صدا و سیما و اعتراضات از دو سو
آفتاب‌‌نیوز : 
اعلمی در تذکر خود به احمدی نژاد اعلام کرد: «متأسفانه برخلاف رویه گذشته، به ویژه روال حاکم بر دوران هشت ساله ریاست جمهوری جناب آقای خاتمی، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مأموریت و رسالت خود را به تبلیغ و ترویج آزار دهنده سیاست ها و عملکرد دولت نهم و به ویژه بزرگ نمایی شخص جنابعالی معطوف کرده است و در این راستا از هرگونه اطلاع رسانی و انعکاس دیدگاه های مشفقانه و سازنده منتقدین خصوصا آن دسته از نمایندگان ملت که به بعضی از سیاست ها و موضع گیری ها و عملکرد جنابعالی و دولت انتقادات و اعتراضات اصولی دارند اجتناب می ورزد. بدیهی است استمرار این روند به هیچ وجه به نفع کشور و زیبنده جمهوری اسلامی نبوده و در تعارض آشکار با منافع ملی و سازمان صدا و سیما به عنوان یک رسانه ملی است. لذا انتظار می رود از طریق نماینده خود در شورای نظارت بر سازمان مذکور اقدامات مقتضی را به عمل آورید.»
البته این انتقاد تند و تیز از عملکرد (صدا و سیما) اولین بار نیست که از طرف اصلاح طلبان بیان می شود. میزان و حجم انتقادات اصلاح طلبان در دوران هشت ساله دولت سیدمحمد خاتمی به روش های اطلاع رسانی رادیو و تلویزیون آنقدر زیاد بود که هر از چند گاهی مسئولان آن سازمان را به پاسخگویی درباره رفتارها و علمکرد خود مجبور می کرد.
هر چند که شاید بتوان نقطه آغاز انتقادات از صدا و سیما را پخش فیلم مشهور کنفرانس برلین دانست که اصلاح طلبان با «گزینشی و تقطیع شده دانستن» این فیلم که در ایام عزاداری امام حسین(ع) پخش شد، صدا و سیما را به زمینه سازی برای برخورد با فعالان اصلاح طلب و دگر اندیش متهم کردند.
تولید و پخش برنامه هایی مانند هویت و چراغ، نحوه تبلیغات صدا و سیما در انتخابات مجلس و بسیاری از اتفاقات دیگر همه و همه باعث شد تا چه صدا و سیما و چه اصلاح طلبان در هشت سال گذشته کمتر روزی را با صلح و صفا و در آرامش به پایان ببرند.
مجموعه این شرایط باعث شد تا در ایام انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری در سال 84 هنگامی که اصلاح طلبان آخرین امیدهای خود برای اجماع حول یک شخصیت ملی را در قامت «میرحسین موسوی» جستجو می کردند با شرطی از سوی وی مواجه شدند که عملا از تحقق آن عاجز بودند.
موسوی در دیداری که «محمد خاتمی»، «مهدی کروبی» و «محمد موسوی خوئینی» با وی داشتند، یکی از شروط حضور خود در انتخابات ریاست جمهوری را «اختصاص یک شبکه سراسری توسط صدا و سیما به دولت» بیان کرد، شرطی که تحقق آن عملا از اختیار اصلاح طلبان خارج بود و بدین ترتیب هر یک از گروه های جبهه دوم خرداد راهی جداگانه را به سوی تعیین کاندیدای مطلوب خود آغاز کردند.
وجود چنین سوابقی است که امید به نتیجه بخش بودن اعتراض اعلمی و دیگر اصلاح طلبان را کمرنگ می سازد. زیرا در آن هنگام که اصلاح طلبان با در اختیار داشتن دولت و اکثریت مجلس شورای اسلامی از رساندن فریاد اعتراض خود به گوش مسئولان عاجز بودند، اکنون که نه آن ابهت دولت را دارند و نه اکثریت مجلس، نباید چندان انتظار تغییر رویه از سوی صدا و سیما را داشته باشند.
اصولگرایان منتقدند
این در حالیست که «محمد هادی ربانی» نماینده مجلس در شورای نظارت بر سازمان صدا و سیما و عضو فراکسیون اصولگرایان هم نمی تواند اعتراض خود را نسبت به این سازمان مخفی نگاه دارد.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی آفتاب با اشاره به این نکته که «در جامعه ما نظرات معاندانه و براندازی چندان جایی ندارد» از مکالمات خود با «عزت الله ضرغامی» رئیس سازمان صدا و سیما خبر داد که در آنها وی را به «استفاده از نظر منتقدان و تولید برنامه هایی که در راستای حاکم شدن چند صدایی در صدا و سیما باشد» توصیه کرده است.
البته نباید فراموش کرد که پخش گسترده تلویزیونی اخبار مربوط به دولت و سفرهای استانی احمدی نژاد و کابینه وی از سوی اصولگرایان نزدیک به دولت هم کافی استنباط نشده است به نحوی که سال گذشته «فاطمه رجبی» از فعالان جریان حزب الله ، در نامه ای به ضرغامی از اینکه «صدا و سیما و شخص ضرغامی حتی به اندازه شب های برره هم به اخبار مربوط به دولت اهمیت نمی دهند» به شدت انتقاد کرد و این رسانه را تهدید کرد که در صورت عدم اصلاح روش های خود باید منتظر خیزش عمومی مردم علیه خود باشند.
با این اوصاف باید منتظر ماند و مشاهده کرد که صدا و سیما خود را به کدام طرف اصلاح خواهد کرد.
اعلمی در تذکر خود به احمدی نژاد اعلام کرد: «متأسفانه برخلاف رویه گذشته، به ویژه روال حاکم بر دوران هشت ساله ریاست جمهوری جناب آقای خاتمی، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مأموریت و رسالت خود را به تبلیغ و ترویج آزار دهنده سیاست ها و عملکرد دولت نهم و به ویژه بزرگ نمایی شخص جنابعالی معطوف کرده است و در این راستا از هرگونه اطلاع رسانی و انعکاس دیدگاه های مشفقانه و سازنده منتقدین خصوصا آن دسته از نمایندگان ملت که به بعضی از سیاست ها و موضع گیری ها و عملکرد جنابعالی و دولت انتقادات و اعتراضات اصولی دارند اجتناب می ورزد. بدیهی است استمرار این روند به هیچ وجه به نفع کشور و زیبنده جمهوری اسلامی نبوده و در تعارض آشکار با منافع ملی و سازمان صدا و سیما به عنوان یک رسانه ملی است. لذا انتظار می رود از طریق نماینده خود در شورای نظارت بر سازمان مذکور اقدامات مقتضی را به عمل آورید.» البته این انتقاد تند و تیز از عملکرد (صدا و سیما) اولین بار نیست که از طرف اصلاح طلبان بیان می شود. میزان و حجم انتقادات اصلاح طلبان در دوران هشت ساله دولت سیدمحمد خاتمی به روش های اطلاع رسانی رادیو و تلویزیون آنقدر زیاد بود که هر از چند گاهی مسئولان آن سازمان را به پاسخگویی درباره رفتارها و علمکرد خود مجبور می کرد.
هر چند که شاید بتوان نقطه آغاز انتقادات از صدا و سیما را پخش فیلم مشهور کنفرانس برلین دانست که اصلاح طلبان با «گزینشی و تقطیع شده دانستن» این فیلم که در ایام عزاداری امام حسین(ع) پخش شد، صدا و سیما را به زمینه سازی برای برخورد با فعالان اصلاح طلب و دگر اندیش متهم کردند.
تولید و پخش برنامه هایی مانند هویت و چراغ، نحوه تبلیغات صدا و سیما در انتخابات مجلس و بسیاری از اتفاقات دیگر همه و همه باعث شد تا چه صدا و سیما و چه اصلاح طلبان در هشت سال گذشته کمتر روزی را با صلح و صفا و در آرامش به پایان ببرند.
مجموعه این شرایط باعث شد تا در ایام انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری در سال 84 هنگامی که اصلاح طلبان آخرین امیدهای خود برای اجماع حول یک شخصیت ملی را در قامت «میرحسین موسوی» جستجو می کردند با شرطی از سوی وی مواجه شدند که عملا از تحقق آن عاجز بودند.
موسوی در دیداری که «محمد خاتمی»، «مهدی کروبی» و «محمد موسوی خوئینی» با وی داشتند، یکی از شروط حضور خود در انتخابات ریاست جمهوری را «اختصاص یک شبکه سراسری توسط صدا و سیما به دولت» بیان کرد، شرطی که تحقق آن عملا از اختیار اصلاح طلبان خارج بود و بدین ترتیب هر یک از گروه های جبهه دوم خرداد راهی جداگانه را به سوی تعیین کاندیدای مطلوب خود آغاز کردند.
وجود چنین سوابقی است که امید به نتیجه بخش بودن اعتراض اعلمی و دیگر اصلاح طلبان را کمرنگ می سازد. زیرا در آن هنگام که اصلاح طلبان با در اختیار داشتن دولت و اکثریت مجلس شورای اسلامی از رساندن فریاد اعتراض خود به گوش مسئولان عاجز بودند، اکنون که نه آن ابهت دولت را دارند و نه اکثریت مجلس، نباید چندان انتظار تغییر رویه از سوی صدا و سیما را داشته باشند.
اصولگرایان منتقدند
این در حالیست که «محمد هادی ربانی» نماینده مجلس در شورای نظارت بر سازمان صدا و سیما و عضو فراکسیون اصولگرایان هم نمی تواند اعتراض خود را نسبت به این سازمان مخفی نگاه دارد.
وی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی آفتاب با اشاره به این نکته که «در جامعه ما نظرات معاندانه و براندازی چندان جایی ندارد» از مکالمات خود با «عزت الله ضرغامی» رئیس سازمان صدا و سیما خبر داد که در آنها وی را به «استفاده از نظر منتقدان و تولید برنامه هایی که در راستای حاکم شدن چند صدایی در صدا و سیما باشد» توصیه کرده است.
البته نباید فراموش کرد که پخش گسترده تلویزیونی اخبار مربوط به دولت و سفرهای استانی احمدی نژاد و کابینه وی از سوی اصولگرایان نزدیک به دولت هم کافی استنباط نشده است به نحوی که سال گذشته «فاطمه رجبی» از فعالان جریان حزب الله ، در نامه ای به ضرغامی از اینکه «صدا و سیما و شخص ضرغامی حتی به اندازه شب های برره هم به اخبار مربوط به دولت اهمیت نمی دهند» به شدت انتقاد کرد و این رسانه را تهدید کرد که در صورت عدم اصلاح روش های خود باید منتظر خیزش عمومی مردم علیه خود باشند.
با این اوصاف باید منتظر ماند و مشاهده کرد که صدا و سیما خود را به کدام طرف اصلاح خواهد کرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید