محاربان سریع‌تر مجازات شوند تا برخورد با معترضان اثرگذار باشد
روزنامه فرهیختگان با طرح این پرسش از جلیل محبی که «کدام‌یک موجب افزایش خشونت در جامعه می‌شود؛ مجازات محاربان یا عدم مجازات آنها؟» به نقل از او نوشته است: حمل سلاح و به‌واسطه آن برهم زدن امنیت جاده‌ها در قانون محاربه است. گویا قتل هم اتفاق افتاده است که عنوان مجرمانه دیگری است. قتل عمد قصاص دارد اما مجازات محاربه اعدام است، این دو با یکدیگر متفاوتند.
حمل سلاح نیز مجازات جداگانه‌ای دارد، آن کسانی هم که در صحنه به محاربان کمک می‌کنند می‌توانند مباشر یا معاون جرم باشند که اینها را باید دادگاه تشخیص دهد اما نکته مهم آن است که در جرائم خشن این‌چنینی سرعت عمل دستگاه قضایی در دستگیری و رسیدگی است که می‌تواند اثرگذار باشد، اگر سرعت عمل وجود نداشته باشد و مجازات مشمول گذر زمان شود اثرگذاری لازم را نخواهد داشت. پس دستگاه قضایی سریعا باید وارد عمل شده، روند بازپرسی را شروع کرده، دادگاه را تشکیل داده و سریعا مجرمان را مجازات کند. در غیر این صورت خشونت افزایش خواهد یافت.
او در ادامه افزوده است: ممکن است دقیقا ندانند مجازات‌شان حبس سنگین است یا اعدام است، ولی اجمالا می‌دانند با برخورد شدید حاکمیت مواجه می‌شوند. معمولا الان این تیپ افراد که قمه و سلاح برمی‌دارند، می‌دانند مجازات این عمل اعدام است چون در گذشته مواردی داشته‌ایم و رسانه‌ها کلمه محارب را درباره اغتشاشگران یا کسانی که جرائم خشونت‌بار انجام می‌دهند، استفاده می‌کنند و کلمه اعدام را به کار می‌برند پس مرتکبان این اعمال می‌دانند مجازات‌شان چیست. برخی هم که نمی‌دانند اجمالا می‌دانند با واکنش سخت دستگاه قضایی مواجه می‌شوند. از این جهت این تحلیل درستی نیست که مجرم نمی‌دانسته با او چه می‌کنند. اجمالا می‌داند با او برخورد سختی می‌شود. من می‌گویم بالای 90 درصدشان می‌دانند مجازات کشیدن سلاح و برهم زدن امنیت اعدام است.
