بزرگترین خدمت دولت نهم چیست؟
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب: یک اقتصاددان تاکید کرد: بزرگترین نگرانی، دغدغه و در نهایت خدمت دولت نهم در مدت مسئولیت خود واردات کالاهای مختلف اساسی و غیر اساسی برای مصرف داخلی بوده است.
دکتر علی رشیدی درباره نیاز دولت به یک میلیارد و دویست میلیون دلار برای «واردات کالاهای اساسی» گفت: کار دولت نهم تاکنون استفاده از ثروت ملی و منابع ارزی در جهت واردات کالا که موجب ضرر و تضعیف تولیدات داخلی می‌شود بوده است.
وی افزود: اگر دولت تا کنون برداشت های خود از حساب ذخیره ارزی را خرج تقویت تولیدات داخلی به خصوص در زمینه کالاهای اساسی می‌کرد هم اشتغال ایجاد و هم نیاز مصرف داخلی برطرف می‌شد.
این اقتصاددان تصریح کرد: اما متاسفانه ساختار مدیریتی دولت به هیچ وجه با این مسائل سازگار نیست و توجهی به تولید ندارد؛ در این میان می‌توان به عملکرد دولت در ماجرای واردات بی‌رویه شکر اشاره کرد که زمینه ورشکستگی کارخانجات قند و شکر و همچنین چغندرکاران را به سادگی فراهم آورده است.
وی تاکید کرد: استدلال دولت برای واردات محصولات اساسی نظیر جو، كنجاله و خوراك دام، دانه‌های روغنی، گوشت قرمز و نظایر آن با شعارهایی که وزیر کشاورزی سر می‌داد بسیار فاصله دارد و نشاندهنده عملکرد ضعیف وزارت کشاورزی است.
رشیدی افزود: حتی درباره گندم که دولت به میزان تولید آن مباهات می‌کند نیز باید گفت که به دلیل نبود مدیریت تولید و توجه به اصولی چون استفاده از بذر‌های اصلاح شده و کیفیت گندم، محصولاتی مثل پنبه فدا می‌شوند و با توجه به بارش مناسب برای یک یا دو دوره تولید گندم افزایش می‌یابد.
این تحلیلگر مسائل اقتصادی گفت: عوامل افزایش تولید گندم عوامل پایداری نیستند و تنها با تضعیف محصولات دیگر به دست آمده‌اند.
وی در پایان گفت: دولت با برداشت مبلغ هنگفت یک میلیارد و دویست میلیون دلار از حساب ذخیره ارزی نه تنها کمک اساسی به مردم نی‌کند، بلکه موجب تضعیف تولید، ازبین رفتن اشتغال، افزایش فقر و بیکاری می‌شود.
آفتاب: یک اقتصاددان تاکید کرد: بزرگترین نگرانی، دغدغه و در نهایت خدمت دولت نهم در مدت مسئولیت خود واردات کالاهای مختلف اساسی و غیر اساسی برای مصرف داخلی بوده است. دکتر علی رشیدی درباره نیاز دولت به یک میلیارد و دویست میلیون دلار برای «واردات کالاهای اساسی» گفت: کار دولت نهم تاکنون استفاده از ثروت ملی و منابع ارزی در جهت واردات کالا که موجب ضرر و تضعیف تولیدات داخلی می‌شود بوده است.
وی افزود: اگر دولت تا کنون برداشت های خود از حساب ذخیره ارزی را خرج تقویت تولیدات داخلی به خصوص در زمینه کالاهای اساسی می‌کرد هم اشتغال ایجاد و هم نیاز مصرف داخلی برطرف می‌شد.
این اقتصاددان تصریح کرد: اما متاسفانه ساختار مدیریتی دولت به هیچ وجه با این مسائل سازگار نیست و توجهی به تولید ندارد؛ در این میان می‌توان به عملکرد دولت در ماجرای واردات بی‌رویه شکر اشاره کرد که زمینه ورشکستگی کارخانجات قند و شکر و همچنین چغندرکاران را به سادگی فراهم آورده است.
وی تاکید کرد: استدلال دولت برای واردات محصولات اساسی نظیر جو، كنجاله و خوراك دام، دانه‌های روغنی، گوشت قرمز و نظایر آن با شعارهایی که وزیر کشاورزی سر می‌داد بسیار فاصله دارد و نشاندهنده عملکرد ضعیف وزارت کشاورزی است.
رشیدی افزود: حتی درباره گندم که دولت به میزان تولید آن مباهات می‌کند نیز باید گفت که به دلیل نبود مدیریت تولید و توجه به اصولی چون استفاده از بذر‌های اصلاح شده و کیفیت گندم، محصولاتی مثل پنبه فدا می‌شوند و با توجه به بارش مناسب برای یک یا دو دوره تولید گندم افزایش می‌یابد.
این تحلیلگر مسائل اقتصادی گفت: عوامل افزایش تولید گندم عوامل پایداری نیستند و تنها با تضعیف محصولات دیگر به دست آمده‌اند.
وی در پایان گفت: دولت با برداشت مبلغ هنگفت یک میلیارد و دویست میلیون دلار از حساب ذخیره ارزی نه تنها کمک اساسی به مردم نی‌کند، بلکه موجب تضعیف تولید، ازبین رفتن اشتغال، افزایش فقر و بیکاری می‌شود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید