نماینده مجلس: تاوان قرنطینه نکردن قم را می‌پردازیم/ عباس عبدی: چه كسی مانع قرنطینه شد؟
عباس عبدي، فعال سیاس اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: به نحوه رفتار مديران جامعه در مقابله با كرونا يا ديگر رويدادهاي كشور، نقدهاي گوناگوني وارد است. به طور طبيعي در هر جامعه‌اي مي‌توان برخي از اين نقدها را مطرح كرد. سياست و مديريت خالص و بي‌عيب و نقص نداريم. از اين رو برخي از نقدها و كاستي‌ها غيرمنتظره نيست. ولي بخشي از ناكارآمدي‌ها وجود دارند كه با هيچ منطقي نمي‌توان آنها را ناديده گرفت يا به سادگي از كنارش گذشت. بزرگ‌ترهاي ما هنگامي كه بچه بوديم و حرفي را بارها مي‌زدند و گوش نمي‌داديم مي‌گفتند « زبان‌مان مو درآورد». حالا قضيه دولت‌هاي ايران است؛ اين دولت و آن دولت يا دولت و بخش‌هاي ديگر حكومت هم ندارد. همه بر يك روال بوده‌اند. همه‌اش عليه رسانه‌ها معترضند و مي‌گويند، خبر ما بد نقل شده، شايعه است، منظورمان اين نبود، دروغ مي‌گويند و... ولي هيچگاه به خودشان نمي‌پردازند كه اين چه طرز اطلاع‌رساني است كه دارند؟ از يك جلسه كه بيرون مي‌آيند، هر كس به صورت شفاهي هر حرفي را مي‌زند. مفاهيم تعريف نشده است. كسي نيست كه به صورت مستمر پاسخگوي پرسش‌ها باشد. بايد گفت كه زبان منتقدان در اين باره مو در آورده از بس گفتند و نقد كردند و تذكر دادند و مسوولان كشور نشنيدند. به قول شاعر: گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ماست/ آنچه البته بجايي نرسد فرياد است.
اجازه دهيد كمي پيش‌تر برگرديم. هنوز دعوا است كه آيا مي‌خواستند قم را قرنطينه كنند يا خير؟ اگر بلي، چه كسي مانع شده است؟ تا حالا افرادي در اين زمينه ادعاهايي مطرح كرده‌اند. معلوم نيست، چقدر درست است و چقدر نادرست؟ در نهايت هم يك نفر نمي‌آيد به طور دقيق بگويد كه در كدام جلسه چنين موضوعي در دستور قرار داشته و چه كساني چه نظراتي داشته‌اند و جمع‌بندي چه بوده است؟ خب هنگامي كه مساله به اين مهمي روشن نمي‌شود، هر كس از ظن و گمان خودش به ماجرا مي‌پردازد. هنوز هم يك نام معين در اين مورد ذكر نشده است. لذا هر كس برحسب ذهنيت و علاقه خودش هر كسي را كه دوست داشت، تبرئه يا متهم مي‌كند. در موضوع سياست‌هاي روزهاي اخير نيز همين وضعيت مشاهده مي‌شود. همه شفاهي سخن مي‌گويند. به جاي آنكه از روي متن مكتوب سخن بگويند. به علاوه افراد گوناگون در مورد همه چيز حرف مي‌زنند.
بعد مردم و ديگران را متهم مي‌كنند كه چرا چنين برداشتي داشتيد؟ بايد در اظهارنظر از كلمات دقيق استفاده كرد. خلوت كردن خيابان‌ها چه معنايي دارد؟ آن هم در شرايطي اين سخنان گفته شده و فرداي آن شلوغ‌ترين روزهاي اخير را شاهديم. يكي مي‌گويد شهر خلوت مي‌شود، ديگري كه معلوم نيست چه جايگاهي دارد آن را به نوع ديگري تفسير مي‌كند. نفر سوم آن را به طور كامل رد مي‌كند.
نه فقط كرونا، بلكه در زلزله، سيل، تنش در روابط خارجي و سقوط هواپيما، افزايش قيمت بنزين، اعتراضات بعد از آن در همه موارد ضعف شديد اطلاع رساني را شاهديم. چه بايد كرد؟
۱- اول اينكه در هر حادثه‌اي بلافاصله بايد سخنگوي اصلي آن رويداد معلوم شود. هيچ شخص ديگري نمي‌تواند به جز او مواضع رسمي را بيان كند. افراد مي‌توانند نظر دهند، ولي نظر و مواضع رسمي فقط از يك جا بايد باشد. البته ديگراني كه حرف مي‌زنند نيز نمي‌توانند مسوولان دولتي مرتبط باشند. مگر آنكه نظر آنان صددرصد در جهت مواضع سخنگو باشد.
۲- سخنگو بايد محتواي موضع خود را مكتوب ارايه كند. اينكه شفاهي و با كلمات كشدار و تعريف نشده موضع‌گيري شود جز تشتت نتيجه ديگري ندارد.
۳- سخنگو يا همكارانش بايد همواره در دسترس رسانه‌هاي اصلي باشند. اين طور نيست كه امروز برود و فردا بيايد. بايد ميز خبري درست كرد و سخنگو يا همكارانش هر لحظه براي پاسخگويي آماده باشند. در اين صورت ديگر كسي نمي‌تواند از قول فلان خبرگزاري خبري را جعل كند و دو ساعت در فضاي مجازي بگردد و بعد تكذيب شود. اين وضع به زيان برنامه‌ريزي براي حل بحران است.
تاوان قرنطینه نکردن قم را می‌پردازیم
پروانه سلحشوری، نماینده تهران در مجلس نیز در یادداشتی در روزنامه جهان صنعت نوشت: تاوان قرنطینه نکردن قم را می پردازیم. آ‌ن‌هایی که مانع قرنطینه شدن قم شدند باید به مردم و درگاه خدا پاسخگو باشند.
در کشور ما سه امر بسیار مهم رایج است. ابتدا پنهان‌کاری، دوم دروغ و سوم سیاسی کردن موارد مختلف. یعنی اگر مسوولان زورشان به پنهان‌کاری و دروغ نرسید و مساله همچنان مطرح بود، توهم توطئه دارند.
حکمرانی مطلوب در کشور ما وجود ندارد. اگر آمار واقعی را به مردم بگویند ناکارآمدی دولت عیان می‌شود به همین دلیل مدام پنهان‌کاری میکنند. اگر آمارهای واقعی را اطلاع‌رسانی کنند مردم قضیه را جدی می‌گیرند اما حکومت تنها به فکر این است که ناکارامد‌ی‌اش عیان نشود و با شفافیت مخالف است.
نمی‌توانیم به کارگری که برای لقمه نانی در خیابان است بگوییم در خانه بشین زیرا نمی‌توانیم آن را حمایت کنیم. هیچ ننگی بالاتر از این نیست مردم کشوری که غرق در نفت هستند از گرسنگی و فقر در رنج باشند.
مردم دیگر مانند سابق به مسوولان و رسانه‌ها اعتماد ندارند و خطرناک‌ترین موضوع یعنی بدتر از کرونا بی‌اعتمادی مردم است. متاسفانه مردم هم به خودشان رحم نمی‌کنند و هر روز ما شاهد تردد سیل عظیمی از مردم در خیابان و مراکز خرید هستیم. وگرنه چگونه پزشکان، پرستاران و سایر کارکنان بیمارستان دارند جان می‌دهند، ولی مردم به خرید می‌روند.
در این بحران اگر کشور دیگری بود حتما هواپیمایی ماهان را به خاطر قصوراتی که انجام داده عامل اصلی شیوع این بیماری می‌دانست و حتما قوه قضاییه آنها را مورد بازخواست قرار می‌داد. ولی در کشور ما افرادی بازداشت می‌شوند که دغدغه این موضوع را دارند و در این مدت بیشتر نگران اوضاع مردم هستند.
به نظر می‌رسد مفهوم قرنطینه این است که دولت باید اقلام غذایی را به درب تک‌تک منزل‌ها ببرد، آیا دولت ما چنین توانی را دارد؟ تنها راهکار این است که خودمان اصول اولیه بهداشت فردی را رعایت کنیم. مردم تا جایی که امکان دارد باید خودشان را در خانه قرنطینه کنند.
به جای بازداشت مهدی حاجتی و محمد مختاری، باید سازمان هواپیمایی ماهان را که به خاطر پول جان مردم را در خطر قرار دادند، یا افرادی که در قم جان مردم را با اعتقادات خرافی معامله کردند و صدا و سیما که یک روز قبل از انتخابات کرونا را شایعه نامیده بود، از طرف قوه قضاییه مورد پیگرد قرار گیرند.
اگر تاوان قرنطینه نکردن را می پردازند اشکال ندارد
نمیدانید یا می ترسید بفرماییدکه چه کس بوده!؟
مردم تاوان بی کفایتی بزرگان، مدیران و نمایندگان! را می پردازند
فتابی ها هم مانند بی بی سی دارند از آب گل آلود ماهی می گیرند به شباهت نیازهای بی بی سی و آفتابی ها دقت شود
حرف زدن و انتقاد یک طرفه کردن را هر خاله زنکی هم می تواند انجام بدهد
------------------------------------------------------------------
اولا:قرنطینه در ایتالیا موفق نبوده است.ثانیا:دولت بعنوان مسئول مبارزه با کرونا از ابتدا تا کنون برنامه ای برای قرنطینه شهر قم و هیچ شهری نداشته است.ثانیا:این امر که نگذاشتند قم قرنطینه شود دروغی بیش نیست؛اگر غیر از این است صراحتا و با ذکر نام بگویند کدام مقام تصمیم گیر دولتی و حاکمیتی مانع مسئولان در اجرای قرنطینه قم شده است؟
ثانیا ساختار اقتصادی ناتوان و به تبع اون سیستم معیشتی ضعیف مردم امکان قرنطینه هیچ شهری رو به مسئولین نمی‌ده؛ هرجای دیگه‌ای غیر از قم بود هم قرنطینه نمی‌شد؛ الآن چرا شهرهای کوچکی که هنوز کرونا به اونجا نرفته رو قرنطینه نمی‌کنن؟ چون امکانش نیست.
ثالثا این مساله یه بحران بین‌المللیه که تقریبا داره تمام کشورهای دنیا رو درگیر می‌کنه؛ پس به‌جای خودزنی و خودخوری و توهم توطئه، خودمون با پیشگیری به فکر زنده موندن باشیم؛ مخصوصا که سیستم مدیریتی و بهداشتی ما از قدرت و انسجام کافی برخوردار نیست.
تاوان مخالفت با متخصص های سیاسی کی شفاف می شود .
تاوان مخالفت با متخصص های اقتصادی کی شفاف می شود .
من ارزیابی که اشاره کردید رسیدم.