اینترنت ملی - داربست یا دربست
علیرضا دقیقی
آفتاب‌‌نیوز : 
آفتاب- علیرضا دقیقی:* "ای دولت‌های جهان صنعتی، ای غول‌های کسل‌کننده‌ای که از فلز و شهوانیت ساخته شده‌اید، من از اهالی فضای سایبرم... در جایی که گرد هم می‌آییم، شما از هیچ حاکمیتی برخوردار نیستید... ما هیچ دولت منتخبی نداریم و امیدواریم هیچ حکومتی در اینجا وجود نداشته باشد"
آنچه که در این "اعلامیه استقلال فضای سایبر" در سال ۱۹۹۶ توسط "جان پری بارلو"، آمده، سخن دور از ذهنی بود که اینک به عینه تحقق یافته و ما شاهد جریان آن در زندگی روزمره خود هستیم. هرچند به اعتقاد راقم این سطور، در زمانی نه چندان دور، استفاده از این جریان (چه از نوع مطلوب و چه از نوع نامطلوب آن)به بن‌بست بی‌نظمی گرفتار خواهد آمد و جان به جان تسلیم خواهد کرد و عمر کوتاهش به سر خواهد آمد اما به هر حال چالشی است روز، و تمتع و بهره‌جستن از آن، آدابی دارد که عدم رعایت این آداب، حاکمیت کشورها را بر نظارت، تشویق کرده است. ایراد کار در ناحیه ای است که حاکمیت مرکب از صاحبان قدرت برای خدمت به ملت و صاحبان قدرت، برای سوءاستفاده از قدرت؛ شکل یافته است. قدرت مشروعی که در بعض موارد چه از روی گرایش شخصی و چه از روی گرایش گروهی،جریان ثواب گردش قدرت در جامعه را، به مثابه خون در عروق؛ به بیراهه می‌کشاند . جریاندهی به موضوع در عموم ، صبغه و بوی خاص به خود می‌گیرد و این جریان طلبی در قدرت مورد ذم و نکوهش جامعه است.
باری، ستر این تعفن، هجمه‌ای رسانه‌ای برمی‌گزیند که آثار عدم تمکینش در افکار، شسته و پیراسته آید. غافل از آن که آب کر خواهد که پاک سازد، نی، آب نجس!
بر اساس ماده ۴۶ قانون برنامه پنجم، به منظور بسط خدمات دولت الکترونیک، صنعت فناوری اطلاعات، سواد اطلاعاتی و افزایش بهره‌وری در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اقدامات زیر انجام می‌شود:
الف- وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مکلف است نسبت به ایجاد و توسعه شبکه ملی اطلاعات و مراکز داده داخلی امن و پایدار با پهنای باند مناسب با رعایت موازین شرعی و امنیتی کشور مناسب اقدام و با استفاده از توان و ظرفیت بخش‌های عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی، امکان دسترسی پرسرعت مبتنی بر توافق‌نامه سطح خدمات را به صورتی فراهم نماید که تا پایان سال دوم کلیه دستگاه‌های اجرائی و واحدهای تابعه و وابسته و تا پایان برنامه،( شصت درصد ( ۶۰ % خانوارها و کلیه کسب و کارها بتوانند به شبکه ملی اطلاعات و اینترنت متصل شوند. میزان پهنای باند اینترنت بین‌الملل و شاخص آمادگی الکترونیک و شاخص توسعه دولت الکترونیک باید به گونه‌ای طراحی شود که سرانه پهنای باند و سایر شاخص‌های ارتباطات و فناوری اطلاعات در پایان برنامه در رتبه دوم منطقه قرار گیرد. حمایت از بخش‌های عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی در صنعت فناوری اطلاعات کشور به ویژه بخش نرم‌افزار و امنیت باید به گونه‌ای ساماندهی شود که سهم این صنعت در تولید ناخالص داخلی در سال آخر برنامه به (دو درصد ( ۲% برسد.
حال سوال این است: آیا چالش پیش‌رو؛ اینترنت ملی‌ست یا چگونگی اجرای این پروژه ملی؟ راه ناصواب و راحت‌طلبانه این است که، سیستم جداسازی و انباشت و دریافت از اینترنت جهانی، پیاده‌سازی در اینترنت ملی و ...،-که همگی با ذاتیت موجو در بستر اینترنت ناسازگار است و آن ذاتیت، قابلیت بی‌مرزبودن آن است- انتخاب شود؛ حال آن که هم آسیب‌پذیر است و هم پرهزینه و ناکار آمد. راه دوم که هم امن وهم هوشمند است؛ استفاده از "شبکه امن اطلاعات هوشمند " است. می‌بایستی دست‌اندرکاران امر، در این وادی وارد عمل شده و وقت و انرژی و ثروت این مرز و بوم را در هدر رفت سرمایه‌ها، در نظر بگیرند و بایست بدانیم عمل خلاف مقتضای هر امری، آب در هاون کوقتن است.
باید آماده باشیم بااجرایی‌شدن اینترنت ملی با پیش‌فرض حاضر، نه تنها به اهداف برنامه نخواهیم رسید بلکه این شبکه به بزرگترین حفره سرقت اطلاعات و اسرار کشور مبدل خواهد کشت که دیگر نیازی به سردرگمی جستجوگران، نیست و نهایت امر حاصلی جز این ندارد که: "گل بود به سبزه نیز آراسته شد" با این حساب ما بر اساس نیازها و اهداف سازمانی؛ اطلاعاتی مرتب و مرتبط را، گلچین و در اختیار قرار خواهیم داد. آشفتگی حاکمی که خارج از کشور به عنوان یک معضل غربال‌گری اطلاعات فرض می‌شد با اجرای این پروژه به یک فرصت برای دیگران تبدیل می‌شود.
*وکیل پایه یک دادگستری
منبع: خبرآنلاین
آفتاب- علیرضا دقیقی:* "ای دولت‌های جهان صنعتی، ای غول‌های کسل‌کننده‌ای که از فلز و شهوانیت ساخته شده‌اید، من از اهالی فضای سایبرم... در جایی که گرد هم می‌آییم، شما از هیچ حاکمیتی برخوردار نیستید... ما هیچ دولت منتخبی نداریم و امیدواریم هیچ حکومتی در اینجا وجود نداشته باشد" آنچه که در این "اعلامیه استقلال فضای سایبر" در سال ۱۹۹۶ توسط "جان پری بارلو"، آمده، سخن دور از ذهنی بود که اینک به عینه تحقق یافته و ما شاهد جریان آن در زندگی روزمره خود هستیم. هرچند به اعتقاد راقم این سطور، در زمانی نه چندان دور، استفاده از این جریان (چه از نوع مطلوب و چه از نوع نامطلوب آن)به بن‌بست بی‌نظمی گرفتار خواهد آمد و جان به جان تسلیم خواهد کرد و عمر کوتاهش به سر خواهد آمد اما به هر حال چالشی است روز، و تمتع و بهره‌جستن از آن، آدابی دارد که عدم رعایت این آداب، حاکمیت کشورها را بر نظارت، تشویق کرده است. ایراد کار در ناحیه ای است که حاکمیت مرکب از صاحبان قدرت برای خدمت به ملت و صاحبان قدرت، برای سوءاستفاده از قدرت؛ شکل یافته است. قدرت مشروعی که در بعض موارد چه از روی گرایش شخصی و چه از روی گرایش گروهی،جریان ثواب گردش قدرت در جامعه را، به مثابه خون در عروق؛ به بیراهه می‌کشاند . جریاندهی به موضوع در عموم ، صبغه و بوی خاص به خود می‌گیرد و این جریان طلبی در قدرت مورد ذم و نکوهش جامعه است.
باری، ستر این تعفن، هجمه‌ای رسانه‌ای برمی‌گزیند که آثار عدم تمکینش در افکار، شسته و پیراسته آید. غافل از آن که آب کر خواهد که پاک سازد، نی، آب نجس!
بر اساس ماده ۴۶ قانون برنامه پنجم، به منظور بسط خدمات دولت الکترونیک، صنعت فناوری اطلاعات، سواد اطلاعاتی و افزایش بهره‌وری در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی اقدامات زیر انجام می‌شود:
الف- وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مکلف است نسبت به ایجاد و توسعه شبکه ملی اطلاعات و مراکز داده داخلی امن و پایدار با پهنای باند مناسب با رعایت موازین شرعی و امنیتی کشور مناسب اقدام و با استفاده از توان و ظرفیت بخش‌های عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی، امکان دسترسی پرسرعت مبتنی بر توافق‌نامه سطح خدمات را به صورتی فراهم نماید که تا پایان سال دوم کلیه دستگاه‌های اجرائی و واحدهای تابعه و وابسته و تا پایان برنامه،( شصت درصد ( ۶۰ % خانوارها و کلیه کسب و کارها بتوانند به شبکه ملی اطلاعات و اینترنت متصل شوند. میزان پهنای باند اینترنت بین‌الملل و شاخص آمادگی الکترونیک و شاخص توسعه دولت الکترونیک باید به گونه‌ای طراحی شود که سرانه پهنای باند و سایر شاخص‌های ارتباطات و فناوری اطلاعات در پایان برنامه در رتبه دوم منطقه قرار گیرد. حمایت از بخش‌های عمومی غیردولتی، خصوصی و تعاونی در صنعت فناوری اطلاعات کشور به ویژه بخش نرم‌افزار و امنیت باید به گونه‌ای ساماندهی شود که سهم این صنعت در تولید ناخالص داخلی در سال آخر برنامه به (دو درصد ( ۲% برسد.
حال سوال این است: آیا چالش پیش‌رو؛ اینترنت ملی‌ست یا چگونگی اجرای این پروژه ملی؟ راه ناصواب و راحت‌طلبانه این است که، سیستم جداسازی و انباشت و دریافت از اینترنت جهانی، پیاده‌سازی در اینترنت ملی و ...،-که همگی با ذاتیت موجو در بستر اینترنت ناسازگار است و آن ذاتیت، قابلیت بی‌مرزبودن آن است- انتخاب شود؛ حال آن که هم آسیب‌پذیر است و هم پرهزینه و ناکار آمد. راه دوم که هم امن وهم هوشمند است؛ استفاده از "شبکه امن اطلاعات هوشمند " است. می‌بایستی دست‌اندرکاران امر، در این وادی وارد عمل شده و وقت و انرژی و ثروت این مرز و بوم را در هدر رفت سرمایه‌ها، در نظر بگیرند و بایست بدانیم عمل خلاف مقتضای هر امری، آب در هاون کوقتن است.
باید آماده باشیم بااجرایی‌شدن اینترنت ملی با پیش‌فرض حاضر، نه تنها به اهداف برنامه نخواهیم رسید بلکه این شبکه به بزرگترین حفره سرقت اطلاعات و اسرار کشور مبدل خواهد کشت که دیگر نیازی به سردرگمی جستجوگران، نیست و نهایت امر حاصلی جز این ندارد که: "گل بود به سبزه نیز آراسته شد" با این حساب ما بر اساس نیازها و اهداف سازمانی؛ اطلاعاتی مرتب و مرتبط را، گلچین و در اختیار قرار خواهیم داد. آشفتگی حاکمی که خارج از کشور به عنوان یک معضل غربال‌گری اطلاعات فرض می‌شد با اجرای این پروژه به یک فرصت برای دیگران تبدیل می‌شود.
*وکیل پایه یک دادگستری
منبع: خبرآنلاین
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید