چرا پرفروش‌ترین فیلم‌های سینمای ایران کمدی هستند؟

بسیاری از کارشناسان بر این عقیده‌اند که وضعیت امروز جامعه و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و... فراوانی که وجود دارد باعث شده تا مخاطبان علاقه بیشتری به دیدن فیلم‌های کمدی داشته باشند و در واقع سینما را نوعی تفریح و وسیله‌ای برای فرار از معضلات بدانند و این در حالی است که بسیاری از منتقدان سینما، آثار کمدی سینمای ایران را معمولاً آثاری فاقد کیفیت می‌دانند.

در گفتگو با چند سینمادار و سینماگر این موضوع را مورد بررسی قرار دادیم که در ادامه می‌خوانید:

ابراهیم عامریان تهیه کننده و سرمایه گذار سینما و تلویزیون که در کارنامه اش آثاری، چون "تگزاس ۱ و ۲"، "دینامیت"، "نارگیل" و... درخصوص اینکه چرا فیلم‌های کمدی در سینما بیشتری از فیلم‌های جدی می‌فروشند به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: اگر بخواهیم دوران سینما را به قبل از کرونا و بعد از کرونا تعریف کنیم این مقایسه امروز بیشتر شده است و در حال حاضر فیلم‌های کمدی بیشتر از فیلم‌های اجتماعی فروش داشته اند و این اختلاف بسیار زیاد است و دلیلش این است که حال مردم خوب نیست و جامعه به صورتی غمگین است و مردم نیاز به این دارند که لحظات شادی را سپری کنند و کمی بخندند که نهایتا به فیلم‌های کمدی می‌رسند. متاسفانه در سینما‌ها فیلم‌های اجتماعی بیشتر بوده است و خب با شکست مواجه شده و فروش خوبی نداشته اند و فیلم‌های کمدی در کنار آن‌ها فروش خوبی داشته است. قبل از کرونا کمی اختلافش کمتر بود، به طور مثال فیلم "متری شیش و نیم" ۵ میلیارد فروش داشت، اما باز همان زمان هم فیلم کمدی‌ای که روی پرده بود "هزارپا" بود که ۳۸ میلیارد فروش داشت، اما به نسبت اختلافشان تا این حدی که در حال حاضر وجود دارد نبود.

این تهیه کننده اظهار داشت: در کل علت این که فیلم‌های کمدی فروش بیشتری دارد این است که باتوجه به وضعیتی که در کشور وجود دارد مردم حال خوبی ندارند و در تلاش هستند با کوچیک‌ترین چیز‌ها خود را شاد نگه دارند به همین علت بهترین فرصت برای شاد شدن رفتن به سینما و تماشای فیلم‌های کمدی است.

تهیه کننده "دینامیت" در پایان تصریح کرد:، اما به هر حال فیلم‌های کمدی ضعیف هم داریم که فروش خوبی نداشته اند، اما مردم هم با هوش هستند و می‌توانند تشخیص بدهند که چه فیلمی خوب است و چه فیلمی ضعیف است؛ و دلیلش این نمی‌تواند باشد فیلمساز‌ها در کمدی ساختن بهتر هستند، چون ثابت شده است که فیلم‌های اجتماعی خوبی هم داریم و خیلی بهتر از فیلم‌های کمدی بوده اند، اما خب به دلیل شرایط موجود و اینکه ژانر کمدی تفاوت دارد و کمک به شادی مردم می‌کند مخاطب هم بیشتر به تماشای فیلم‌های کمدی می‌نشینند.

بهمن گودرزی: فیلم‌های پر فروش کمدی استاندارد‌های پایینی دارند

بهمن گودرزی کارگردان سینما و تلویزیون که در کارنامه اش آثاری، چون "ماه خیلی باحالیم"، "ثبت با سند برابر است"، شیش و بش"، "زیر همکف"، "سفر در خانه" و... درخصوص اینکه چرا فیلم‌های کمدی بیش‌تر از فیلم‌های جدی در سینما می‌فروشند به خبرنگار فرهنگ و هنر برنا گفت: این مسئله به چند دلیل بر می‌گردد. در رابطه با بحث ژانر درام که یکی از ژانر‌های مورد علاقه من هست متاسفانه این ژانر زمانی جذاب می‌شود که در یک موقعیت اجتماعی در قصه واقعیت‌ها را بیان کنی، اما وقتی فیلم‌ها دچار ممیزی و یا خود سانسوری شوند یا آن چیزی که مخاطب به طور واقعی که در جامعه آن را می‌بیند از آب در نیاید آن وقت مخاطب از آن استقبال نمی‌کند. مردم همیشه نشان داده اند اگر یک قصه اجتماعی بتواند روایت خوبی داشته باشد و کمتر دچار ممیزی شود حتی بیشتر از فیلم‌های کمدی استقبال کرده اند.

کارگردان فیلم "شیش و بش" تصریح کرد: در رابطه با فیلم‌های کمدی هم متاسفانه این که فیلم می‌فروشد جذاب است، اما از طرفی دیگر فیلم‌هایی هم که فروش زیادی دارند فیلم‌های ویژه‌ای با ساختار درست نیستند و عملا وقتی آمار را نگاه می‌کنید می‌بینید فیلم‌هایی که استاندارد پایینی دارند پرفروش می‌شوند و دلیلش این است که رقابتی وجود ندارد و به واسطه اینکه جامعه، جامعه‌ای غمگینی است اگر مخاطب قرار باشد فیلمی انتخاب کند به تماشای فیلمی می‌نشیند تا ساعاتی را بخندد. این دو عاملی است که متاسفانه یا خوشبختانه باعث شده است تا فروش فیلم‌های کمدی بیشتر باشد.

بهمن گودرزی کارگردان فیلم "ثبت با سند برابر است در پایان اظهار داشت: امیدوارم شرایطی فراهم شود تا به فیلمسازان بیشتر اعتماد شود. بعد از ۴۰ و اندی سال که از پیروزی انقلاب می‌گذرد همه‌ی افراد خط قرمز‌ها و ممیزی‌ها را می‌دانند و اینکه بالا سر فیلمساز بایستیم و بگوییم چه کار کند چیز جذابی نیست؛ و اگر از این ... بودن خارج شویم مطمئن هستم خروجی‌های فیلم هایمان در همه‌ی ژانر‌ها قطعا جذاب‌تر و تماشا گر پسند تری خواهد بود.

آیت ملک‌نیا: فیلم‌های کمدی هم همیشه خواهان ندارد!

آیت ملک‌نیا مدیر سالن‌های سینمای موزه درخصوص اینکه فروش فیلم‌های کمدی بیشتر از فیلم‌های جدی است به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، گفت: من همیشه معتقد هستم که فیلم‌ها منطقه‌ای است و فیلم‌های کمدی همیشه خواهان و همه جا حرفی برای گفتن ندارد و خیلی وقت‌ها فیلم‌های درام حتی بیشتر از کمدی‌ها به فروش رفته اند. درست است که مردم دوست دارند در سالن‌های سینما در جمع خانوادگی به سینما بیایند و بخندند، اما در فیلم‌های درام هم این اتفاق در حال افتادن است و دیگر فروش فقط در فیلم‌های کمدی نیست.

این مدیر سینما ادامه داد: به طور مثال من در خیلی از سالن‌های سینما دیده‌ام که خانواده‌ها برای دیدن فیلم قهرمان آمده اند؛ و قسمت لذت بخشش این است که در هر سطح و سنی هم که باشند می‌نشینند در مورد آن بحث می‌کنند و فیلم را نقد می‌کنند. این قضیه فقط مختص فیلم‌های کمدی نیست، ولی بله، ممکن هم هست که در شهرستان‌ها یا حتی در خود تهران بحث جغرافیایی سالن‌های سینما است. ممکن است استقبال بیشتر شود، ولی در عین حال هم برای فیلم‌های درام هم این استقبال وجود دارد، اما با آمار کمی پایین‌تر.

ملک نیا در پایان گفت: این مسئله خیلی چیز پیچیده‌ای نیست. حتی بعضی از فیلم‌های کمدی هم به آن صورت مخاطب را جلب نمی‌کند با وجود اینکه مردم می‌خندند و در سالن‌های سینما شاد هستند، اما برای آن‌ها رضایت‌بخش نیست.

مهدی نیک‌آیین: فیلمسازان سوژه‌های خوبی برای فیلم‌های اجتماعی ندارند/ تنوع ژانر هم نداریم!

مهدی نیک آئین مدیر سینما سپیده درخصوص اینکه چرا فیلم‌های کمدی بیش‌تر از فیلم‌های جدی می‌فروشد به خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: این که فیلمسازان کمدی بهتر می‌سازند را شخصا خیلی قبول ندارم، اما شاید یکی از دلایل آن این باشد که در ایران هیچ ژانری وجود ندارد یعنی یا طنز است یا یک ملودرام اجتماعی که آن هم سبک و سیاقش مشخص است و فیلم‌های اجتماعی عمدتا تقلیدی از چند کارگردان است و سوژه‌ها برای مخاطب قابل پیش بینی است.

او به عنوان مثال گفت: در سینمای خودمان فیلم قهرمان را داشتیم و این دیالوگی بود که مخاطب به من گفت که ما که می‌دانیم (دست آقای فرهادی رو شده است و ما می‌دانیم در انتها چه بلایی می‌خواهید بر سر این بدبخت بیاورید). به نظر من بیشتر از این که کارگردانان ما کمدی ساز خوبی باشند، سوژه‌های خوبی برای فیلم اجتماعی ندارند.

این مدیر سینما اظهار داشت: در دهه‌های گذشته فیلم‌های پرفروش اجتماعی زیادی داشتیم، از متری شیش و نیم، فروشنده و ابد و یک روز و معمولا فیلم‌های آقای فرهادی از چهارشنبه سوری تا قهرمان در سال‌هایی که اکران می‌شده، پرفروش‌ترین فیلم آن سال بوده است، اما به نظر من سوژه یابی در فیلم‌ها نیاز به تغییر و تحول دارد و سینما دیگر محصول متنوعی ندارد و وقتی به عنوان مخاطب نگاه می‌کنیم، طیف خاصی نداریم که بتوانیم مخاطب را جذب کنیم. مثلا ژانر وحشت یا کودک به معنای حرفه‌ای نداریم که باعث جذب کودکان بشود و بچه‌ها خانواده‌ها را مجبور کنند که برای تماشای فیلم به سینما بروند. فیلم‌های موجود همگی داستان و روایت‌های تکراری دارند که به نظر من مشکل همین است که بیشتر مردم سمت فیلم طنز می‌روند با این عقیده که دو ساعتی را بخندند و خوش باشند.