محققان دانشگاه «تولان» در «نیواورلئان» در این مطالعه با بررسی بیش از ۴۰۰ هزار بزرگسال متوجه شدند، افرادی که سالم ترین الگوهای خواب را داشتند در مقایسه با افرادی که از حداقل الگوهای سالم خواب برخوردار بودند، ۴۲ درصد کمتر احتمال داشت که در عرض ۱۰ سال به نارسایی قلبی مبتلا شوند.
افرادی که در این مطالعه الگوی خواب سالمی داشتند، هفت تا هشت ساعت در شب می خوابیدند، خروپف نمی کردند، مشکلی در به خواب رفتن و یا خواب ماندن نداشتن، خواب آلودگی در طول روز نداشتند و سحر خیز بودند. البته محققان متذکر شدند که این یافته ها هنوز دلیل علت و معلولی را ثابت نمی کنند اما مجموعه ای از مطالعات کیفیت خواب را با سلامت قلب مرتبط می دانند.
مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به بی خوابی بیشتر در معرض خطر بیماری های قلبی قرار دارند. همین امر در مورد افراد مبتلا به آپنه خواب نیز وجود دارد؛ آپنه خواب یک اختلال مزمن است که در آن تنفس به طور مکرر در طول شب متوقف می شود.
به گفته این محققان، در واقع، بسیاری از افرادی که در این مطالعه جدید از الگوی ناسالم خواب برخوردار بودند، ممکن است آپنه خواب داشته باشند. «نیکا گلدبرگ»، یک متخصص قلب در آمریکا که سخنگوی انجمن قلب آمریکا نیز هست، گفت: خروپف مزمن و خواب آلودگی در طول روز از علائم آپنه خواب است. وی اضافه کرد، اگر افراد به دلیل مشکلات تنفسی، خواب بدی داشته باشند بعید به نظر می رسد که در طول روز سرحال باشند.
به گفته گلدبرگ، خواب بد به طور مستقیم باعث نارسایی قلبی نمی شود؛ در عوض از طریق تأثیر بر هورمون های استرس، فشار خون و ضربان قلب، می تواند موجب بروز عوامل خطرزای ابتلا به نارسایی قلبی شود.
مطالعات دیگر نشان داده اند که خواب ناکافی باعث بی قراری، عدم تمرکز، خستگی و تحریک پذیری می شود و علاوه بر آن سرعت پاسخ دهی به محرک های بیرونی و قدرت هماهنگی فرد را با محیط و نیز قدرت حفظ اطلاعات وی را کاهش می دهد. در واقع ساعت های نامشخص و نامنظم خواب شبانهروز، باعث گسسته شدن ساعات بیولوژیک بدن می شود و تنظیم مجدد آن مدت ها زمان خواهد برد.
این حالت بهویژه در افرادی که از لحاظ کاری شیفت های شبانه دارند بیشتر دیده می شود. آثار کمخوابی در طولانی مدت به شکل بالاترین سطح هورمون های استرس و کاهش سیستم ایمنی و افزایش چین و چروک زودرس، شلی پوست، تیرگی دور چشم و … خواهد بود.