تصویری جدید از هاشمیان؛ مهاجمی که «گل» را دوست ندارد
هواداران پرسپولیس در سالیان اخیر عادت به تماشای یک بازی هجومی و مالکانه از تیم خود داشته‌اند؛ سبکی که در دو فصل اخیر کم کم رنگ باخته و همین موضوع باعث شده تا پرسپولیس از روز‌های اوج خود فاصله بگیرد.
پرسپولیس لیگ بیست و پنجم را با حواشی و اتفاقات مختلف زیادی آغاز کرده است. این تیم تا پایان هفته ششم با یک برد و ۵ مساوی و کسب ۸ امتیاز یکی از ضعیف‌ترین آغاز‌های خود را در تاریخ لیگ برتر داشته است. موضوع زمانی حساس‌تر می‌شود که پرسپولیس نسخه هاشمیان به زعم بسیاری از کارشناسان و هواداران این تیم نمایش مطلوبی ارائه نمی‌دهد تا بشود به این تیم امیدوار بود. همین عملکرد کافی است تا وحید هاشمیان سرمربی جوان پرسپولیس که به جای اسماعیل کارتال هدایت قرمز‌ها را برعهده گرفته، با حجم عظیمی از انتقادات از سوی هواداران و کارشناسان مواجه شود.
بررسی آمار‌ها نشان می‌دهد هواداران و کارشناسان چندان هم بیراه نمی‌گویند. پرسپولیس تا پایان هفته ششم، ۴ گل زده و میانگین ۰.۶۶ در هر بازی را به ثبت رسانده که این یکی از ضعیف‌ترین آمار‌های هجومی در ۱۰ فصل اخیر است. شاید بپرسید چرا یکی از ضعیف‌ترین؟ چون پرسپولیس در زمان گابریل کالدرون در لیگ نوزدهم و تا پایان هفته ششم، تنها ۳ گل به ثمر رسانده بود. البته با این تفاوت که تیم کالدرون مقابل سپاهان، تراکتور و شهر خودرو شکست خورد، اما توانست استقلال را در دربی تهران از پیش رو بردارد و دو پیروزی دیگر به‌دست بیاورد.
درباره آمار تهاجمی پرسپولیس در این فصل، یک نکته جالب وجود دارد که شاید تا امروز کمتر کسی به آن اشاره کرده است. در فوتبال قانونی نانوشته وجود دارد؛ مربیانی که در دوران بازی مدافع بودند، در روش‌های تدافعی تبحر دارند و آنهایی که در فاز تهاجمی بازی کرده‌اند، تیم‌هایی با خاصیت بالای هجومی را به زمین می‌فرستند.
وحید هاشمیان، اما شامل این قانون نانوشته نشده و آمار گل‌های زده پرسپولیس تا پایان هفته ششم نیز همین موضوع را اثبات می‌کند. او مهاجمی بود با سابقه سال‌ها بازی در بوندسلیگا و همچنین تیم ملی فوتبال ایران. در بوندسلیگا آنقدر درخشید که بایرن‌مونیخ سراغش آمد و او را با مبلغی بالا جذب کرد.
پیش‌بینی می‌شد وحید هاشمیان که در دوران بازی، یک مهاجم گلزن بود، علاقه ویژه‌ای به بازی تهاجمی داشته باشد، اما این اتفاق در پرسپولیس رخ نداده است. تصویری که حالا از وحید هاشمیان- روی نیمکت پرسپولیس- می‌بینیم، با تصویری که از دوران بازی او به یاد داریم، زمین تا آسمان متفاوت است.
شاید اعتقاد به نظم آلمانی یا سیستم‌هایی که در فوتبال این کشور وجود دارد، هاشمیان را از فاز و حال و هوای دوران بازی خارج کرده. شاید هم او ابزار بازی تهاجمی را در اختیار ندارد؛ همه اینها می‌تواند توجیه باشد، اما نه خیلی قابل قبول. هاشمیان باید فکری به حال عملکرد تهاجمی پرسپولیس کند که اگر نکند، شاید دیگر این فرصت در اختیار او قرار نگیرد. به قول قدیمی‌ها، شاید خیلی زود «دیر» شود.
