وزیر علوم حسین سیمایی صراف در مراسم استقبال از نو دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف گفت: هدفم از حضور در این مراسم بیشتر شرکت در جشن شماست و نمیخواهم وقتتان را بگیرم. همانطور که میبینید، من اصلاً در برنامه نبودم و خودم از آن خبردار شدم. درخواست کردم که بیایم خدمت شما و در این روز شیرین با شما شریک شوم. به همین دلیل هم نمیخواهم آنقدر صحبت کنم که برنامههای شما را کم یا زیاد کنم، فقط میخواهم توجهتان را جلب کنم تا ببینید کارکرد دانشگاه چیست و نقش دانشگاه در دنیا به طور کلی چه میباشد.
وی افزود: فهرست برنامههای شما را که دیدم، خوشبختانه به این سوال پاسخ خوبی میدهید. این برنامهها پاسخگو هستند و حالا من هم یک اشارهای میکنم که شاید مکمل باشد.
سیمایی صراف با تاکید بر اهمیت مقطع کارشناسی گفت: آموزش عالی و بهترین مقطع برای یادگیری و آموزش، مقطع لیسانس است. ما در بین استادان متعهد دانشگاه خود دیدهایم کسانی که متعهد بودند، به هیچ عنوان تدریس در مقطع کارشناسی را ترک نمیکنند. اگر درس دکتری به آنها پیشنهاد دهید، باز هم کارشناسی را ترک نمیکنند و متعهد هستند که دانشجویان این مقطع را به خوبی تربیت کنند. از شما هم میخواهم بیشترین توجه خود را به مقطع کارشناسی معطوف کنید.
وی ادامه داد: دومین کارکرد دانشگاه، تولید علم یا پژوهش است. تا پیش از سال ۵۷ دانشگاه عمدتاً وظیفه آموزش داشت، گرچه بزرگان برجستهای در حوزه پژوهش فعالیت میکردند، اما مسئولیت دانشگاه تمرکز بر پژوهش نبود. از سال ۵۷ و پس از انقلاب اسلامی، پژوهش به مسئولیتهای دانشگاه افزوده شد؛ بنابراین مشاهده میکنید که ایجاد مقاله، نشریه، تالیف، تحقیق، پژوهشکده و پژوهشگاه پس از انقلاب رونق یافته و توسعه پیدا کرده است.
سیمایی صراف افزود: سومین مسئولیت دانشگاه که در چند دهه اخیر اضافه شده، فناوری است. دانش شما در دانشگاه باید به گونهای توانمند شود که ایدهها را به حل مسئله تبدیل کنید، نظریهها را به محصول برسانید و آنها را تجاریسازی کنید و در حوزه اجتماعی نیز بتوانید مشکلات را حل کنید. دانشگاه در این زمینه نیز مسئولیت دارد.
وی تاکید کرد: همچنین دانشگاه مسئولیت اجتماعی خود را نیز باید ایفا کند. بهترین استاد، استادی است که نقش اجتماعی داشته باشد؛ یعنی متعهد به وطن، متعهد به سرنوشت همنوع، متعهد به توسعه و پیشرفت کشور و حل چالشهای آن باشد. اینها کارکردهای دانشگاه هستند.
گفت: مسئولیت اجتماعی تنها بر عهده دانشگاه نیست؛ تکتک شما نیز مسئول هستید. شما به آموزش رایگان دسترسی دارید که با هزینههای مردم تأمین شده است، پس باید برای ایران بمانید و با تلاش خود افتخار برای کشور بیافرینید.
وی افزود: نکته آخر اینکه شما وارد یک زندگی اجتماعی متنوع شدهاید؛ محیط دانشگاه شامل سلایق، اخلاقها، عقاید، مذاهب و زبانهای گوناگون است. دانشجوی فرهیخته کسی است که بردباری خود را افزایش دهد. خداوند نیز نسبت به ما بردبار است قبل از آنکه دانا باشد؛ بنابراین در کلاس درس، خوابگاه، رستوران، ورزشگاه یا آزمایشگاه، توجه کنید که دیگران نیز سهمی در زندگی و دانشگاه دارند و احتمال اشتباه شما وجود دارد.
وی در پایان گفت: خلاصه سخن من این است که بردباری در زندگی اجتماعی دانشگاهی خود را افزایش دهید تا زندگی دانشگاهی شما سالمتر و مؤثرتر باشد. علاوه بر آموزش و پژوهش، به فرهنگ، تاریخ، سیاست، مهارت زندگی، مهارت گفتوگو، سواد روایت، سواد سلامت، سواد مالی و اخلاق توجه کنید. همه اینها با هم شخصیت انسان را میسازند و شما را به یک مهندس یا متخصص فرهیخته و فرهنگی تبدیل میکنند.