييسه موقت در انتخابات هيات رييسه دائم فرصت دادن به ديگران بود اما به نظر ميرسد كه اين اولين جدايي در حلقه اطرافيان عارف است. آنهايي كه تا همين چند روز پيش به عارف اميد داشتند با ديدن انتقادها حالا در حال جدا كردن راه خود از او هستند كه شايد صفبنديهاي داخلي اصلاحطلبان مجلس را هم با تغييراتي مواجه كند.
تكيه يک گزينه غيراصلاحطلب به صندلي ديوان محاسبات
در ميان روزهايي كه اصلاحطلبان براي رسيدن به اكثر پستهاي كليدي مجلس ناكام ماندهاند صندلي ديوان محاسبات مجلس هم به يك غير اصلاحطلب رسيد. با وجود آنكه رياست كميسيون برنامه و بودجه مجلس در اختيار يك گزينه اصلاحطلب بود و بسياري تصور ميكردند در انتخاب گزينه نهايي ديوان محاسبات حداقل اصلاحطلبان اين بار خوش شانس خواهند بود بازهم يك شكست براي نمايندگان فراكسيون اميد ثبت شد. در ميان بيش از 30 نفري كه به عنوان كانديداي رياست ديوان محاسبات رزومهشان را به كميسيون برنامه و بودجه مجلس داده بودند دو چهره اصلاحطلب قوي وجود داشت كه تصور ميشد شانس بالايي هم براي رسيدن به صندلي رياست ديوان محاسبات داشته باشند. با اين همه گزينههاي اصلاحطلب كنار زده شدند تا در نهايت عادل آذر رييس مركز آمار ايران به عنوان گزينه نهايي رياست ديوان محاسبات به صحن علني مجلس شوراي اسلامی معرفي شود.
لزوم تعیین یک رهبری جدید
دولت روحانی با این مجلس سالهای دیگری کار دارد و اگر قرار باشد که همین رفتارهای نامنظم از سوی نمایندگان عضو لیست امید سر بزند، بیشک نتیجه خوبی برای دولت نخواهد داشت.
از همین رو است که به نظر میرسد باید همان تیم اصلاحطلبی که برای تهیه لیست امید تلاش کرده بودند این بار برای سالهای باقیمانده و روزهای کاری اعضای لیست امید در مجلس دهم برنامهریزی داشته باشند. هسته قوی که به مجلساولیهای مجلس دهم رفتارهای جمعی و فراکسیونی را یاد بدهد تا در مواقع حساس پیش رو بهتر کار را جلو ببرند. سال آینده سال مهم و سرنوشتسازی برای دولت است. سالی که دولت قرار است لیست جدیدی برای کابینهاش را به مجلس دهم معرفی کند که هرچند رییس مجلس فرد همراهی با دولت است اما به نظر میرسد که رفتارهای غیرفراکسیونی احتمالی نمایندگان امید میتواند آثار و آسیبهای احتمالی هم برای دولت داشته باشد. در این میان اما نقش معاونت پارلمانی دولت هم نقش مهم و تعیین کنندهای بوده است. نکتهای که به نظر میرسد دولت هم به این نقش واقف بوده و با توجه به اینکه عملکرد معاونت پارلمانی در این چند وقت آنچنان مثبت نبوده است به فکر تغییر در معاونت پارلمانی دولت افتاده است. حالا در روزهایی که یک معاون پارلمانی اهل تعامل و رایزنی از سوی دولت به مجلس فرستاده شده است به نظر میرسد که یک رهبری بیرونی فراکسیون امید هم میتواند شرایط را برای اعضای فراکسیون امید در مجلس دهم و رابطه آنها با دولت بهتر میکند.
(بنده خدا روی 150 نفر حساب باز کرده بود.)
حق داره