آفتابنیوز : سرویس بین الملل- «آنتونی جی بلینکن» معاون وزیر امور خارجه آمریکا در دولت اوباما در یادداشتی در روزنامه «نیویورک تایمز» با اشاره به
گمانه زنی های مطرح شده درباره احتمال نامزدی ترامپ برای دریافت جایزه صلح نوبل و طرح این موضوع از سوی «مون جائه این» همتای کره جنوبی ترامپ می نویسد: او بدان خاطر این پیشنهاد را مطرح کرده است که ترامپ طراح و مهندس مذاکرات میان دو کره بوده است؛ مذاکراتی که می تواند به چشم انداز صلح در شبه جزیره کره کمک کند و مهمتر از آن به خلع سلاح هسته ای در آن منطقه.
به گزارش آفتابنیوز؛ شاید اکنون ترامپ ترامپ احساس پیروزی میکند البته او میتواند توجیهی هم برای این منظور داشته باشد. لبخندها و دست دادنهای رهبران دو کره برای اولین بار از زمان پایان جنگ روی دادهاند؛ موضوعی بیسابقه. مذاکرات اما پیچیده خواهند بود. دوبار پیش از این در سالهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۷ میلادی سئول و پیونگ یانگ وعدههای مشترکی درباره صلح داده بودند. پیونگ یانگ اما به تعهدات خود عمل نکرد. برخلاف شعارهای «کیم» نامحتمل است که او آماده دست کشیدن کامل از زرادخانه هستهای خود باشد. این زرادخانه تضمین او برای بقای رژیماش و مقاومت در برابر هرگونه تغییر رژیم و ابزاری برای برسمیت شناخته شدن بین المللی است. خانواده کیم مدتهاست که هنر رها کردن مذاکرات را آموختهاند: امتیازات اقتصادی را دریافت می کنند و تعهدات خود را زیر پا می گذارند. این روند تکرار شده است. این دقیقا آن دلیلی بود که اوباما حاضر به آغاز مذاکره با کره شمالی نشد».
این مقام سابق وزارت خارجه امریکا می نویسد: اگر هم بخواهیم به حرف های اخیر کیم اعتماد کنیم و بپذیریم که او حسن نیت دارد مذاکرات طولانی و پیچیده خواهند بود و کیم از موضع قدرت وارد مذاکره با ترامپ می شود. احتمال دارد که از شدت تحریمهای وضع شده علیه کره شمالی کاسته شود چرا که چین و کره جنوبی نیز در همسایگی کره شمالی هستند و با این موضوع موافق بوده اند. این سبب خرید زمان برای کیم می شود تا بمب ها و موشک های خود را داشته باشد اما آن را آزمایش نکند. دیدار با ترامپ به رژیم کیم مشروعیت می دهد همان کاری که پدر و پدربزرگ او به دنبال آن بودند اما هرگز تضمین شده نشده بود. بهترین سناریوی ممکن هم اما فرایندی پیچیده است که نیاز به برنامه ریزی دقیق فنی و دیپلماتیک پایدار دارد چیزی که تاکنون از دولت ترامپ دیده نشده است».
معاون سابق وزیر خارجه دولت اوباما می نویسد تقریبا دو سال مذاکره برای نهایی شدن برجام با ایران به طول انجامید؛ کشوری که برخلاف کره شمالی تسلیحات هستهای نداشت. او می نویسد: «ترامپ در آستانه تصمیم گیری درباره برجام است. اگر او امریکا را از برجام خارج کند به ایران اجازه و بهانه لازم را می دهد تا برنامه هسته ای را با سرعت بیشتری به پیش ببرد آن هم بدون یک ائتلاف واحد بین المللی برای مخالفت با ایران و یا با بازرسی های دقیق از تاسیسات آن کشور. این امر سبب می شود تا دست پیونگ یانگ برای به چالش کشیدن امریکا بازتر شود. آن زمان کره شمالی با خود می گوید ایران طبق برجام عمل کرد اگر ترامپ با آن توافق چنین کرد چرا کیم باید به او اعتماد کند؟ آیا امریکا چنین کاری را با کره شمالی تکرار نخواهد کرد؟ با پاره کردن برجام ترامپ تقریبا هرگونه توافق نهایی با کره شمالی را غیر ممکن میسازد».
این مقام دیپلماتیک سابق دولت امریکا در بخش پایانی یادداشت خود می نویسد: «ترامپ به جای پاره کردن برجام باید از آن به عنوان الگویی در مذاکره با کره شمالی استفاده کند؛ نخست باید مذاکرات بر سر توافقی موقت بر سر منجمد کردن برنامه پیونگ یانگ در جای خود در مرحله کنونی و آغاز عقب نشینی از آن و بازگشت به مراحل قبلی باشد. در این زمینه بازرسان باید از تاسیسات هسته ای کره شمالی بازدید کنند. تعلیق تحریم های اقتصادی باید با دقت بالا صورت گیرد. سپس زمان آن خواهد بود تا توافق جامع تر صورت گیرد که نقطه مطلوب آن شامل خلع سلاح هسته ای و معاهده صلح خواهد بود. اگر ترامپ به دنبال جایزه صلح نوبل است باید به این مسائل توجه کند.
برام، مهم نیست پاره اش کنید