پروبیوتیک‌ها همیشه هم مفید نیستند!/احتمال ابتلا به ضعف و التهاب مغزی
پژوهش جدید دانشمندان کالج پزشکی جورجیا در دانشگاه آگوستای آمریکا نشان می‌دهد پروبیوتیک‌ها در بعضی از افراد می‌توانند منجر به رشد بیش از حد باکتریهای روده کوچک شوند که باعث اختلالات شناختی و التهاب شدید مغز می‌شود.
آفتاب‌‌نیوز :
در حالی که تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که تعدیل میکروبیوم روده از طریق پروبیوتیک‌ها می‌تواند نتایج مثبتی برای سلامتی داشته باشد، یک مطالعه جدید از پژوهشگران دانشگاه آگوستا(Augusta) نشان می‌دهد که ممکن است پروبیوتیک‌ها برای برخی از افراد دارای عوارض جانبی جبران‌ناپذیر باشند.
تحقیقات جدیدی از کالج پزشکی جورجیا در دانشگاه آگوستا نشان می‌دهد که بین علائم ناشی از ضعف مغزی، از جمله ضعف حافظه کوتاه مدت و دشواری تمرکز با رشد بیش از حد باکتریایی در روده کوچک در اثر استفاده از پروبیوتیک‌ها، ارتباط وجود دارد.
این تحقیقات جدید زمانی انجام گرفت که پژوهشگران با یک بیمار مواجه شدند که به طور قابل توجهی علائم التهاب مغزی و ضعف شناختی را بلافاصله پس از خوردن مکمل نشان داد.
این تیم به سرعت مشخصات متابولیک بیمار را بررسی کرد و سطح بالایی از "دی-اسید لاکتیک" را در نمونه خون وی یافت که بعدا مشخص شد به دلیل استفاده منظم پروبیوتیک‌ها و ماست بوده است.
تحقیقات بیشتر کشف کرد که تعدادی از بیماران دیگر نیز وجود دارند که دچار این عارضه می‌شوند.
ضعف مغزی یک وضعیت بالینی کاملا قابل تعریف نیست، اما معمولا به بهم خوردن علائم شناختی مثل سردرگمی، دشواری در تمرکز و نقص در حافظه کوتاه‌مدت اطلاق می‌شود. این علائم اغلب گذرا هستند و نمی‌توان گفت که دقیقا چه چیزی سبب بروز این علائم می‌شود.
این مطالعه گروهی از افراد را گردآوری کرد که همگی نشانه‌های ضعف مغزی و استفاده از پروبیوتیک‌ها داشتند. مشخص شد که تمام این افراد سطوح بالای رشد باکتریایی را در روده کوچک خود دارند. این رشد بیش از حد باکتری "لاکتوباسیلوس"( lactobacillus) باعث تولید سطوح بالای دی-اسید لاکتیک(D-lactic acid) می‌شود.
دی-اسید لاکتیک زمانی تولید می‌شود که باکتریهای خاصی، قند را در غذا می‌شکنند. این فرآیند می‌تواند گازهایی ایجاد کند که موجب ناراحتی و نفخ شکمی و همچنین تولید دی-اسید لاکتیک می‌شود که می‌تواند در جریان خون جذب شود و به مغز برسد.
دی-اسید لاکتیک برای سلول‌های مغزی سمی است و منجر به اختلالات شناختی موقت می‌شود.
"رائو" می‌گوید: ما اکنون می‌دانیم که باکتریهای پروبیوتیک دارای ظرفیت منحصر به فرد برای شکستن قند و تولید دی-اسید لاکتیک هستند. بنابراین اگر روده کوچک شما به طور غریزی محل اجتماع باکتریهای پروبیوتیک باشد، پس شما دارای استعداد توسعه بالقوه دی-اسید لاکتیک و التهاب مغزی هستید.
آزمایش افراد مورد مطالعه نشان داد که باید از مصرف پروبیوتیک‌ها یا مواد غذایی حاوی پروبیوتیک نظیر لبنیات پرهیز کنند. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها نیز برای کاهش جمعیت باکتری روده انجام شد.
پس از انجام این کارها، 85 درصد از افراد مطالعه، کاملا درمان شدند.
مطالعه‌ای بر روی موش‌ها در دانشگاه "نیو ساوث ولز" در سال گذشته نشان داد که پروبیوتیک‌ها تنها در حیواناتی با سلامت کامل روده مفید هستند. همچنین نتایج نشان داد که برای موش‌های با رژیم غذایی سالم، پروبیوتیک‌ها در واقع باعث اختلال در حافظه می‌شوند.
مکانیزم مخفی در پشت ارتباط مصرف پروبیوتیک‌ها و اختلال عملکرد شناختی در هیچ یک از دو مطالعه مشخص نشد.
"رائو" می‌گوید که مصرف خودسر پروبیوتیک‌ها باید با احتیاط انجام شود، زیرا ممکن است منجر به عوارض سلامتی شود.
وی افزود: پروبیوتیک‌ها باید به عنوان یک دارو و نه به عنوان مکمل غذایی مصرف شوند.
روده انسان حاوی انواع مختلفی از باکتری‌ها است. بسیاری از این باکتری‌ها برای گوارش بهینه غذا مفیدند. دسته‌ای از این باکتری‌ها که به باکتریهای پروبیوتیک معروف هستند، علاوه بر کمک به گوارش، مولکول‌های پیچیده و ترکیباتی مانند ویتامین‌ها و آنتی‌بیوتیک‌های مختلف را تولید می‌کنند که برای بدن مفید می‌باشد.
منبع باکتریهای پروبیوتیک لبنیات و میوه‌ها هستند. اداره غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد(FAD) و سازمان بهداشت جهانی (WHO)پروبیوتیک را اینگونه تعریف می‌کنند: پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که مصرف کافی آنها سبب نمایان شدن اثرات سلامت بخش در بدن میزبان می‌شود.
البته تحقیقات جدید نشان داده است که همیشه هم اینطور نیست.
بر این اساس، باکتریهای پروبیوتیک موجود در محصولات خوراکی، نه تنها باید دارای مشخصه‌های عملکردی و سودمند برای سلامتی انسان باشند بلکه از قابلیت ماندگاری در دستگاه گوارش هم برخوردار باشند. این ویژگی‌ها شامل رشد و بقای ارگانیسم‌ها در روند تولید محصول، نگهداری و پس از مصرف، حین انتقال از معده به روده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، این تحقیق در مجله Clinical and Translational Gastroenterology منتشر شده است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید